Tłumaczenia dla hasła „prijzen“ w niemiecko » polski słowniku

pri̱e̱men [ˈpriːmən] CZ. cz. nieprzech.

priemen

żuć tytoń

prọtzen [ˈprɔtsən] CZ. cz. nieprzech. pot.

[mit etw] protzen

chełpić się [czymś]

I . rịtzen [ˈrɪtsən] CZ. cz. przech.

1. ritzen (eingravieren):

ritzen

wyryć

ritzen

wydrapać

in Kupfer ritzen

wyryć w miedzi

er hat seinen Namen in den Baum geritzt

wydrapał [lub wyrył] swoje imię na drzewie

2. ritzen (mit einem Ritz versehen):

Glas mit einem Diamanten ritzen

szlifować [f. dk. o‑] szkło diamentem

zwroty:

das ist geritzt pot.

[masz to] załatwione! pot.

das ist geritzt pot.

masz to jak w banku! pot.

II . rịtzen [ˈrɪtsən] CZ. cz. zwr. (sich die Haut verletzen)

sich B. [an etw C.] ritzen

zadrasnąć się [czymś]

ich habe mich mit einer Nadel am Finger geritzt

ukłułem [lub skaleczyłem] się igłą w palec

tri̱e̱zen [ˈtriːtsən] CZ. cz. przech. pot.

triezen

męczyć

triezen

dręczyć

pri̱e̱s [priːs] CZ.

pries cz. prz. von preisen

Zobacz też preisen

pre̱i̱sen <preist, pries, gepriesen> [ˈpraɪzən] CZ. cz. przech. podn.

preisen

chwalić

preisen

wychwalać

sich glücklich preisen [können]

[móc] uważać się za szczęśliwego

I . prä̱gen [ˈprɛːgən] CZ. cz. przech.

1. prägen (prägend herstellen):

prägen Münzen

bić

prägen Münzen

wybijać [f. dk. wybić]

2. prägen (aufprägen):

prägen Metall, Leder, Papier

wytłaczać [f. dk. wytłoczyć]

ein Wappen auf [o. in] etw B. prägen

grawerować [f. dk. wy‑] na czymś godło

3. prägen:

prägen (formen) (Erlebnis)

kształtować [f. dk. u‑]

sein Schicksal hat ihn geprägt

los r.m. go ukształtował

4. prägen (charakteristisch sein):

prägen Landschaft

być charakterystycznym

die alten Häuser prägen das Stadtbild

stare domy r.m. l.mn. są charakterystyczne dla panoramy miasta

5. prägen JĘZ.:

prägen Begriff

ukuć

prägen Begriff

tworzyć [f. dk. u‑]

II . prä̱gen [ˈprɛːgən] CZ. cz. zwr. (einprägen)

etw prägte sich jdm ins Gedächtnis

coś wryło [lub wbiło] się komuś w pamięć

I . pro̱ben [ˈproːbən] CZ. cz. przech. (einstudieren)

proben Theaterszene

próbować

proben Theaterszene

ćwiczyć

II . pro̱ben [ˈproːbən] CZ. cz. nieprzech. (üben)

proben

odbywać [f. dk. odbyć] próbę

prü̱fen [ˈpryːfən] CZ. cz. przech.

1. prüfen (examinieren):

jdn [in Chemie C.] prüfen

egzaminować [f. dk. prze‑] kogoś [z chemii]

geprüfte Krankenschwester

dyplomowana pielęgniarka r.ż.

staatlich geprüft

mający dyplom państwowy

2. prüfen (untersuchen):

prüfen Gerät

testować [f. dk. prze‑]

prüfen Antrag

rozpatrywać [f. dk. rozpatrzyć]

prüfen Reisepass

kontrolować [f. dk. s‑]

prüfen Geschmack

próbować [f. dk. s‑]

prüfen Temperatur

sprawdzać [f. dk. sprawdzić]

die Ausweise prüfen

sprawdzić dowody osobiste

sie prüft, ob die Temperatur stimmt

ona sprawdza, czy temperatura r.ż. jest odpowiednia

sie prüfte die Ware auf ihren einwandfreien Zustand

sprawdziła, czy towar jest w nienagannym stanie

mit prüfenden Blicken

badawczym spojrzeniem

3. prüfen INF.:

prüfen

sprawdzać [f. dk. sprawdzić]

prüfen

kontrolować [f. dk. s‑]

das Betriebssystem prüfen

sprawdzać [lub testować] system operacyjny

die Software prüfen

sprawdzać [lub testować] oprogramowanie

4. prüfen podn. (übel mitnehmen):

jdn hart prüfen

ciężko kogoś doświadczyć podn.

ein schwer geprüfter Vater

ciężko doświadczony ojciec r.m.

I . prẹllen [ˈprɛlən] CZ. cz. przech.

1. prellen (betrügen):

jdn um etw prellen

oszukać kogoś w [lub przy] czymś

er prellte ihn um seinen Lohn

oszukał go przy zapłacie

die Zeche prellen pot.

nie zapłacić rachunku

2. prellen (stoßen):

sich C. etw prellen

zbić [lub stłuc] sobie coś

3. prellen SPORT:

prellen

odbijać

prellen

kozłować

II . prẹllen [ˈprɛlən] CZ. cz. zwr.

sich [an etw C.] prellen

uderzyć się [w coś]

er hat sich am Knie geprellt

uderzył się w kolano

pru̱sten [ˈpruːstən] CZ. cz. nieprzech.

prusten

prychać [f. dk. prychnąć]

vor Lachen prusten

parskać [f. dk. parsknąć] śmiechem

pra̱hlen [ˈpraːlən] CZ. cz. nieprzech.

[mit etw] prahlen

przechwalać się [czymś]

prạllen [ˈpralən] CZ. cz. nieprzech.

1. prallen +sein (anstoßen):

[mit dem Kopf] gegen/auf jdn/etw prallen

uderzyć [głową] o kogoś/w coś

2. prallen +haben (Sonne):

prallen

prażyć