Tłumaczenia dla hasła „zastoupení“ w polsko » niemiecki słowniku

zastąpienie RZ. r.n.

1. zastąpienie (zastępstwo):

zastąpienie

Vertretung r.ż.

2. zastąpienie (zamiana na coś innego):

zastąpienie

Ersetzung r.ż.

3. zastąpienie (zatarasowanie):

zastąpienie drogi

Versperrung r.ż.

zastanowienie <D. ‑ia, bez l.mn. > [zastanovjeɲe] RZ. r.n.

bez zastanowienia

unüberlegt

bez zastanowienia

ohne zu überlegen

po zastanowieniu

nach reiflicher Überlegung

zastoina <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [zastoina] RZ. r.ż. MED.

zastoina

Stockung r.ż.

zastoina

Stauung r.ż.

zastosowanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zastosovaɲe] RZ. r.n.

1. zastosowanie (użycie):

zastosowanie

Verwendung r.ż.

zastosowanie

Anwendung r.ż.

zastosowanie

Einsatz r.m.

mieć/znajdować zastosowanie w czymś

Anwendung bei etw finden

[nie]możliwy do zastosowania

[nicht] anwendbar

2. zastosowanie PR.:

zastosowanie

Anwendung r.ż.

zastosowanie

Wirkung r.ż.

pośrednie/bezpośrednie zastosowanie wobec osób trzecich

mittelbare/unmittelbare Drittwirkung r.ż.

zastosowanie praw podstawowych wobec osób trzecich

Drittwirkung von Grundrechten

zastrzeżenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zastʃeʒeɲe] RZ. r.n.

1. zastrzeżenie zwykle l.mn. (krytyka):

zastrzeżenie

Vorbehalt r.m.

zastrzeżenie

Einwand r.m.

bez zastrzeżeń

vorbehaltlos

bez zastrzeżeń

bedenkenlos

mieć zastrzeżenia co do czegoś/wobec kogoś

Vorbehalte gegen etw/jdn haben

2. zastrzeżenie t. PR. (warunek):

zastrzeżenie

Vorbehalt r.m.

zastrzeżenie

Bedingung r.ż.

zastrzeżenie w regulaminie konkursu

Wettbewerbsvorbehalt r.m.

zastrzeżenie dobra ogólnego

Gemeinwohlvorbehalt r.m.

zastrzeżenie uzyskania zezwolenia

Genehmigungsvorbehalt r.m.

zastrzeżenie [wyłączności] ustawy

Gesetzesvorbehalt r.m.

zastrzeżenie własności rzeczy sprzedanej

Kontokorrentvorbehalt r.m.

zastrzeżenie kolejności [lub miejsca]

Rangvorbehalt r.m.

zastrzeżenie regulacji

Regelungsvorbehalt r.m.

zastrzeżenie zgłoszenia

Anzeigenvorbehalt r.m.

zastoisko <D. ‑ka, l.mn. ‑ka> [zastoisko] RZ. r.n. GEO.

zastoisko

Randsee r.m.

zastoisko

Gletscherstausee r.m.

zastopować [zastopovatɕ]

zastopować f. dk. od stopować

Zobacz też stopować

stopować <‑puje; f. dk. za‑> [stopovatɕ] CZ. cz. przech.

1. stopować (hamować):

stopować maszynę, ruch

stoppen

stopować zakusy, zapał

bremsen

2. stopować SPORT:

stopować

abstoppen

zastoinowy [zastoinovɨ] PRZYM. MED.

zastoinowy

Stauungs-

zastosować [zastosovatɕ]

zastosować f. dk. od zastosowywać

Zobacz też zastosowywać

I . zastosowywać <‑owuje; f. dk. zastosować> [zastosovɨvatɕ] CZ. cz. przech. (użyć)

zastosowywać

verwenden

zastosowywać

einsetzen

zastosowywać

anwenden

zastosowywać skuteczną metodę

eine wirksame Methode anwenden

II . zastosowywać <‑owuje; f. dk. zastosować> [zastosovɨvatɕ] CZ. cz. zwr. (podporządkować się)

zastosowywać

befolgen

zastosowywać

nachkommen

zastosowywać się do rozkazu

einen Befehl befolgen

zastosowywać się do rozkazu

einem Befehl nachkommen

zastawny [zastavnɨ] PRZYM. HAND. PR.

list zastawny

Pfandbrief r.m.

zastąpić [zastompitɕ]

zastąpić f. dk. od zastępować

Zobacz też zastępować

zastępować <‑puje; f. dk. zastąpić> [zastempovatɕ] CZ. cz. przech.

1. zastępować (wyręczać):

zastępować kogoś

jdn vertreten

2. zastępować (zamieniać):

zastępować coś czymś innym

etw durch etw anderes ersetzen

3. zastępować INF.:

zastępować

überschreiben

zastępować plik

eine Datei überschreiben

4. zastępować (zatarasować drogę):

zastąpić komuś drogę

jdm den Weg versperren

I . zastrzec [zastʃets] f. dk., zastrzegać [zastʃegatɕ] <‑ga; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. przech.

zastrzec sobie coś

sich C. etw vorbehalten [o. ausbedingen]

zastrzec, że...

sich C. vorbehalten, dass ...

zastrzegać sobie prawo do czegoś

sich C. das Recht zu [o. auf B. ] etw vorbehalten

II . zastrzec [zastʃets] f. dk., zastrzegać [zastʃegatɕ] <‑ga; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. zwr.

zastrzegać się, że...

sich B. dagegen verwahren, dass ...

zastukać <‑ka> [zastukatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. (zapukać)

zastukać

anklopfen

zastępca (-pczyni) <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [zastemptsa] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp

zastępca (-pczyni)

Stellvertreter(in) r.m. (r.ż.)

być czyimś zastępcą

jdn vertreten

być czyimś zastępcą

jds Stellvertreter sein

zastępca dowódcy

stellvertretender Kommandant r.m.

zastępca dyrektora

Vizedirektor(in) r.m. (r.ż.)

zastępca dyrektora

stellvertretender Direktor(stellvertretende Direktorin) r.m. (r.ż.)

zastępczo [zastemptʃo] PRZYSŁ.

zastępczo

stellvertretend

zastępczy [zastemptʃɨ] PRZYM.

zastępczy opakowanie, środek, produkt

Ersatz-

zastępczy mieszkanie

Behelfs-

zastępczy mieszkanie

Übergangs-

zastępczy matka

Ersatz-

zastępczy matka

Pflege-

globalny znak zastępczy INF.

globales Ersatzzeichen r.n.

zastępowy (-wa) <D. ‑wego, l.mn. ‑wi> [zastempovɨ] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak przym. (harcerz)

zastępowy (-wa)

[Pfadfinder]gruppenführer(in) r.m. (r.ż.)