W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „zmýliť“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

zmylić
zmydlać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
zmyślić
mylić: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
omylić: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik zwrotny
zmyślnie: przysłówek
zmyślny: przymiotnik i przysłówek
zmyślać: czasownik przechodni
pomylić
zmyślenie: rzeczownik
zmywalnia: rzeczownik
zmyłka: rzeczownik
zmysł: rzeczownik
zmysły: rzeczownik
zmywać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
zmywak: rzeczownik
zmykać: czasownik nieprzechodni
zmyć
zmywalny: przymiotnik i przysłówek

Widzisz podobne wyniki: zmylić , zmyślić , zmydlić , omylić , mylić , zmyślnie , pomylić , zmyślać , zmyślny , zmydlać , zmywalnia , zmyślenie , zmywanie , zmywalny , zmyć , zmykać , zmywak , zmywać , zmysły , zmysł i zmyłka

zmylić [zmɨlitɕ]

zmylić f. dk. od mylić

Zobacz też mylić

I . mylić <‑li; cz. prz. myl> [mɨlitɕ] CZ. cz. przech.

1. mylić < f. dk. po‑> (nie rozróżniać):

mylić daty, twarze

mylić coś z czymś

etw mit etw verwechseln [o. durcheinander bringen pot. ]

2. mylić < f. dk. z‑> (zawodzić):

o ile mnie pamięć nie myli...

wenn mein Gedächtnis r.n. mich nicht trügt ...

o ile mnie pamięć nie myli...

wenn ich mich recht erinnere ...

pozory mylą

der Schein r.n. trügt

II . mylić <‑li; cz. prz. myl> [mɨlitɕ] CZ. cz. zwr.

1. mylić < f. dk. po‑> (popełniać błędy):

[sich B. ] irren

sich B. täuschen

2. mylić < f. dk. po‑> (mieszać się):

mylą mi się te słowa

ich verwechsle diese Worte

mylą mi się te słowa

ich bringe diese Worte durcheinander pot.

3. mylić (być w błędzie):

sich B. irren

jeśli się nie mylę

wenn ich mich nicht irre

mylisz się, jeśli sądzisz...

du liegst falsch, wenn du meinst ... pot.

I . zmydlać <‑la> [zmɨdlatɕ], zmydlić [zmɨdlitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. zmydlać pot.:

zmydlić całe mydło

die ganze Seife verbrauchen

2. zmydlać (zmęczyć konia):

3. zmydlać CHEM.:

II . zmydlać <‑la> [zmɨdlatɕ], zmydlić [zmɨdlitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. zmydlać pot. (zużyć się):

verbraucht werden

2. zmydlać:

zmydlać (pokryć się pianą) (koń)

zmyślić [zmɨɕlitɕ]

zmyślić f. dk. od zmyślać

Zobacz też zmyślać

zmyślać <‑la; f. dk. zmyślić [lub na‑]> [zmɨɕlatɕ] CZ. cz. przech.

I . mylić <‑li; cz. prz. myl> [mɨlitɕ] CZ. cz. przech.

1. mylić < f. dk. po‑> (nie rozróżniać):

mylić daty, twarze

mylić coś z czymś

etw mit etw verwechseln [o. durcheinander bringen pot. ]

2. mylić < f. dk. z‑> (zawodzić):

o ile mnie pamięć nie myli...

wenn mein Gedächtnis r.n. mich nicht trügt ...

o ile mnie pamięć nie myli...

wenn ich mich recht erinnere ...

pozory mylą

der Schein r.n. trügt

II . mylić <‑li; cz. prz. myl> [mɨlitɕ] CZ. cz. zwr.

1. mylić < f. dk. po‑> (popełniać błędy):

[sich B. ] irren

sich B. täuschen

2. mylić < f. dk. po‑> (mieszać się):

mylą mi się te słowa

ich verwechsle diese Worte

mylą mi się te słowa

ich bringe diese Worte durcheinander pot.

3. mylić (być w błędzie):

sich B. irren

jeśli się nie mylę

wenn ich mich nicht irre

mylisz się, jeśli sądzisz...

du liegst falsch, wenn du meinst ... pot.

I . omylić <‑li> [omɨlitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

omylić (wprowadzić w błąd):

omylił ją jego wygląd

sein Aussehen r.n. hat sie getäuscht

zwroty:

omylić czyjąś czujność

jds Wachsamkeit [o. Aufmerksamkeit] ablenken

II . omylić <‑li> [omɨlitɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. (pomylić się)

zmyślnie [zmɨɕlɲe] PRZYSŁ. podn.

zmyślny [zmɨɕlnɨ] PRZYM. podn.

zmyślny dziewczyna

zmyślny dziewczyna

zmyślny urządzenie

zmyślać <‑la; f. dk. zmyślić [lub na‑]> [zmɨɕlatɕ] CZ. cz. przech.

pomylić [pomɨlitɕ]

pomylić f. dk. od mylić

Zobacz też mylić

I . mylić <‑li; cz. prz. myl> [mɨlitɕ] CZ. cz. przech.

1. mylić < f. dk. po‑> (nie rozróżniać):

mylić daty, twarze

mylić coś z czymś

etw mit etw verwechseln [o. durcheinander bringen pot. ]

2. mylić < f. dk. z‑> (zawodzić):

o ile mnie pamięć nie myli...

wenn mein Gedächtnis r.n. mich nicht trügt ...

o ile mnie pamięć nie myli...

wenn ich mich recht erinnere ...

pozory mylą

der Schein r.n. trügt

II . mylić <‑li; cz. prz. myl> [mɨlitɕ] CZ. cz. zwr.

1. mylić < f. dk. po‑> (popełniać błędy):

[sich B. ] irren

sich B. täuschen

2. mylić < f. dk. po‑> (mieszać się):

mylą mi się te słowa

ich verwechsle diese Worte

mylą mi się te słowa

ich bringe diese Worte durcheinander pot.

3. mylić (być w błędzie):

sich B. irren

jeśli się nie mylę

wenn ich mich nicht irre

mylisz się, jeśli sądzisz...

du liegst falsch, wenn du meinst ... pot.

zmyślenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zmɨɕleɲe] RZ. r.n.

Erfundene(s) r.n.

zmywalnia <D. ‑ni, l.mn. ‑ie> [zmɨvalɲa] RZ. r.ż.

Abwaschraum r.m.

zmywalnia naczyń

Geschirrabwaschraum r.m.

zmyłka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [zmɨwka] RZ. r.ż. pot. SPORT

Täuschungsmanöver r.n.

zmysł <D. ‑u, l.mn. ‑y> [zmɨsw] RZ. r.m. podn.

1. zmysł (zdolność odbierania bodźców: wzroku, słuchu, dotyku):

Sinn r.m.

szósty zmysł

der sechste Sinn

2. zmysł bez l.mn. (predyspozycja):

Gefühl r.n.

Sinn r.m.

zmysł artystyczny

Kunstsinn r.m.

być przy zdrowych zmysłach

bei Verstand sein

być przy zdrowych zmysłach

im Vollbesitz seiner geistigen Kräfte sein

postradać zmysły

den Verstand verlieren

zmysły <D. l.mn. ‑łów> [zmɨswɨ] RZ. l.mn. podn.

zmysły (świadomość):

Verstand r.m.

Sinne r.m. l.mn.

zwroty:

pomieszanie zmysłów

Wahnsinn r.m.

ktoś przy zdrowych zmysłach

jd bei Verstand

być przy zdrowych zmysłach

bei Verstand sein

odchodzić od zmysłów

ktoś postradał [lub stracił] [lub traci] zmysły

jd hat den Verstand verloren [o. verliert den Verstand]

I . zmywać <‑wa f. dk. zmyć> [zmɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. zmywać (usuwać brud):

zmywać podłogę

zmywać brud

zmywać brud

zmywać krew

zmywać krew

zmywać komuś głowę

jdm den Kopf waschen pot.

zmywać komuś głowę

jdm die Leviten lesen pot.

2. zmywać (usuwać):

zmywać drogę, dom, most

zmywać drogę, dom, most

zmywać człowieka z pokładu

einen Menschen von Bord spülen

3. zmywać (okupywać):

zmywać winę

sich B. von der Schuld rein waschen

zmywać winę

die Schuld abbüßen

zmywać hańbę

die Schande auslöschen

4. zmywać < f. dk. po‑> (naczynia):

II . zmywać <‑wa f. dk. zmyć> [zmɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zmywać:

zmywać (dawać się usunąć) (brud, plamy)

abwaschbar sein

zmywać (dawać się usunąć) (brud, plamy)

sich B. abwaschen lassen

2. zmywać pot. (znikać):

sich B. davonmachen pot.

verduften pot.

zmywak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [zmɨvak] RZ. r.m. (do mycia naczyń)

Spüle r.ż.

pracować na zmywaku pot.

als Tellerwäscher r.m. arbeiten

zmykać <‑ka; f. dk. zemknąć> [zmɨkatɕ] CZ. cz. nieprzech.

zmykać pot.:

sich B. aus dem Staube machen pot.

zmykaj stąd!

zwroty:

zmykać, gdzie pieprz rośnie

verschwinden, wo der Pfeffer r.m. wächst pot.

zmyć [zmɨtɕ]

zmyć f. dk. od zmywać

Zobacz też zmywać

I . zmywać <‑wa f. dk. zmyć> [zmɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. zmywać (usuwać brud):

zmywać podłogę

zmywać brud

zmywać brud

zmywać krew

zmywać krew

zmywać komuś głowę

jdm den Kopf waschen pot.

zmywać komuś głowę

jdm die Leviten lesen pot.

2. zmywać (usuwać):

zmywać drogę, dom, most

zmywać drogę, dom, most

zmywać człowieka z pokładu

einen Menschen von Bord spülen

3. zmywać (okupywać):

zmywać winę

sich B. von der Schuld rein waschen

zmywać winę

die Schuld abbüßen

zmywać hańbę

die Schande auslöschen

4. zmywać < f. dk. po‑> (naczynia):

II . zmywać <‑wa f. dk. zmyć> [zmɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zmywać:

zmywać (dawać się usunąć) (brud, plamy)

abwaschbar sein

zmywać (dawać się usunąć) (brud, plamy)

sich B. abwaschen lassen

2. zmywać pot. (znikać):

sich B. davonmachen pot.

verduften pot.

zmywalny [zmɨvalnɨ] PRZYM.

tapeta zmywalna

abwaschbare Tapete r.ż.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski