Tłumaczenia dla hasła „pläneschmieden“ w niemiecko » polski słowniku

ạn|schmieden CZ. cz. przech.

1. anschmieden Häftling:

anschmieden

przykuwać [f. dk. przykuć]

der Sträfling wurde an die Ruderbank angeschmiedet

więzień r.m. został przykuty do wioseł

2. anschmieden Angel:

anschmieden

przylutowywać [f. dk. przylutować]

Gesenkschmieden <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. TECHNOL.

Gesenkschmieden

kucie r.n. matrycowe

Gesenkschmieden

matrycowanie r.n.

schmi̱e̱den [ˈʃmiːdən] CZ. cz. przech.

1. schmieden Eisen:

schmieden

kuć [f. dk. wy‑]

man muss das Eisen schmieden, solange es heiß ist przysł.

należy kuć żelazo, póki gorące przysł.

2. schmieden fig Pläne:

schmieden

snuć

Ränke schmieden alt, podn.

knuć intrygi

Reckschmieden <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. TECHNOL.

Reckschmieden

kucie r.n. wydłużające

I . geschi̱e̱den [gə​ˈʃiːdən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

geschieden pp von scheiden

II . geschi̱e̱den [gə​ˈʃiːdən] PRZYM.

geschieden

rozwiedziony

Zobacz też scheiden

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. przech.

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [f. dk. rozwieść]

scheiden

udzielać [f. dk. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta r.ż.

ihr geschiedener Mann

jej były mąż r.m.

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [f. dk. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy r.m. l.mn.

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute pot.

od tamtego momentu nasze drogi r.ż. l.mn. się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. scheiden podn. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [f. dk. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

scheiden

rozstawać [f. dk. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [f. dk. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie r.n. jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [f. dk. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [f. dk. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden podn. (Wege):

scheiden

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie r.ż. l.mn. są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

I . ạbgeschieden [ˈapgəʃiːdən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

abgeschieden pp von abscheiden

II . ạbgeschieden [ˈapgəʃiːdən] PRZYM. podn.

1. abgeschieden Dorf, Gehöft:

abgeschieden

odległy

abgeschieden

odosobniony

2. abgeschieden (verstorben):

abgeschieden

zmarły

III . ạbgeschieden [ˈapgəʃiːdən] PRZYSŁ.

abgeschieden leben:

abgeschieden

na odludziu

abgeschieden

w odosobnieniu

Zobacz też abscheiden

I . ạb|scheiden CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

abscheiden

schodzić [f. dk. zejść] z tego świata podn.

II . ạb|scheiden CZ. cz. przech. irr

1. abscheiden a. MED. (absondern):

abscheiden

wydzielać [f. dk. wydzielić]

2. abscheiden CHEM.:

abscheiden

wytrącać [f. dk. wytrącić]

III . ạb|scheiden CZ. cz. zwr. irr

1. abscheiden a. CHEM.:

sich [von etw] abscheiden

oddzielać [f. dk. oddzielić] się [od czegoś]

bei der Reaktion scheiden sich edlere Metalle von Salz ab

w tej reakcji szlachetniejsze metale r.m. l.mn. oddzielają się od soli

2. abscheiden (Tier, Person):

abscheiden

odłączać [f. dk. odłączyć] się

sich von der Gruppe/Herde abscheiden

odłączyć się od grupy/stada

plạnschen [ˈplanʃən] CZ. cz. nieprzech.

planschen

pluskać się

die Kinder planschen im Wasser

dzieci pluskają [lub pluszczą] się w wodzie