W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „abraço“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

abrazja: rzeczownik
wabiąco: przysłówek
żrąco: przysłówek
gorąco: I. rzeczownik II. przysłówek
ladaco: rzeczownik
babrać: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik zwrotny
nabrać: II. czasownik przechodni
zabrać

Widzisz podobne wyniki: wabiąco , abrazja , zabrać , nabrać , babrać , ladaco , gorąco i żrąco

abrazja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [abrazja] RZ. r.ż.

1. abrazja GEO. (niszczenie wybrzeża przez fale):

abrazja

Abrasion r.ż.

abrazja

Abtragung r.ż.

2. abrazja MED. (wyłyżeczkowanie):

abrazja

Abrasion r.ż.

abrazja

Ausschabung r.ż.

3. abrazja TECHNOL.:

abrazja

Abrasion r.ż.

abrazja

[abrasiver] Verschleiß r.m.

wabiąco [vabjontso] PRZYSŁ.

wabiąco

[ver]lockend

żrąco [ʒrontso] PRZYSŁ.

żrąco

ätzend

działać żrąco

ätzend wirken

I . gorąco <D. ‑ca, bez l.mn. > [gorontso] RZ. r.n. (upał)

gorąco

Hitze r.ż.

II . gorąco [gorontso] PRZYSŁ.

ladaco [ladatso] RZ. r.n. lub r.m. ndm. podn.

ladaco

Taugenichts r.m. pej. przest

I . babrać <‑brze [lub ‑ra]; cz. prz. babrz> [babratɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. babrać (grzebać):

babrać

manschen pot.

babrać

[herum]stochern pot.

babrał z niesmakiem w gęstym sosie

er stocherte ohne Appetit in der dicken Soße herum

2. babrać (robić coś niedbale):

babrać

[herum]pfuschen

zamiast malować, tylko babrzesz po ścianie

anstatt zu malen, schmierst du nur an der Wand rum

II . babrać <‑brze [lub ‑ra]; cz. prz. babrz f. dk. u‑> [babratɕ] CZ. cz. przech. pot. (brudzić)

babrać

beschmieren

babrać

bekleckern pot.

ubabrać coś czymś

etw mit etw dreckig [o. schmudd[e]lig] machen pot.

III . babrać <‑brze [lub ‑ra]; cz. prz. babrz> [babratɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. babrać (robić coś powoli):

babrać

herumtrödeln pot.

babrać się z czymś

mit etw herumtrödeln pot.

babrać się z czymś

sich mit etw abmühen

od wczoraj babrze się z naprawą pralki

seit gestern plagt er sich mit der Reparatur der Waschmaschine ab

2. babrać < f. dk. u‑> (brudzić się):

babrać

sich B. bekleckern pot.

ubabrać się czymś

sich B. mit etw bekleckern [o. dreckig machen] pot.

I . nabrać <‑bierze> [nabratɕ]

nabrać f. dk. od nabierać

II . nabrać <‑bierze> [nabratɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

nabrać tchu [lub oddechu]

Atem schöpfen [o. holen] przen.

nabrać wody w usta

sich B. in Schweigen hüllen

Zobacz też nabierać

I . nabierać <‑ra; f. dk. nabrać> [nabjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. nabierać (zaczerpnąć):

nabierać czegoś (wody, zupy)

etw schöpfen

2. nabierać:

nabierać (wyrabiać w sobie pewne cechy: apetytu, ochoty)

bekommen

nabierać (wprawy)

erlangen

nabierać (ogłady)

annehmen

nabrać zwyczaju

sich C. zur Gewohnheit machen

nabrać zwyczaju

sich C. angewöhnen

nabierać sił

zu Kräften kommen

3. nabierać (znaleźć się w pewnym stanie):

nabierać kształtu

Gestalt annehmen

nabierać szybkości

an Geschwindigkeit gewinnen

nabierać wysokości

an Höhe gewinnen

4. nabierać pot. (żartować):

nabierać kogoś

jdm einen Bären aufbinden przen.

nabierać kogoś

jdn foppen

nabierać kogoś

zum Narren halten podn.

nabierać kogoś

jdn reinlegen pot.

5. nabierać pot. (oszukiwać):

nabierać

prellen

nabierać

neppen pot.

nabierać

reinlegen pot.

II . nabierać <‑ra; f. dk. nabrać> [nabjeratɕ] CZ. cz. zwr. (pozwolić się oszukać)

dać się nabrać

sich B. betrügen [o. prellen] [o. reinlegen pot. ] lassen

zabrać [zabratɕ]

zabrać f. dk. od zabierać

Zobacz też zabierać

I . zabierać <‑ra; f. dk. zabrać> [zabjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. zabierać (brać sobie):

zabierać coś komuś

jdm etw [weg]nehmen [o. fortnehmen]

zabierać głos

das Wort ergreifen [o. nehmen]

zabierać komuś czas

jdn lange aufhalten

zabierać komuś czas

jdm die Zeit stehlen pot.

zabrało mi to dużo czasu

das hat mich viel Zeit gekostet

2. zabierać (brać ze sobą):

zabierać

mitnehmen

zabrać tajemnicę do grobu

ein Geheimnis mit ins Grab nehmen pot.

3. zabierać (usuwać):

zabierać

wegnehmen

śmierć go zabrała

er hat den Tod gefunden podn.

4. zabierać:

zabierać (mieścić) (autobus, samolot, statek)

aufnehmen

5. zabierać (zajmować):

zabierać za dużo miejsca (Schrank)

zu viel Platz einnehmen

II . zabierać <‑ra; f. dk. zabrać> [zabjeratɕ] CZ. cz. zwr.

1. zabierać (rozpoczynać coś):

zabierać się do czegoś

etw in Angriff nehmen

zabierać się do czegoś

sich B. an etw B. heranmachen pot.

2. zabierać pot. (być wobec kogoś stanowczym):

zabierać się za kogoś

sich C. jdn vornehmen [o. vorknöpfen] pot.

3. zabierać zwykle f. dk. pot. (iść, jechać z kimś):

zabierać

mitgehen

zabierać

mitfahren

zabierać się z kimś do miasta/kina

mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen

zabierać się z kimś na wycieczkę

mit jdm einen Ausflug machen [o. unternehmen]

4. zabierać pot. (wynosić się):

zabierać

abhauen pot.

zabierać

verschwinden

zabieraj się stąd!

verschwinde [o. hau ab pot. ] [von] hier!

zabieraj się stąd!

mach, dass du wegkommst! pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Tłumaczenia dla hasła „abraço“ w polsko » niemiecki słowniku

abrazja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [abrazja] RZ. r.ż.

1. abrazja GEO. (niszczenie wybrzeża przez fale):

2. abrazja MED. (wyłyżeczkowanie):

3. abrazja TECHNOL.:

wabiąco [vabjontso] PRZYSŁ.

żrąco [ʒrontso] PRZYSŁ.

I . gorąco <D. ‑ca, bez l.mn. > [gorontso] RZ. r.n. (upał)

II . gorąco [gorontso] PRZYSŁ.

1. gorąco (ciepło):

2. gorąco (serdecznie) przen.:

3. gorąco (niebezpiecznie):

ladaco [ladatso] RZ. r.n. lub r.m. ndm. podn.

I . babrać <‑brze [lub ‑ra]; cz. prz. babrz> [babratɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. babrać (grzebać):

2. babrać (robić coś niedbale):

II . babrać <‑brze [lub ‑ra]; cz. prz. babrz f. dk. u‑> [babratɕ] CZ. cz. przech. pot. (brudzić)

III . babrać <‑brze [lub ‑ra]; cz. prz. babrz> [babratɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. babrać (robić coś powoli):

2. babrać < f. dk. u‑> (brudzić się):

I . nabrać <‑bierze> [nabratɕ]

nabrać f. dk. od nabierać

II . nabrać <‑bierze> [nabratɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

Zobacz też nabierać

I . nabierać <‑ra; f. dk. nabrać> [nabjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. nabierać (zaczerpnąć):

2. nabierać:

3. nabierać (znaleźć się w pewnym stanie):

4. nabierać pot. (żartować):

5. nabierać pot. (oszukiwać):

II . nabierać <‑ra; f. dk. nabrać> [nabjeratɕ] CZ. cz. zwr. (pozwolić się oszukać)

zabrać [zabratɕ]

zabrać f. dk. od zabierać

Zobacz też zabierać

I . zabierać <‑ra; f. dk. zabrać> [zabjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. zabierać (brać sobie):

2. zabierać (brać ze sobą):

3. zabierać (usuwać):

4. zabierać:

5. zabierać (zajmować):

II . zabierać <‑ra; f. dk. zabrać> [zabjeratɕ] CZ. cz. zwr.

1. zabierać (rozpoczynać coś):

2. zabierać pot. (być wobec kogoś stanowczym):

3. zabierać zwykle f. dk. pot. (iść, jechać z kimś):

4. zabierać pot. (wynosić się):

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania