W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „theognosie“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

pokłosie: rzeczownik
stereognozja: rzeczownik
podnosić: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
pownosić
poznosić
roznosić: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
poodnosić: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: poodnosić , roznosić , poznosić , pownosić , podnosić , stereognozja i pokłosie

pokłosie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pokwoɕe] RZ. r.n. podn. (wynik, rezultat)

pokłosie czegoś

Nachlese r.ż. aus etw C. podn.

pokłosie czyjejś twórczości

die Nachlese jds Schaffens podn.

stereognozja <D. ‑ji, bez l.mn. > [stereognozja] RZ. r.ż.

stereognozja MED., PSYCH.

Stereognosie r.ż.

stereognozja MED., PSYCH.

Stereognostik r.ż.

I . podnosić <‑si; f. dk. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] CZ. cz. przech.

II . podnosić <‑si; f. dk. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. podnosić (wstawać):

podnosić

sich B. erheben

podnieść się z łóżka

sich vom Bett erheben

2. podnosić:

podnosić (zostać uniesionym) (semafor)

sich B. heben

barometr podnosi się

das Barometer r.n. steigt

włosy podniosły mu się na głowie

die Haare ntpl sind ihm zu Berge gestiegen

3. podnosić:

podnosić (podwyższać się) (poziom wody)

steigen

4. podnosić:

podnosić (wzbijać się w górę) (kurz)

aufwirbeln

podnosić (płatki śniegu)

aufstieben

podnosić (mgła)

sich B. heben

5. podnosić przen.:

podnosić (podwyższać się, rosnąć) (ceny, dochody)

[an]steigen

6. podnosić przen. (zmieniać stan):

podnosić się z biedy

auf die Beine kommen

7. podnosić przen.:

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

sich B. erheben

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

erschallen podn.

8. podnosić przen.:

podnosić (powstawać) (wiatr)

aufkommen

podnosić (powstawać) (wiatr)

sich B. erheben

pownosić [povnoɕitɕ]

pownosić f. dk. od wnosić

Zobacz też wnosić

I . wnosić <‑si f. dk. wnieść> [vnoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. wnosić (umieścić we wnętrzu):

wnosić

hineinbringen

wnosić krzesła do sali

die Stühle in den Raum hineintragen

wnieść psa do samochodu

den Hund in das Auto hineinbringen

wnosić potrawy na stół

die Speisen auf den Tisch stellen

wnosić wkład do spółki

eine Einlage [in die Gesellschaft] einbringen

wnieść coś w posagu

etw als Mitgift r.ż. mitbringen

2. wnosić (umieścić wyżej):

wnieść meble na strych

die Möbel in die Dachkammer hochbringen

wnieść wózek po schodach

den Kinderwagen die Treppe hoch tragen

3. wnosić (dodać):

wnosić poprawki do ustawy

Änderungsvorschläge für ein Gesetz einbringen

4. wnosić st. urz. (uiszczać):

wnosić opłatę

Gebühr entrichten

5. wnosić st. urz. (przedkładać):

wnosić podanie, pozew, wniosek

einreichen

wnosić podanie, pozew, wniosek

vorlegen

II . wnosić <‑si> [vnoɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. (wnioskować)

wnosić z czegoś, że...

aus etw [schluss]folgern [o. schließen] , dass ...

poznosić [poznoɕitɕ]

poznosić f. dk. od znosić

Zobacz też znosić

I . znosić <‑si; f. dk. znieść> [znoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. znosić (przenosić w dół):

znosić

hinuntertragen

znosić

heruntertragen

2. znosić (niosąc, zabrać):

znieść piłkarza z boiska

einen Fussballspieler vom Feld tragen

3. znosić < f. dk. na‑> (gromadzić):

znosić

zusammentragen

znosić

zusammenbringen

4. znosić (powodować zmianę kursu):

znosić

vom Kurs abkommen lassen

znosić samolot, statek, łódź

abtreiben

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

znosić

abtragen

znosić most

wegschwemmen

znosić most

fortschwemmen

znosić tamę

durchbrechen

znieść coś z powierzchni ziemi

etw dem Erdboden gleichmachen

6. znosić:

znosić (złożyć jaja) (kura) jajka

legen

7. znosić (unieważniać):

znosić ustawę

aufheben

znosić ustawę

außer Kraft setzen

znosić kontrolę, ograniczenia, zakaz

aufheben

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

znosić ból, niewygody

ertragen

znosić ból, niewygody

erdulden

9. znosić (być podatnym na wpływ):

znosić

vertragen

znosić

aushalten

arbuzy źle znoszą transport

Wassermelonen r.ż. l.mn. vertragen den Transport [nur] sehr schlecht

10. znosić (tolerować):

znosić

aushalten

znosić

leiden

nie znoszę go

ich kann ihn nicht ausstehen [o. riechen pot. ]

II . znosić <‑si; f. dk. znieść> [znoɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. znosić (tolerować się nawzajem):

znosić

sich B. vertragen

znosić

miteinander auskommen

oni się nie znoszą

sie können sich nicht ausstehen [o. riechen pot. ]

2. znosić (neutralizować się):

znosić

sich B. aufheben

I . roznosić <‑si; f. dk. roznieść> [roznoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. roznosić (dostarczać):

roznosić

austragen

roznosić

zustellen

2. roznosić (rozgłaszać):

roznosić

verbreiten

roznosić

bekannt machen

II . roznosić <‑si; f. dk. roznieść> [roznoɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. tylko ndk. (rozpierać)

roznosiła ją duma

sie war von Stolz erfüllt

poodnosić <‑si> [poodnoɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. poodnosić (odnieść na miejsce):

poodnosić

zurückbringen

2. poodnosić (dostarczyć):

poodnosić

hintragen

poodnosić

hinbringen

3. poodnosić (uzyskać coś):

poodnosili sukcesy na konkursach

sie haben viele Erfolge bei Wettbewerben gehabt

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Tłumaczenia dla hasła „theognosie“ w polsko » niemiecki słowniku

pokłosie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pokwoɕe] RZ. r.n. podn. (wynik, rezultat)

stereognozja <D. ‑ji, bez l.mn. > [stereognozja] RZ. r.ż.

I . podnosić <‑si; f. dk. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. podnosić (unosić):

2. podnosić (to, co upadło):

3. podnosić (pomagać wstać):

4. podnosić (przybliżać):

5. podnosić (powodować uniesienie):

6. podnosić (podwyższać):

7. podnosić (zwracać uwagę na coś):

8. podnosić (wszczynać):

II . podnosić <‑si; f. dk. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. podnosić (wstawać):

2. podnosić:

3. podnosić:

4. podnosić:

5. podnosić przen.:

6. podnosić przen. (zmieniać stan):

7. podnosić przen.:

8. podnosić przen.:

pownosić [povnoɕitɕ]

pownosić f. dk. od wnosić

Zobacz też wnosić

I . wnosić <‑si f. dk. wnieść> [vnoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. wnosić (umieścić we wnętrzu):

2. wnosić (umieścić wyżej):

3. wnosić (dodać):

4. wnosić st. urz. (uiszczać):

5. wnosić st. urz. (przedkładać):

II . wnosić <‑si> [vnoɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. (wnioskować)

poznosić [poznoɕitɕ]

poznosić f. dk. od znosić

Zobacz też znosić

I . znosić <‑si; f. dk. znieść> [znoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. znosić (przenosić w dół):

2. znosić (niosąc, zabrać):

3. znosić < f. dk. na‑> (gromadzić):

4. znosić (powodować zmianę kursu):

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

6. znosić:

7. znosić (unieważniać):

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

9. znosić (być podatnym na wpływ):

10. znosić (tolerować):

II . znosić <‑si; f. dk. znieść> [znoɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. znosić (tolerować się nawzajem):

2. znosić (neutralizować się):

I . roznosić <‑si; f. dk. roznieść> [roznoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. roznosić (dostarczać):

2. roznosić (rozgłaszać):

II . roznosić <‑si; f. dk. roznieść> [roznoɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. tylko ndk. (rozpierać)

poodnosić <‑si> [poodnoɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. poodnosić (odnieść na miejsce):

2. poodnosić (dostarczyć):

3. poodnosić (uzyskać coś):

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania