W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „vyvádzať“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

wykadzać: czasownik przechodni
wysadzać: czasownik przechodni
dogadzać: czasownik nieprzechodni
doradzać: czasownik przechodni
dosadzać: czasownik przechodni
nasadzać: czasownik nieprzechodni
obladzać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
obradzać: czasownik nieprzechodni
obsadzać: czasownik przechodni
odradzać: czasownik przechodni
ogładzać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
ogradzać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
osładzać: czasownik przechodni
ugładzać: czasownik przechodni
zaradzać: czasownik nieprzechodni
zasadzać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
zawadzać: czasownik nieprzechodni
zdradzać

Widzisz podobne wyniki: wysadzać , wykadzać , zdradzać , zawadzać , zasadzać , zaradzać , ugładzać , osładzać , ogradzać , ogładzać , odradzać , obsadzać , obradzać , obladzać , nasadzać , dosadzać , doradzać i dogadzać

wykadzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [vɨkadzatɕ], wykadzić [vɨkadzitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

wykadzać pokój

das Zimmer verräuchern

wysadzać <‑dza> [vɨsadzatɕ], wysadzić [vɨsadʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. wysadzać:

wysadzać (z samochodu)

aussteigen lassen

wysadzać (ze statku)

an Land setzen [o. bringen]

2. wysadzać (powodować eksplozję):

wysadzać coś w powietrze

etw in die Luft sprengen

3. wysadzać (przenieść do gruntu):

wysadzać sadzonki

4. wysadzać zwykle cz. ndk. (posadzić wzdłuż):

aleja wysadzana drzewami

eine mit Bäumen bepflanzte Allee r.ż.

5. wysadzać zwykle cz. ndk. (wstawić):

broszka wysadzana szafirami

eine mit Saphiren besetzte Brosche r.ż.

6. wysadzać (wyważyć):

wysadzić drzwi z zawiasów

eine Tür aus den Angeln heben

huk wysadzanych korków szampana

das Knallen r.n. der Sektkorken

wysadziło korki pot.

die Sicherung r.ż. ist rausgeflogen pot.

dogadzać <‑dza; f. dk. dogodzić> [dogadzatɕ] CZ. cz. nieprzech.

dogadzać komuś

es jdm recht machen

dogadzać sobie

es sich C. gut gehen lassen

nie sposób dogodzić wszystkim

man kann es nicht allen recht machen

zwroty:

jeszcze się taki nie urodził, co by każdemu dogodził przysł.

allen Menschen recht getan ist eine Kunst r.ż. , die niemand kann przysł.

doradzać <‑dza> [doradzatɕ], doradzić [doradʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

doradzać komuś coś

jdm etw raten [o. empfehlen]

dosadzać <‑dza; cz. prz. ‑dzaj; f. dk. po‑> [dosadzatɕ], dosadzić [dosadʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. dosadzać (kończyć sadzenie):

zu Ende pflanzen

dosadzać kwiaty do rabatki

die Blumen in die Rabatten pflanzen

2. dosadzać (posadzić kogoś gdzieś):

dosadzić na widownię jeszcze kilka osób

noch einige Personen in den Zuschauerraum setzen

nasadzać <‑dza; cz. prz. ‑aj; f. dk. nasadzić> [nasadzatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. nasadzać (przymocować coś):

nasadzić uchwyt na kijek

den Griff auf den Stock setzen

2. nasadzać:

nasadzać TECHNOL., ZOOL.

zum Brüten ansetzen

nasadzić kurę

eine Henne zum Brüten ansetzen

3. nasadzać tylko ndk. pot. (posadzić kogoś):

viele Personen setzen [o. platzieren]

nasadzali gości w salonie

sie haben viele Gäste in den Salon gesetzt

I . obladzać <‑dza; cz. prz. ‑dzaj; f. dk. oblodzić> [obladzatɕ] CZ. cz. przech.

oblodzony samolot

vereistes Flugzeug r.n.

mróz oblodził skały

Eis r.n. bedeckte die Felsen

oblodzona szosa

vereiste Straße r.ż.

II . obladzać <‑dza; cz. prz. ‑dzaj; f. dk. oblodzić> [obladzatɕ] CZ. cz. zwr.

butelka w zamrażalniku szybko się obladza

die Flasche r.ż. setzt im Gefrierschrank schnell Eis an

obradzać <‑dza; cz. prz. ‑aj; f. dk. obrodzić> [obradzatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. obradzać (wydać plon):

reichlich Früchte tragen

w tym roku czereśnie obrodziły

dieses Jahr tragen die Kirschen r.ż. l.mn. reichlich Früchte

2. obradzać przen.:

reichlich haben

ostatnio obrodziło w kontrowersyjne filmy

in letzter Zeit gab es zahlreiche kontroverse Filme

koniec lata obrodził w ciekawe wydarzenia kulturalne

das Jahresende r.n. war reich an interessanten Kulturereignissen

obsadzać <‑dza> [opsadzatɕ], obsadzić [opsadʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. obsadzać (sadzić):

obsadzić coś czymś

etw B. mit etw bepflanzen

grządki są obsadzone warzywami

die Beete ntpl sind mit Gemüse bepflanzt

obsadzić miotłę na kij

den Besen auf den Stiel setzen

2. obsadzać (powierzać stanowisko):

obsadzone stanowisko

besetzte Stelle r.ż.

3. obsadzać:

obsadzać FILM, TEATR

4. obsadzać WOJSK.:

wróg obsadził miasto

der Feind r.m. besetzte die Stadt

odradzać¹ <‑dza; f. dk. odradzić> [odradzatɕ] CZ. cz. przech. (dawać radę)

odradzać komuś coś

jdm von etw abraten

I . ogładzać <‑dza; cz. prz. ‑dzaj> [ogwadzatɕ], ogładzić [ogwadʑitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. ogładzać (wygładzić):

ogładzić marmur

Marmor polieren

2. ogładzać podn. (nauczyć dobrych manier):

gute Manieren beibringen

Schliff verleihen podn.

dopiero w szkole został ogładzony

erst in der Schule lernte er Umgangsformen

II . ogładzać <‑dza; cz. prz. ‑dzaj> [ogwadzatɕ], ogładzić [ogwadʑitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

sich B. zu benehmen lernen

powinieneś się nieco ogładzić

du solltest lernen, dich zu benehmen

I . ogradzać <‑dza; cz. prz. ‑dzaj; f. dk. ogrodzić> [ogradzatɕ] CZ. cz. przech.

1. ogradzać (stawiać płot):

ogradzać dom

ogradzać dom

2. ogradzać (stawiać mur):

II . ogradzać <‑dza; cz. prz. ‑dzaj; f. dk. ogrodzić> [ogradzatɕ] CZ. cz. zwr.

sich B. abgrenzen

sich B. mit einem Zaun absichern

musieliśmy ogrodzić się od sąsiadów

wir mussten uns von den Nachbarn abgrenzen

osładzać <‑dza; f. dk. osłodzić> [oswadzatɕ] CZ. cz. przech.

1. osładzać (cukrzyć):

osładzać herbatę

den Tee süßen

osładzać herbatę

Zucker in den Tee geben

2. osładzać przen. (uprzyjemniać):

osładzać komuś życie

jdm das Leben versüßen

ugładzać <‑dza; cz. prz. ‑dzaj> [ugwadzatɕ], ugładzić [ugwadʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

1. ugładzać (uczynić gładkim):

ugładzać fryzurę

die Frisur glätten

2. ugładzać przen. (udoskonalić):

schleifen przen.

ugładzać tekst

den Text schleifen przen.

zaradzać <‑dza> [zaradzatɕ], zaradzić [zaradʑitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. podn.

Abhilfe schaffen

Mittel und Wege finden przysł.

zaradzać czemuś

einer Sache C. abhelfen

I . zasadzać <‑dza> [zasadzatɕ], zasadzić [zasadʑitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. zasadzać (wsadzać w ziemię):

zasadzać marchew

Möhren pflanzen

2. zasadzać tylko ndk. podn. (mieć za podstawę):

zasadzać na czymś

etw zur Grundlage haben

zasadzać na czymś

auf etw C. basieren

II . zasadzać <‑dza> [zasadzatɕ], zasadzić [zasadʑitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. zasadzać tylko ndk. podn. (polegać na czymś):

zasadzać się na czymś

auf etw C. fußen

zasadzać się na czymś

[sich B. ] auf etw B. gründen

2. zasadzać pot. (czyhać):

zasadzać się na kogoś

zawadzać <‑dza> [zavadzatɕ], zawadzić [zavadʑitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. zawadzać (potrącić o coś):

an etw C. hängen bleiben

zawadzać o stół

am Tisch hängen bleiben

2. zawadzać tylko ndk. (przeszkadzać):

zawadzać komuś

zawadzać komuś w czymś

jdm bei etw im Weg sein [o. stehen]

nie zawadzi spróbować

ein Versuch kann nicht schaden

złej baletnicy zawadza i rąbek u spódnicy przysł.

ein Ungeschickter r.m. sieht überall Hindernisse

gdy jesteś w cudzym domu, nie zawadzajże nikomu przysł.

wenn du im fremden Haus bist, steh niemandem im Wege

3. zawadzać pot. (wpaść gdzieś lub do kogoś przy okazji):

bei jdm/irgendwo vorbeischauen

po drodze zawadził o Gdańsk

auf dem Weg schaute er in Danzig vorbei

zdradzać <‑dza> [zdradzatɕ]

zdradzać cz. prz. od zdradzić

Zobacz też zdradzić

I . zdradzić [zdradʑitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. zdradzić (wydawać):

zdradzić kraj, tajemnicę, ideały

2. zdradzić (być niewiernym):

zdradzić dziewczynę, męża

3. zdradzić tylko ndk. (przejawiać):

zdradzić zdolności

zdradzić zdolności

an den Tag legen

zdradzić podobieństwo

jego zachowanie zdradzało objawy choroby psychicznej

sein Verhalten r.n. offenbarte Symptome einer psychischen Krankheit

II . zdradzić [zdradʑitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. zdradzić (być niewiernym wobec siebie):

sich B. selbst betrügen

2. zdradzić (demaskować się):

sich B. verraten

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski