Tłumaczenia dla hasła „wykazywaniu“ w polsko » niemiecki słowniku

I . wykazać [vɨkazatɕ] f. dk., wykazywać [vɨkazɨvatɕ] <‑zuje> CZ. cz. przech. podn.

1. wykazać (udowadniać):

wykazać słuszność

nachweisen

wykazać słuszność

beweisen

2. wykazać (przejawiać):

wykazać zainteresowanie

zeigen

wykazać zainteresowanie

erkennen lassen

3. wykazać (ujawniać):

wykazać podobieństwa, różnice

aufzeigen

wykazać podobieństwa, różnice

aufdecken

wykazać chorobę

nachweisen

II . wykazać [vɨkazatɕ] f. dk., wykazywać [vɨkazɨvatɕ] <‑zuje> CZ. cz. zwr. podn. (dowodzić swojej wartości)

wykazać się czymś

sich B. durch etw auszeichnen

dokazywanie <D. ‑ia, pot. ‑ia> [dokazɨvaɲe] RZ. r.n. (figlowanie)

dokazywanie

Herumtoberei r.ż.

mam dość waszego dokazywania

ich habe genug von eurer Herumtoberei

wskazywać <‑zuje; f. dk. wskazać> [fskazɨvatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. wskazywać (pokazywać):

wskazywać [komuś] na kogoś/coś

[jdn] auf jdn/etw hinweisen [o. aufmerksam machen]

wskazywać komuś drogę

jdm den Weg weisen [o. zeigen]

zaimek wskazujący JĘZ.

Demonstrativpronomen r.n.

2. wskazywać (udzielać wyjaśnień):

wskazywać komuś [na] coś

jdn auf etw B. hinweisen

3. wskazywać (być znakiem):

wskazywać [na] coś

auf etw B. [hin]deuten

wskazywać [na] coś

etw anzeigen

4. wskazywać (wybierać):

wskazywać

[be]nennen

wykapany [vɨkapanɨ] PRZYM. pot.

wykapany ojciec/matka

ganz der Vater r.m. /die Mutter r.ż. pot.

on to wykapany dziadek

er ist seinem Großvater wie aus dem Gesicht geschnitten

wykasować [vɨkasovatɕ]

wykasować f. dk. od kasować

Zobacz też kasować

kasować <‑suje; f. dk. s‑> [kasovatɕ] CZ. cz. przech.

1. kasować (zmazywać):

kasować nagranie, plik

löschen

2. kasować (dziurkować):

kasować bilet

entwerten

3. kasować PR. (uchylać):

kasować orzeczenie, wyrok

aufheben

4. kasować pot. (niszczyć pojazd):

kasować

zu Schrott [o. schrottreif] fahren

5. kasować pot. (zarabiać):

kasować

kassieren

I . okazywać <‑zuje; f. dk. okazać> [okazɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. okazywać (pokazywać):

okazywać bilet, paszport

vorlegen

okazywać bilet, paszport

vorzeigen

2. okazywać (objawiać):

okazywać gniew, niepokój, współczucie, zdumienie

zeigen

okazać pomoc

Hilfe leisten

3. okazywać (przejawiać):

okazywać odwagę

beweisen

okazywać odwagę

zeigen

okazywać zainteresowanie

[be]zeigen

okazywać zainteresowanie

bekunden podn.

II . okazywać <‑zuje; f. dk. okazać> [okazɨvatɕ] CZ. cz. zwr. (wyjaśnić się)

okazało się, że...

es hat sich herausgestellt [o. erwiesen] , dass ...

jak się okazuje

wie es sich herausstellt

jak się okazało

wie es sich herausstellte [o. erwies]

to się dopiero okaże

das wird sich erst zeigen

I . skazywać <‑zuje; f. dk. skazać> [skazɨvatɕ] CZ. cz. przech. PR.

skazać kogoś na karę dziesięciu lat więzienia/dożywocia

jdn zu zehn Jahren/lebenslänglicher Haft verurteilen

skazujący wyrok na śmierć

Todesurteil r.n.

II . skazywać <‑zuje; f. dk. skazać> [skazɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

skazywać się na coś

sich B. zu etw verurteilen

I . ukazać [ukazatɕ] f. dk., ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> CZ. cz. przech. podn.

1. ukazać (prezentować):

ukazać

zeigen

2. ukazać (opisywać):

ukazać

darstellen

ukazać

erscheinen lassen

II . ukazać [ukazatɕ] f. dk., ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> CZ. cz. zwr. podn.

1. ukazać:

ukazać (pojawiać się) (duch)

erscheinen

ukazać (słońce)

auftauchen

ukazać (słońce)

sich B. zeigen

ukazać (światło)

erleuchten

ukazać (światło)

sich B. zeigen

2. ukazać:

ukazać (być publikowanym) (czasopismo, książka)

erscheinen

dokazać [dokazatɕ] f. dk., dokazywać [dokazɨvatɕ] <‑zuje> CZ. cz. nieprzech.

1. dokazać (osiągnąć zamierzony cel):

dokazać

zustande bringen

dokazać

leisten

2. dokazać tylko ndk. pot. (swawolić):

dokazać

herumtollen

uczniowie dokazywali na wycieczce

die Schüler r.m. l.mn. tollten auf dem Ausflug herum

nakazywać <‑zuje; cz. prz. ‑zuj; f. dk. nakazać> [nakazɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. nakazywać podn. (kazać, zalecić):

nakazywać komuś coś zrobić

jdm befehlen, etw zu tun

nakazywać dietę

Diät verordnen

2. nakazywać podn. (stanowić konieczność):

nakazywać ostrożność

Vorsicht gebieten

nakazać zaniechania praktyk sprzecznych z prawem

das Einstellen von rechtswidrigen Handlungen anordnen

I . pokazywać <‑zuje; f. dk. pokazać> [pokazɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. pokazywać (demonstrować):

pokazywać książkę, zdjęcie

zeigen

pokazywać drogę

weisen

pokazywać graficznie

darstellen

pokazać komuś język

jdm die Zunge zeigen [o. herausstrecken]

pokazać pazury

die Krallen zeigen pot.

pokazać komuś gdzie raki zimują

jdm zeigen, was eine Harke ist

pokazać komuś figę

jdm den Stinkefinger zeigen

pokazać komuś plecy

jdm den Rücken zuwenden [o. zukehren] podn.

pokazywać rogi

jdm Hörner zeigen

2. pokazywać (wskazywać):

pokazywać godzinę, poziom

[an]zeigen

pokazać komuś drzwi

jdm die Tür weisen podn.

pokazać komuś drzwi

jdn hinauswerfen

pokazywać kogoś palcami

mit Fingern [o. dem Finger] auf jdn zeigen

3. pokazywać (uzewnętrzniać):

pokazał swój prawdziwy charakter

er zeigte seinen wahren Charakter

ja ci pokażę! pot.

ich werde es dir zeigen! pot.

nie pokazać czegoś po sobie

sich B. etw nicht anmerken lassen

pokazać, co się umie

zeigen, was man kann

II . pokazywać <‑zuje; f. dk. pokazać> [pokazɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. pokazywać:

pokazywać (pojawiać się) (słońce)

durchscheinen

pokazywać (pojawiać się) (słońce)

sich B. zeigen

pokazywać (pierwsze listki, owoce)

sich B. zeigen

2. pokazywać (odwiedzać):

pokazywać

sich B. sehen lassen

bać się pokazać komuś na oczy

Angst haben, jdm unter die Augen zu kommen [o. treten]

3. pokazywać (dać się poznać):

pokazać się z najlepszej strony

sich B. von der besten Seite zeigen

zakazywać <‑zuje; f. dk. zakazać> [zakazɨvatɕ] CZ. cz. przech.

zakazywać komuś czegoś

jdm etw verbieten [o. untersagen]