Tłumaczenia dla hasła „Trickiw“ w polsko » niemiecki słowniku

trickowy [trikovɨ] PRZYM.

trickowy → trikowy

Zobacz też trikowy

trikowy [trikovɨ] PRZYM.

trikowy

Trick-

trick [trik] RZ. r.m.

trick → trik

Zobacz też trik

trik <D. ‑u, l.mn. ‑i> [trik] RZ. r.m.

1. trik (sztuczka):

trik

Trick r.m.

filmowy trik

Filmtrick r.m.

2. trik przen. podn. (sprytne posunięcie):

trik

Trick r.m.

trik

schlaues Manöver r.n.

tracki [tratski] PRZYM. HIST.

tracki

Thrazien-

tracki

thrakisch

trikowy [trikovɨ] PRZYM.

trikowy

Trick-

epicki [epitski] PRZYM. LIT.

epicki

episch

utwór epicki

episches Werk r.n.

laicki [laitski] PRZYM. podn.

1. laicki (świecki):

laicki

weltlich

laicki

Laien-

szkoła laicka

Laienschule r.ż.

2. laicki (nieprofesjonalny):

laicki

laienhaft

laickie podejście

laienhafte Herangehensweise r.ż.

unicki [uɲitski] PRZYM. REL.

unicki

uniert

kościół unicki

unierte Kirche r.ż.

orficki [orfitski] PRZYM. FIL. LIT.

1. orficki (dotyczący orfizmu):

ruch orficki

orphische Bewegung r.ż.

ruch orficki

Orphik r.ż.

ruch orficki

Orphi[zi]smus r.m.

2. orficki LIT. (dotyczący Orfeusza):

orficki

Orpheus-

stoicki [stoitski] PRZYM.

stoicki podn. t. FIL.:

stoicki

stoisch

zwroty:

stoicki spokój

stoische Ruhe r.ż.

trik <D. ‑u, l.mn. ‑i> [trik] RZ. r.m.

1. trik (sztuczka):

trik

Trick r.m.

filmowy trik

Filmtrick r.m.

2. trik przen. podn. (sprytne posunięcie):

trik

Trick r.m.

trik

schlaues Manöver r.n.

I . tracić <‑ci; cz. prz. ‑ać f. dk. s‑> [tratɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. tracić (przestawać mieć):

tracić

verlieren

tracić kontakt z kimś/czymś

den Kontakt zu jdm/etw verlieren

tracić orientację

den Überblick verlieren

tracić ważność

verfallen

tracić kogoś/coś z oczu

jdn/etw aus den Augen verlieren

tracić na wadze

am Gewicht verlieren

tracić na wartości/znaczeniu

an Wert/Bedeutung verlieren

tracić ducha

den Mut verlieren [o. sinken lassen]

tracić rachubę czasu

das Zeitgefühl verlieren

tracić serce do kogoś/czegoś

jdn/etw immer weniger mögen

ktoś traci grunt pod nogami

jd verliert den Boden unter den Füßen

ktoś traci rozum [lub zmysły]

jd verliert den Verstand

2. tracić (marnować):

tracić okazję

versäumen

tracić okazję

verpassen

tracić czas

vergeuden

tracić czas

verschwenden

tracić pieniądze

verschwenden

3. tracić podn. (poddawać egzekucji):

tracić skazańca

hinrichten

II . tracić <‑ci; cz. prz. ‑ać f. dk. s‑> [tratɕitɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. tracić (ponosić stratę):

tracić

einen Verlust erleiden

chytry [lub skąpy] dwa razy traci przysł.

der Geizige r.m. verliert doppelt

jeden traci, drugi się bogaci przysł.

der eine verliert, der andere gewinnt

2. tracić (zmniejszać swoją wartość):

tracić w czyichś oczach

bei jdm an Ansehen verlieren

I . trącić <‑ci> [troɲtɕitɕ]

trącić f. dk. od trącać

II . trącić <‑ci> [troɲtɕitɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. trącić (wydzielać zapach):

trącić

nach etw riechen

w piwnicy trąciło zgnilizną

im Keller roch es nach Moder

2. trącić (odznaczać się):

trącić czymś

nach etw riechen pot.

jego dowcip trącił ironią

sein Witz r.m. roch nach Ironie

coś trąci myszką

etw ist schon veraltet

coś na milę trąci czymś

etw riecht auf hundert Meter nach etw

czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci przysł.

jung gewohnt, alt getan przysł.

Zobacz też trącać

I . trącać <‑ca f. dk. trącić> [trontsatɕ] CZ. cz. przech.

trącać (lekko uderzać):

trącać strunę

zupfen

trącać kogoś łokciem

jdn mit dem Ell[en]bogen anstoßen

zwroty:

pies cię trącał pot.

scher dich zum Teufel pot.

II . trącać <‑ca f. dk. trącić> [trontsatɕ] CZ. cz. zwr.

1. trącać (lekko uderzać się):

trącać

sich B. gegenseitig stoßen

2. trącać pot. (wznosić toast):

trącać się kieliszkami

mit den Gläsern anstoßen