niderlandzko » niemiecki

fluit·je <fluitje|s> [flœycə] RZ. r.n.

oot·je [ocə] RZ. r.n. geen l.mn.

oor·tje <oortje|s> [orcə] RZ. r.n.

zoot·je <zootje|s> [zocə] RZ. r.n.

1. zootje (grote hoeveelheid):

Menge r.ż.

ei·tje <eitje|s> [ɛɪcə] RZ. r.n.

Kinderspiel r.n. pot.

uit·je <uitje|s> [œycə] RZ. r.n.

zit·je <zitje|s> [zɪcə] RZ. r.n.

1. zitje (zitgelegenheid):

kleine(r) Sitz r.m.
Plätzchen r.n.

2. zitje (tafeltje met stoelen):

pit·je <pitje|s> [pɪcə] RZ. r.n.

stuit·je <stuitje|s> [stœycə] RZ. r.n.

pot·je <potje|s> [pɔcə] RZ. r.n.

foef·je <foefje|s> [fufjə] RZ. r.n.

doe·tje <doetje|s> [ducə] RZ. r.n.

hout·je <houtje|s> [hɑucə] RZ. r.n.

koet·je RZ. r.n.

koetje → koe

Zobacz też koe

koe <koeien> [ku] RZ. r.ż.

2. koe (runderen) l.mn.:

koe
Kühe l.mn.
koe
Rinder l.mn.

3. koe pot.:

Rindvieh r.n.
Kuh r.ż.
koe (man)
Ochse r.m.

4. koe (wijfje van grote dieren):

koe
Kuh r.ż.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski