Tłumaczenia dla hasła „wyrył“ w polsko » niemiecki słowniku

wyryć [vɨrɨtɕ]

wyryć f. dk. od ryć

Zobacz też ryć

I . ryć <ryje; cz. prz. ryj> [rɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. ryć < f. dk. z‑> (kopać):

ryć

wühlen

2. ryć < f. dk. wy‑>:

ryć (rzeźbić w kamieniu)

hauen

ryć (rzeźbić w kamieniu)

meißeln

ryć (rzeźbić w drewnie)

schnitzen

3. ryć pot. (uczyć się czegoś):

ryć

pauken pot.

ryłem cały dzień, żeby zdać to zaliczenie

ich habe den ganzen Tag gepaukt, um dieses Testat zu bestehen

4. ryć pot. (przeszukać):

ryć

durchwühlen

celnicy ryją mi w samochodzie

die Zöllner r.m. l.mn. [o. Zollbeamten r.m. l.mn. ] durchwühlen meinen Wagen

II . ryć <ryje; cz. prz. ryj> [rɨtɕ] CZ. cz. zwr. pot. (śmiać się)

ryć

sich B. schieflachen

ryć

johlen pot.

ryją się z głupich żartów

sie lachen sich über die dummen Witze schief

wyraz <D. ‑u, l.mn. ‑y> [vɨras] RZ. r.m.

1. wyraz (słowo):

wyraz

Wort r.n.

2. wyraz (przejaw):

wyraz

Ausdruck r.m.

„z wyrazami szacunku”

„hochachtungsvoll“

„wyrazy współczucia”

„mein [o. unser] [aufrichtiges] Beileid r.n. “

3. wyraz (ekspresja):

wyraz twarzy

Gesichtsausdruck r.m.

bez wyrazu

ausdruckslos

pełen wyrazu

ausdrucksvoll

pełen wyrazu

ausdrucksstark

nad wyraz [inteligentny/piękny]

ausgesprochen [o. außerordentlich] [intelligent/schön]

dawać czemuś wyraz

einer S. C. Ausdruck verleihen

dawać czemuś wyraz

etw zum Ausdruck bringen

środki wyrazu

Ausdrucksmittel ntpl

4. wyraz MAT.:

wyraz

Glied r.n.

wyrąb <D. ‑rębu, l.mn. ‑ręby> [vɨromp] RZ. r.m.

1. wyrąb (wycięcie lasu):

wyrąb

Abholzung r.ż.

wyrąb

Holzeinschlag r.m.

2. wyrąb (poręba):

wyrąb

Kahlschlag r.m.

wyrko <D. ‑ka, l.mn. ‑ka> [vɨrko] RZ. r.n. pot.

wyrko

Falle r.ż. pot.

wyrko

Pritsche r.ż.

rzucić się na wyrko

sich aufs Bett werfen

wyrok <D. ‑u, l.mn. ‑i> [vɨrok] RZ. r.m.

1. wyrok PR.:

wyrok

Urteil r.n.

wyrok

[Urteils]spruch r.m.

wykonać wyrok

das Urteil vollstrecken [o. vollziehen]

wyrok skazujący

Schuldspruch r.m.

wyrok skazujący

Verurteilung r.ż.

wyrok uniewinniający

Freispruch r.m.

łagodny wyrok

mildes Urteil

wyrok prawomocny

rechtskräftiges Urteil

wyrok sądu polubownego

Schiedsspruch r.m.

wyrok pierwszej instancji

erstinstanzliches Urteil

kasacja wyroku

Kassation r.ż. des Schuldspruches

doręczenie/ogłoszenie/wykonanie/uchylenie wyroku

Urteilszustellung r.ż. /-verkündung r.ż. /-vollstreckung r.ż. /-aufhebung r.ż.

sentencja wyroku

Urteilsformel r.ż.

wyrok w sprawie kradzieży

Urteilsspruch in der Diebstahlssache

wydać/ogłosić/uzasadnić/wykonać/uchylić/zaskarżyć wyrok

ein Urteil fällen/verkünden/begründen/vollstrecken [o. vollziehen] /aufheben/anfechten

wnieść odwołanie od wyroku

gegen ein Urteil Berufung einlegen

wydać wyrok uniewinniający

freisprechen

2. wyrok zwykle l.mn. (przeznaczenie):

wyroki losu

die Fügung r.ż. des Schicksals

wyroki opatrzności

die Wege r.m. l.mn. der Vorsehung

wyrób <D. ‑robu, l.mn. ‑roby> [vɨrup] RZ. r.m.

1. wyrób bez l.mn. (wyrabianie):

wyrób

Herstellung r.ż.

wyrób

Produktion r.ż.

2. wyrób zwykle l.mn. (produkt):

wyrób

Produkt r.n.

wyrób

Erzeugnis r.n.

wyroby cukiernicze

Süßwaren r.ż. l.mn.

wyroby tekstylne

Textilwaren r.ż. l.mn.

wyrój <D. wyroju, l.mn. wyroje> [vɨruj] RZ. r.m. (opuszczanie ula przez rój pszczół)

wyrój

Schwärmen r.n.

wyrwa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [vɨrva] RZ. r.ż. (dziura)

wyrwa

Loch r.n.

wyrwa

Ritze r.ż.

wyrwa

Riss r.m.

wyrwa w ziemi

Erdloch r.n.

wyrwa w ziemi

Erdspalte r.ż.

wyrwa po pocisku

Einschussloch r.n.

wyrwa po pocisku

Raketenkrater r.m.

mieć wyrwę w pamięci

eine Gedächtnislücke haben

akryl <D. ‑u, bez l.mn. > [akrɨl] RZ. r.m. CHEM.

akryl

Acryl r.n.

beryl <D. ‑u, l.mn. ‑e> [berɨl] RZ. r.m.

1. beryl bez l.mn. CHEM. (pierwiastek):

beryl

Beryllium r.n.

2. beryl (minerał):

beryl

Beryll r.m.

goryl <D. ‑a, l.mn. ‑e> [gorɨl] RZ. r.m.

1. goryl ZOOL.:

goryl

Gorilla r.m.

2. goryl pot. (obstawa):

goryl

Bodyguard r.m.

goryl

Leibwächter(in) r.m. (r.ż.)

I . wyrywać <‑wa; f. dk. wyrwać> [vɨrɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. wyrywać (wyszarpywać):

wyrywać

[her]ausreißen

wyrywać

fortreißen

wyrywać komuś coś

jdm etw entreißen

wyrywać komuś coś z ręki

jdm etw aus der Hand reißen

wyrywać drzewo z korzeniami

einen Baum entwurzeln [o. mit den Wurzeln ausreißen]

wyrywać [sobie] włosy z głowy

sich C. die Haare raufen przen.

wyrywać sobie coś z rąk

sich C. etw B. aus der Hand reißen

wyrwać coś z korzeniami

etw B. bei der Wurzel packen przen.

wyrwać coś z korzeniami

etw B. mit Stumpf und Stiel ausrotten przen.

2. wyrywać (usuwać):

wyrywać komuś ząb

jdm einen Zahn ziehen

3. wyrywać przen. (powodować zmianę stanu):

wyrywać kogoś z odrętwienia/rozmyślań/ze snu

jdn aus der Erstarrung/den Gedanken/einem Traum [heraus]reißen przen.

4. wyrywać pot. (nagle pytać):

wyrywać ucznia do odpowiedzi

den Schüler aufrufen

II . wyrywać <‑wa; f. dk. wyrwać> [vɨrɨvatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (wybiegać)

wyrywać

losstürzen pot.

wyrywać do przodu

vorpreschen

III . wyrywać <‑wa; f. dk. wyrwać> [vɨrɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. wyrywać (wydostawać się):

wyrywać

sich B. losreißen

wyrywać się z okrążenia

eine Umzingelung durchbrechen

wyrywać się z okrążenia

aus einem Kessel ausbrechen

wyrywać się z czyjegoś uścisku

sich B. losmachen pot.

wyrywać się z czyjegoś uścisku

sich B. aus einer Umarmung lösen [o. losreißen]

wyrwać się spod czyjejś władzy przen.

sich B. jds Macht entziehen

wyrwał się ze szponów śmierci przen. podn.

er ist dem Tod von der Schippe gesprungen przen.

wyrwał się ze szponów śmierci przen. podn.

er hat dem Tod ein Schnippchen geschlagen przen.

2. wyrywać:

wyrywać (brzmieć nagle) (dźwięk)

plötzlich zu hören sein

wyrywać (brzmieć nagle) (dźwięk)

ertönen

ciche westchnienie wyrwało się z jego piersi

ein leiser Seufzer r.m. entrang sich B. seiner Brust podn.

przeraźliwy okrzyk wyrwał się z jej piersi

ihr entfuhr ein gellender Schrei r.m.

3. wyrywać pot. (mówić nie w porę):

wyrywać się z czymś

mit etw herausplatzen pot.

coś się komuś wyrwało

jdm ist etw herausgerutscht pot.

wyrwać się jak filip z konopi

mit der Tür ins Haus fallen pot.

4. wyrywać (wybiegać):

wyrywać się naprzód

vorneweg rennen pot.

wyrywka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [vɨrɨfka] RZ. r.ż.

znać coś na wyrywki

etw aus dem Effeff [o. im Schlaf] können [o. beherrschen] pot.