W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „schnackseln“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

schnịpseln: czasownik nieprzechodni lub przechodni
schnä̱beln: czasownik nieprzechodni
schnịtzeln: czasownik przechodni
schnụ̈ffeln: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
schnẹtzeln: czasownik przechodni
schnịppeln: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
schnọrcheln: czasownik nieprzechodni
schnạlzen: czasownik nieprzechodni
schna̱u̱fen: czasownik nieprzechodni
schnạllen: czasownik przechodni
schnạppen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
schnạrren: czasownik nieprzechodni
schna̱u̱ben: czasownik nieprzechodni
schna̱u̱zen: czasownik nieprzechodni
schnạrchen: czasownik nieprzechodni
schnạttern: czasownik nieprzechodni
Schna̱bel: rzeczownik
schnä̱u̱zen: Reflexives oder transitives Verb
Schnịckschnack: rzeczownik
schnacken: czasownik

Widzisz podobne wyniki: schnacken , schnipseln , schnattern , schnarchen , schnauzen , schnauben , schnarren , schnappen , schnallen , schnaufen , schnalzen , schnorcheln , schnippeln , schnetzeln , schnüffeln , schnitzeln , schnäbeln , schnäuzen , Schnabel i Schnickschnack

schnịpseln CZ. cz. przech., cz. nieprzech. pot.

schnipseln → schnippeln

Zobacz też schnippeln

I . schnịppeln [ˈʃnɪpəln] CZ. cz. nieprzech. pot.

[an etw C.] schnippeln

kroić [coś] na kawałki

[an etw C.] schnippeln

wykrawać [f. dk. wykroić] kawałki [z czegoś]

II . schnịppeln [ˈʃnɪpəln] CZ. cz. przech. pot.

1. schnippeln Loch:

wycinać [f. dk. wyciąć]

2. schnippeln (zerkleinern):

schnippeln Kräuter, Petersilie

siekać [f. dk. po‑]

schnä̱beln CZ. cz. nieprzech.

1. schnäbeln (Vogel):

pocierać [f. dk. potrzeć] się dziobami

2. schnäbeln żart. pot. (sich küssen):

całować [f. dk. po‑] się

schnịtzeln [ˈʃnɪtsən] CZ. cz. przech.

kroić [f. dk. po‑] na drobne kawałki

I . schnụ̈ffeln [ˈʃnʏfəln] CZ. cz. nieprzech.

1. schnüffeln (schnuppern):

[an jdm/etw] schnüffeln

obwąchiwać [f. dk. obwąchać] [kogoś/coś]

der Hund schnüffelt an dem Auto

pies r.m. obwąchuje samochód

2. schnüffeln pej. pot. (spionieren):

schnüffeln

węszyć fig pot.

hast du wieder in meinem Schreibtisch geschnüffelt?

znowu grzebałeś [lub węszyłeś fig ] w moim biurku? pot.

II . schnụ̈ffeln [ˈʃnʏfəln] CZ. cz. przech. pot.

schnüffeln Klebstoff:

schnüffeln

wąchać pot.

schnẹtzeln [ˈʃnɛtsəln] CZ. cz. przech. poł. niem., CH

kroić [f. dk. po‑] w cienkie paski

I . schnịppeln [ˈʃnɪpəln] CZ. cz. nieprzech. pot.

[an etw C.] schnippeln

kroić [coś] na kawałki

[an etw C.] schnippeln

wykrawać [f. dk. wykroić] kawałki [z czegoś]

II . schnịppeln [ˈʃnɪpəln] CZ. cz. przech. pot.

1. schnippeln Loch:

wycinać [f. dk. wyciąć]

2. schnippeln (zerkleinern):

schnippeln Kräuter, Petersilie

siekać [f. dk. po‑]

schnọrcheln CZ. cz. nieprzech.

schnorcheln

nurkować z rurką oddechową [lub fajką]

schnạlzen [ˈʃnaltsən] CZ. cz. nieprzech.

mit der Zunge schnalzen

mlaskać [f. dk. mlasnąć] językiem

mit den Fingern schnalzen

prztykać [f. dk. prztyknąć] palcami

schna̱u̱fen [ˈʃnaʊfən] CZ. cz. nieprzech. +haben

1. schnaufen (angestrengt atmen):

sapać [f. dk. sapnąć]

2. schnaufen REG (atmen):

schnạllen CZ. cz. przech.

1. schnallen (eine bestimmte Weite geben):

etw enger schnallen

zaciskać [f. dk. zacisnąć] coś

auf den Koffer müssen wir noch eine Decke schnallen

do walizki musimy przypiąć jeszcze jeden koc

etw weiter schnallen

poluzować [lub zluzować] coś pot.

den Gürtel [o. Riemen] enger schnallen pot.

zaciskać [f. dk. zacisnąć] pasa

2. schnallen pot. (begreifen):

kapować pot.

ich schnall das nicht

nie kapuję tego pot.

I . schnạppen [ˈʃnapən] CZ. cz. nieprzech.

1. schnappen +haben (zu fassen suchen):

nach jdm/etw schnappen (Hund)

kłapać [f. dk. kłapnąć] za kimś/czymś

nach etw schnappen

łapać [f. dk. z‑] coś

nach Luft schnappen fig pot.

łapać [f. dk. z‑] powietrze [lub oddech]

nach Luft schnappen fig pot.

chwytać [f. dk. chwycić] oddech

2. schnappen +sein (klappen) (Tür):

ins Schloss schnappen

zatrzaskiwać [f. dk. zatrzasnąć] się

II . schnạppen [ˈʃnapən] CZ. cz. przech. pot.

1. schnappen (ergreifen, fangen):

jdn/etw schnappen

chwytać [f. dk. chwycić] kogoś/coś

ich schnappte mir meinen Mantel und ging

wziąłem mój płaszcz i poszedłem

etw geschnappt haben pot.

kapować [f. dk. s‑] coś pot.

2. schnappen (fangen):

schnappen Täter, Dieb

schnappen Täter, Dieb

den schnappe ich mir und vertrimme ihn!

już ja go złapię i dam mu wycisk [lub takiego łupnia] ! pot.

3. schnappen:

schnappen (ein Geräusch hervorbringen) (Schere)

brzęczeć [f. dk. za‑]

es hat [bei jdm] geschnappt (Geduld verlieren) pot.

cierpliwość r.ż. się [komuś] skończyła

es hat bei ihm geschnappt (sich verlieben) pot.

zabujał się pot.

bei ihr hat es geschnappt (schwanger werden)

zaszła w ciążę

schnạrren [ˈʃnarən] CZ. cz. nieprzech.

terkotać [f. dk. za‑]

schna̱u̱ben <schnaubt, schnaubte [o. schnob], geschnaubt [o. geschnoben]> [ˈʃnaʊbən] CZ. cz. nieprzech.

1. schnauben (durch die Nase atmen):

ins Taschentuch schnauben

smarkać [f. dk. smarknąć ][lub zasmarkać] w chusteczkę pot.

vor Wut schnauben fig

pienić się ze złości fig pot.

2. schnauben:

schnauben (laut atmen) (Pferd)

parskać [f. dk. parsknąć]

schna̱u̱zen [ˈʃnaʊtsən] CZ. cz. nieprzech. pot.

pyskować pot.

schnạrchen [ˈʃnarçən] CZ. cz. nieprzech.

chrapać [f. dk. chrapnąć]

schnạttern [ˈʃnatɐn] CZ. cz. nieprzech.

1. schnattern:

schnattern (klappernde Laute von sich geben) (Ente)

kwakać [f. dk. kwaknąć]

schnattern (klappernde Laute von sich geben) (Ente)

schnattern (Gans)

gęgać [f. dk. gęgnąć]

schnattern (Gans)

2. schnattern pot. (schwatzen):

trajkotać [f. dk. za‑ ]pot.

Schna̱bel <‑s, Schnäbel> [ˈʃnaːbəl, pl: ˈʃnɛːbəl] RZ. r.m.

1. Schnabel (eines Vogels):

dziób r.m.

2. Schnabel MUS:

ustnik r.m.

3. Schnabel (lange Tülle):

dziobek r.m.

4. Schnabel pot. (Mund):

gęba r.ż. pot.

halt den Schnabel!

zamknij się! pot.

sie redet, wie ihr der Schnabel gewachsen ist

ona mówi prosto z mostu

sich C. den Schnabel verbrennen pot.

szkodzić [f. dk. za‑] sobie [głupim] gadaniem pot.

seinen Schnabel an jdm wetzen pot.

wycierać sobie kimś gębę pot.

seinen Schnabel an jdm wetzen pot.

obgadywać [f. dk. obgadać] kogoś pot.

schnä̱u̱zenNP [ˈʃnɔɪtsən] CZ. cz. przech., cz. zwr.

[sich C.] die Nase schnäuzen

wysmarkiwać [f. dk. wysmarkać] [sobie] nos pot.

er hat sich B. in ein Taschentuch geschnäuzt

wysmarkał się w chusteczkę higieniczną pot.

man soll bei Tisch die Nase nicht schnäuzen

nie powinno się smarkać przy stole pot.

Schnịckschnack <‑[e]s, bez l.mn. > [ˈʃnɪkʃnak] RZ. r.m. a. pej. pot.

1. Schnickschnack:

Schnickschnack (Krimskrams, Beiwerk)

ozdóbka r.ż. pot.

Schnickschnack (wertloses Zeug)

rupieć r.m. pot.

2. Schnickschnack (Geschwätz):

Schnickschnack

gadanina r.ż. pej. pot.

schnacken CZ.

Hasło od użytkownika

- Opracuj hasło na nowo
- Zgłoś do usunięcia

schnacken cz. nieprzech. pot.

schnacken cz. nieprzech. pot.

mit Freunden schnacken pot.

pogadać z przyjaciółmi

nicht lang schnacken, Kopp/Kopf in Nacken! pot.

nie gadajmy tylko pijmy!

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Gut, aber wozu muß dann in der Kirche zu fließendem Blut geschnackselt werden? de.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Przetłumacz "schnackseln" w innych językach

Definicje "schnackseln" w słownikach niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski