niderlandzko » niemiecki

knie·zen <kniesde, h. gekniesd> [knizə(n)] CZ. cz. nieprzech.

knij·pen2 <kneep, h. geknepen> [knɛipə(n)] CZ. cz. nieprzech.

knik·ken2 <knikte, h. geknikt> [knɪkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. knikken (half breken, knakken, doorbuigen):

knip·mes <knipmes|sen> [knɪpmɛs] RZ. r.n.

knip·pen1 <knipte, h. geknipt> [knɪpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. knippen (snijden met, van een schaar):

2. knippen (het geluid ‘knip’ maken):

knie·zer [knizər]

kniezer → kniesoor

Zobacz też kniesoor

knies·oor <knies|oren> [knisor] RZ. r.m.

knij·per <knijper|s> [knɛipər] RZ. r.m.

knik·ker <knikker|s> [knɪkər] RZ. r.m.

1. knikker (speelballetje):

Murmel r.ż.

2. knikker (hoofd):

Birne r.ż.
Rübe r.ż.

knip·sel <knipsel|s> [knɪpsəl] RZ. r.n.

1. knipsel (uitgeknipt bericht):

Ausschnitt r.m.

2. knipsel (afval):

Schnipsel r.m.
Schnitzel r.n.

knijp2 [knɛɪp] PRZYM.

rog·ge [rɔɣə] RZ. r.ż. geen l.mn.

Roggen r.m.

lig·gen <lag, h. gelegen> [lɪɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

knik <knik|ken> [knɪk] RZ. r.m.

1. knik (gedeeltelijke breuk, knak):

Knick r.m.

2. knik (richtingsverandering):

Knick r.m.

3. knik (buiging van het hoofd):

Nicken r.n.
Kopfnicken r.n.

knip1 <knip|pen> [knɪp] RZ. r.m.

1. knip (geluid):

Knips r.m.

3. knip (snee, gaatje):

Schnitt r.m.
Einschnitt r.m.

kna·gen <knaagde, h. geknaagd> [knaɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. knagen (bijten):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski