niderlandzko » niemiecki

gla·zen [ɣlazə(n)] PRZYM.

2. glazen (glazig):

glasige Augen l.mn.

3. glazen (aardappelen):

glan·zen1 <glansde, h. geglansd> [ɣlɑnzə(n)] CZ. cz. przech.

vlas·sen <vlaste, h. gevlast> [vlɑsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

plas·sen1 <plaste, h. geplast> [plɑsə(n)] CZ. cz. bezosob. ww (stortregenen)

las·sen <laste, h. gelast> [lɑsə(n)] CZ. cz. przech.

1. lassen (door een las verbinden):

Pa·sen [pasə(n)] RZ. r.m. geen l.mn.

lea·sen <leasete/leasede, h. geleaset/geleased> [liːsə(n)] CZ. cz. przech.

glas <glazen> [ɣlɑs] RZ. r.n.

1. glas (stof):

Glas r.n.
Buntglas r.n.

2. glas (drinkglas):

Glas r.n.

gle·den CZ.

gleden 3. os. l.mn. cz. prz. van glijden

Zobacz też glijden

glij·en <glee, i. gegleeën> CZ. cz. nieprzech.

glo·ren <gloorde, h. gegloord> [ɣlorə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. gloren (glimmen):

2. gloren (zacht schijnsel geven):

gloren przen.

glu·ren <gluurde, h. gegluurd> [ɣlyrə(n)] CZ. cz. nieprzech.

glas·bak <glasbak|ken> [ɣlɑzbɑk] RZ. r.m.

glaas·je <glaasje|s> [ɣlaʃə] RZ. r.n.

glaasje → glas

Zobacz też glas

glip·pen <glipte, i. geglipt> [ɣlɪpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. glippen (slippen, wegglijden):

gloei·en <gloeide, h. gegloeid> [ɣlujə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. gloeien (door verhitting stralen):

gloeien przen.
glühende(s) Eisen r.n.
gloeien van toorn przen.

2. gloeien (zonder vlam branden):

4. gloeien (schitteren, fonkelen):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski