Tłumaczenia dla hasła „doraziť“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

doradzać <‑dza> [doradzatɕ], doradzić [doradʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

doradzać komuś coś

jdm etw raten [o. empfehlen]

dołazić <‑zi; f. dk. doleźć> [dowaʑitɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. dołazić (dojść gdzieś):

dołazić

es irgendwohin schaffen

dopiero nad ranem dolazł do domu

erst am Morgen schaffte er es nach Hause

2. dołazić tylko ndk. (dochodzić do jakiegoś momentu):

dołazić

sich B. herumschlagen pot.

dołaziłem jakoś z grypą do soboty

bis Samstag schlug ich mich mit einer Grippe herum pot.

porazić [poraʑitɕ] f. dk., porażać [poraʒatɕ] <‑ża> CZ. cz. przech.

1. porazić (sparaliżować, obezwładnić):

porazić układ oddechowy

lähmen

strach go poraził

er war vor Angst wie gelähmt

2. porazić (zaatakować):

porazić roślinę

befallen

3. porazić podn. (zadać cios):

porazić

einen Hieb versetzen

doraźnie [doraʑɲe] PRZYSŁ.

doraźnie karać

sofort

doraźnie karać

unverzüglich

doraźnie leczyć

ambulant

I . dorabiać <‑ia; f. dk. dorobić> [dorabjatɕ] CZ. cz. przech.

1. dorabiać (zrobić dodatkowo):

dorabiać klucz

einen Schlüssel nachmachen lassen

2. dorabiać przen. pot. (wymyślić):

dorabiać do czegoś ideę

sich C. den Grund für etw ausdenken

II . dorabiać <‑ia; f. dk. dorobić> [dorabjatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (zarabiać dodatkowo)

dorabiać sobie czymś

sich C. mit etw etw dazuverdienen

III . dorabiać <‑ia; f. dk. dorobić> [dorabjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. dorabiać (bogacić się):

dorabiać

es zu etw bringen

dorabiać

zu etw kommen

2. dorabiać przen. (zasłużyć):

dorobić się autorytetu

sich C. Autorität verschaffen

dorobić się szacunku

in [jds] Achtung steigen

dorobić się szacunku

Ansehen gewinnen

doraźny [doraʑnɨ] PRZYM.

doraźny cel, korzyść, zysk

vorläufig

doraźny rozwiązanie

Übergangs-

doraźny rozwiązanie

Not-

doraźny środek, pomoc

Sofort-

doraźny środek, pomoc

Not-

doraźny leczenie

ambulant

doraźny kara

sofortig

doraźny sąd

Schnell-

sąd doraźny WOJSK.

Standgericht r.n.

doradca <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [dorattsa] RZ. r.m. odm. jak f w lp

doradca

Berater(in) r.m. (r.ż.)

doradca

Ratgeber(in) r.m. (r.ż.)

doradca finansowy/inwestycyjny

Finanz-/Anlageberater r.m.

doradca prawny

Rechtsberater r.m.

doradca prawny

Rechtsbeistand r.m.

doradca prawny osób pozbawionych środków materialnych

Rechtsbeistand für mittellose Personen

dorsz <D. ‑a, l.mn. ‑e, D. l.mn. ‑y> [dorʃ] RZ. r.m. ZOOL.

dorsz

Dorsch r.m.

dorobić [dorobitɕ]

dorobić f. dk. od dorabiać

Zobacz też dorabiać

I . dorabiać <‑ia; f. dk. dorobić> [dorabjatɕ] CZ. cz. przech.

1. dorabiać (zrobić dodatkowo):

dorabiać klucz

einen Schlüssel nachmachen lassen

2. dorabiać przen. pot. (wymyślić):

dorabiać do czegoś ideę

sich C. den Grund für etw ausdenken

II . dorabiać <‑ia; f. dk. dorobić> [dorabjatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (zarabiać dodatkowo)

dorabiać sobie czymś

sich C. mit etw etw dazuverdienen

III . dorabiać <‑ia; f. dk. dorobić> [dorabjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. dorabiać (bogacić się):

dorabiać

es zu etw bringen

dorabiać

zu etw kommen

2. dorabiać przen. (zasłużyć):

dorobić się autorytetu

sich C. Autorität verschaffen

dorobić się szacunku

in [jds] Achtung steigen

dorobić się szacunku

Ansehen gewinnen

I . razić <razi; cz. prz. raź> [raʑitɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. razić tylko ndk.:

razić (oślepiać) (światło, słońce, lampa)

blenden

razi mnie w oczy

es blendet mich

2. razić tylko ndk. podn. (obrażać):

razić

stören

razić

schockieren

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemand mehr findet lange Haare bei Männern anstößig

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemanden mehr stören lange Haare ntpl bei Männern

II . razić <razi; cz. prz. raź> [raʑitɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. razić (uderzać):

razić

schlagen

razić

treffen

2. razić (powodować porażenie):

razić

schlagen

razić

treffen

został rażony piorunem

er wurde vom Blitz getroffen

padł [lub stanął] [lub zamilkł] jak rażony gromem [lub piorunem]

er fiel [o. blieb stehen] [o. verstummte] wie vom Blitz getroffen

urazić [uraʑitɕ]

urazić f. dk. od urażać

Zobacz też urażać

I . urażać <‑ża; f. dk. urazić> [uraʒatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; f. dk. urazić> [uraʒatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

zrazić [zraʑitɕ]

zrazić f. dk. od zrażać

Zobacz też zrażać

I . zrażać <‑ża; f. dk. zrazić> [zraʒatɕ] CZ. cz. przech. (zniechęcać)

zrażać kogoś do siebie

es sich C. mit jdm verderben

zrażać kogoś do siebie

jdn gegen sich B. einnehmen

II . zrażać <‑ża; f. dk. zrazić> [zraʒatɕ] CZ. cz. zwr. (zniechęcać się)

zrazić się do kogoś

von jdm enttäuscht werden

zrazić się do czegoś

Gefallen an etw C. verlieren

nie zrażać się niepowodzeniami

sich B. durch Misserfolge nicht entmutigen lassen

zrazik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [zraʑik] RZ. r.m.

1. zrazik pot. zdr. od zraz

2. zrazik ANAT.:

zrazik

Läppchen r.n.

Zobacz też zraz

zraz <D. ‑u [lub ‑a], l.mn. ‑y> [zras] RZ. r.m. GASTR.

zraz

Rinderroulade r.ż.

dorada RZ.

Hasło od użytkownika

dorada r.ż. ZOOL.

Goldbrasse r.ż.