W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „gesicherten“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ge·scho·ten: czasownik
schor·ten: czasownik
op·schor·ten: czasownik
ge·sple·ten: czasownik
ge·sle·ten: czasownik
ge·sme·ten: czasownik
ge·sja·cher: rzeczownik
ge·slo·ten: czasownik

Widzisz podobne wyniki: geschoten , gesmeten , gesleten , gespleten , opschorten , schorten , gesloten i gesjacher

ge·scho·ten CZ.

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

Zobacz też schieten , schieten

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. przech. (een projectiel werpen)

schieten

schießen

iem in de arm schieten

jdn [o. jdm] in den Arm schießen

iem wel kunnen schieten przen.

jdn zum Mond schießen können

de bal over het doel schieten

den Ball über das Tor schießen

iem overhoop schieten

jdn über den Haufen schießen

pijlen schieten

Pfeile schießen

de zon schieten

die Höhe der Sonne peilen

schor·ten¹ <schortte, h. geschort> [sxɔrtə(n)] CZ. cz. nieprzech. (haperen)

schorten

fehlen

schorten

hapern

schorten

mangeln

het schort aan …

es fehlt [o. mangelt] an +C. …

het schort hun aan goede wil

es fehlt ihnen an gutem Willen

wat schort eraan?

wo hapert es denn?

op·schor·ten <schortte op, h. opgeschort> [ɔpsxɔrtə(n)] CZ. cz. przech.

opschorten (uitstellen)

aufschieben

opschorten (uitstellen)

hinausschieben

opschorten (uitstellen)

verschieben

opschorten (uitstellen)

vertagen

opschorten jur.

aussetzen

ge·sple·ten² CZ.

gespleten volt. deelw. van splijten¹, splijten²

Zobacz też splijten , splijten

splij·ten² <spleet, i. gespleten> [splɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech. (een scheur krijgen)

splijten

sich spalten

splijten van de hitte

durch die Hitze reißen

splij·ten¹ <spleet, h. gespleten> [splɛitə(n)] CZ. cz. przech.

splijten (klieven)

spalten

splijten (opensplijten)

aufspalten

splijten (opensnijden)

(auf)schlitzen

splijten (klieven)

durchschneiden

diamanten splijten

Diamanten spalten

iets in tweeën splijten

etw in zwei Teile spalten

ge·sle·ten CZ.

gesleten volt. deelw. van slijten

Zobacz też slijten , slijten

slij·ten² <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. slijten (minder worden in massa, sterkte of bruikbaarheid):

slijten

sich abnutzen

slijten

verschleißen

die jas is kaal gesleten

der Mantel ist abgewetzt

2. slijten przen.:

slijten

vergehen

slijten

nachlassen

slijten (liefde, haat)

verblassen

slij·ten¹ <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] CZ. cz. przech.

1. slijten:

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

verschleißen

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

abnutzen

slijten (kleding)

abtragen

zijn schoenen slijten

seine Schuhe verschleißen

2. slijten:

een gat in zijn schoenen slijten (door wrijving, gebruik veroorzaken)

sich C. die Schuhe durchlaufen

3. slijten (doorbrengen):

slijten

verbringen

slijten

fristen pej.

zijn leven in armoede slijten

sein Leben in Armut verbringen

4. slijten:

slijten (verkopen)

verkaufen

slijten (handelen, doen in)

vertreiben

kan ik niets aan je slijten? żart.

kann ich nichts an dich loswerden?

drank slijten

Spirituosen verkaufen

ge·sme·ten CZ.

gesmeten volt. deelw. van smijten

Zobacz też smijten

smij·ten <smeet, h. gesmeten> [smɛitə(n)] CZ. cz. przech.

smijten

werfen

smijten

schmeißen pot.

smijten (sterker)

feuern pot.

smijten (sterker)

pfeffern pot.

iets door de ruiten smijten

etw durch die Fenster werfen

iets in stukken smijten

etw zerschlagen

iets kapot smijten

etw zerdeppern

met geld smijten przen.

mit Geld um sich werfen [o. schmeißen]

met de deuren smijten

mit den Türen schlagen [o. knallen]

iem iets naar het hoofd smijten przen.

jdm etw an den Kopf werfen

iem op de grond/tegen de muur smijten

jdn zu Boden werfen [o. schmettern] /an die Wand schmettern

ge·sja·cher [ɣəʃɑxər] RZ. r.n. geen l.mn.

gesjacher

Schacherei r.ż. pot.

gesjacher

Geschacher r.n. pot.

gesjacher

Feilscherei r.ż. pot.

ge·slo·ten² CZ.

gesloten volt. deelw. van sluiten¹, sluiten²

Zobacz też sluiten , sluiten

slui·ten² <sloot, h./i. gesloten> [slœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. sluiten (dichtgaan):

sluiten

(sich) schließen

sluiten

zugehen pot.

de armband sluit niet meer

das Armband schließt nicht mehr

automatisch sluitende deuren

automatisch schließende Türen

het museum sluit 's winters al om drie uur ook pot.

das Museum macht im Winter schon um drei zu

2. sluiten (aansluiten):

sluiten

schließen

de vensters sluiten niet goed

die Fenster schließen nicht richtig

3. sluiten:

sluiten (goed geheel vormen: betoog)

schlüssig sein

sluiten (goed geheel vormen: meerdere zaken)

(an)schließen an +B.

die redenering sluit niet

diese Argumentation ist nicht schlüssig

4. sluiten (afsluiten, als einduitkomst hebben):

sluiten

schließen

voor het sluiten van de beurs

vor Börsenschluss

5. sluiten (gelijke eindcijfers aan debet- en creditzijde vertonen):

sluiten

stimmen

een sluitende begroting

ein ausgeglichener Etat

de kas sluit

die Kasse stimmt

uw rekening sluit niet

Ihr Konto ist nicht ausgeglichen

de begroting sluitend maken

den Etat ausgleichen

slui·ten¹ <sloot, h. gesloten> [slœytə(n)] CZ. cz. przech.

1. sluiten (dichtmaken):

sluiten

schließen

sluiten

zumachen pot.

met gesloten beurzen onderhandelen

über ein Tauschgeschäft verhandeln

in een gesloten enveloppe

in einem verschlossenen Briefumschlag

de mond sluiten

den Mund zumachen

de ogen sluiten

die Augen schließen

de oren/ogen voor iets sluiten

die Ohren/Augen vor etw C. verschließen

een zaak/een fabriek sluiten

ein Geschäft/eine Fabrik schließen

deze deur sluit zichzelf

diese Tür schließt (sich) von selbst

2. sluiten (opbergen, wegsluiten):

sluiten

schließen

geld in een brief sluiten

einem Brief Geld beischließen

iem in zijn armen sluiten

jdn in die Arme schließen

3. sluiten (buiten-, uitsluiten):

sluiten

aussperren

iem buiten de deur sluiten

jdn aussperren

4. sluiten (plaatsen zonder tussenruimte):

sluiten

schließen

5. sluiten (aangaan):

sluiten

schließen

een huwelijk sluiten

eine Ehe schließen

een lening sluiten

eine Anleihe machen [o. aufnehmen]

vrede/vriendschap sluiten

Frieden/Freundschaft schließen

6. sluiten (beëindigen):

sluiten

(ab)schließen

de stoet sluiten

den Umzug abschließen

7. sluiten:

de gesloten jacht (verbieden)

die Schonzeit

8. sluiten econ. (opmaken):

sluiten

schließen

de boeken sluiten

die Bücher abschließen

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Tłumaczenia dla hasła „gesicherten“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

ge·scho·ten CZ.

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

Zobacz też schieten , schieten

schie·ten2 <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schieten (een schot lossen):

2. schieten (plotseling opkomen):

3. schieten:

4. schieten (zich snel bewegen):

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

6. schieten (plotseling vallen):

schie·ten1 <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. przech. (een projectiel werpen)

schor·ten1 <schortte, h. geschort> [sxɔrtə(n)] CZ. cz. nieprzech. (haperen)

op·schor·ten <schortte op, h. opgeschort> [ɔpsxɔrtə(n)] CZ. cz. przech.

ge·sple·ten2 CZ.

gespleten volt. deelw. van splijten¹, splijten²

Zobacz też splijten , splijten

splij·ten2 <spleet, i. gespleten> [splɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech. (een scheur krijgen)

splij·ten1 <spleet, h. gespleten> [splɛitə(n)] CZ. cz. przech.

ge·sle·ten CZ.

gesleten volt. deelw. van slijten

Zobacz też slijten , slijten

slij·ten2 <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. slijten (minder worden in massa, sterkte of bruikbaarheid):

2. slijten przen.:

slij·ten1 <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] CZ. cz. przech.

1. slijten:

2. slijten:

3. slijten (doorbrengen):

4. slijten:

ge·sme·ten CZ.

gesmeten volt. deelw. van smijten

Zobacz też smijten

smij·ten <smeet, h. gesmeten> [smɛitə(n)] CZ. cz. przech.

ge·sja·cher [ɣəʃɑxər] RZ. r.n. geen l.mn.

ge·slo·ten2 CZ.

gesloten volt. deelw. van sluiten¹, sluiten²

Zobacz też sluiten , sluiten

slui·ten2 <sloot, h./i. gesloten> [slœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. sluiten (dichtgaan):

2. sluiten (aansluiten):

3. sluiten:

4. sluiten (afsluiten, als einduitkomst hebben):

5. sluiten (gelijke eindcijfers aan debet- en creditzijde vertonen):

slui·ten1 <sloot, h. gesloten> [slœytə(n)] CZ. cz. przech.

1. sluiten (dichtmaken):

2. sluiten (opbergen, wegsluiten):

3. sluiten (buiten-, uitsluiten):

4. sluiten (plaatsen zonder tussenruimte):

5. sluiten (aangaan):

6. sluiten (beëindigen):

7. sluiten:

8. sluiten econ. (opmaken):

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. przech. (een projectiel werpen)

schor·ten¹ <schortte, h. geschort> [sxɔrtə(n)] CZ. cz. nieprzech. (haperen)

ge·sple·ten² CZ.

splij·ten² <spleet, i. gespleten> [splɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech. (een scheur krijgen)

splij·ten¹ <spleet, h. gespleten> [splɛitə(n)] CZ. cz. przech.

slij·ten² <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

slij·ten¹ <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] CZ. cz. przech.

ge·slo·ten² CZ.

slui·ten² <sloot, h./i. gesloten> [slœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

slui·ten¹ <sloot, h. gesloten> [slœytə(n)] CZ. cz. przech.