W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „umgebunden“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ge·bon·den: przymiotnik i przysłówek
on·ge·bon·den: przymiotnik i przysłówek
ge·von·den: czasownik
ge·won·den: czasownik
ge·zon·den: czasownik
om·bin·den: czasownik
om·wen·den: czasownik
af·zen·den: czasownik
be·vin·den: czasownik
na·zen·den: czasownik
af·bin·den: czasownik
af·wen·den: czasownik
be·lan·den: czasownik
in·bin·den: czasownik
in·zen·den: czasownik
om·han·den: przysłówek
om·ran·den: czasownik
op·bin·den: czasownik
schen·den: czasownik

Widzisz podobne wyniki: ongebonden , gebonden , omwenden , ombinden , gezonden , gewonden , gevonden , schenden , opbinden , omranden , omhanden , inzenden , inbinden , belanden , afwenden , afbinden , nazenden , bevinden i afzenden

ge·bon·den¹ [ɣəbɔndə(n)] PRZYM.

aan huis gebonden zijn

ans Haus gefesselt sein

aan strenge regels gebonden zijn

an strenge Vorschriften gebunden sein

een gebonden boek

ein gebundenes Buch

gebonden soep

gebundene [o. legierte] Suppe r.ż.

on·ge·bon·den [ɔŋɣəbɔndə(n)] PRZYM.

1. ongebonden lit.:

ongebonden stijl

ungebundene Rede

2. ongebonden (boekwezen):

3. ongebonden (losbandig):

een ongebonden levenswijze

eine zügellose Lebensweise

4. ongebonden (zonder verplichtingen):

frei

de ongebonden landen

die neutralen Länder

een ongebonden leventje leiden

ein ungebundenes [o. freies] Leben führen

ge·von·den CZ.

gevonden volt. deelw. van vinden

Zobacz też vinden

vin·den <vond, h. gevonden> [vɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. vinden:

vinden (aantreffen, verkrijgen)

vinden (ontdekken, opsporen)

gevonden voorwerpen

Fundsachen l.mn.

ik zal hem weten te vinden

ich werde ihn schon kriegen

2. vinden (aantreffen, ontwaren):

iem tot iets bereid vinden

jdn finden, der zu etw C. ist

ergens voor te vinden zijn przen.

für etw zu haben sein

iem thuis vinden

jdn zu Hause antreffen

er was niemand te vinden, die

es fand sich niemand, der

3. vinden (bedenken, uitdenken):

heb je er al iets op gevonden?

hast du schon eine Lösung gefunden?

4. vinden:

vinden (achten, oordelen)

vinden (beschouwen als)

vindt u het goed, dat ik rook?

gestatten Sie, dass ich rauche?

ik vind het jammer, dat …

es tut mir leid, dass …

ik vind haar mooi

ich finde sie schön

vind je (ook) niet?

findest du nicht auch?

ik zou het prettig vinden als …

es wäre mir angenehm, wenn …

iets terecht vinden

etw für richtig halten

ik vind het zonde van het geld

mir ist es leid um das Geld

5. vinden (ondervinden, ten deel krijgen):

de dood vinden

doorgang vinden

zijn oorsprong in iets vinden

seinen Ursprung in etw C. haben

6. vinden (komen tot gelijke gezindheid):

zij hebben elkaar gevonden (zijn het eens geworden)

sie sind sich einig geworden

zij hebben elkaar gevonden (vormen een paar)

sie haben sich gefunden

het met iem kunnen vinden

gut mit jdm auskommen

zich ergens in kunnen vinden

mit etw C. einverstanden sein

ge·won·den CZ.

gewonden volt. deelw. van winden

Zobacz też winden

win·den <wond, h. gewonden> [wɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. winden (wikkelen):

een doekje om zijn vinger winden

sich C. einen Lappen um den Finger wickeln

zich uit iets winden przen.

sich aus etw herauswinden

2. winden:

winden (met een lier verplaatsen)

winden (ophijsen ook)

het anker winden

den Anker lichten

ge·zon·den CZ.

gezonden volt. deelw. van zenden¹, zenden²

Zobacz też zenden , zenden

zen·den² <zond, h. gezonden> [zɛndə(n)] CZ. cz. przech.

zenden (sturen)

zenden (sturen)

zenden gesch.

zenden (doen toekomen)

iem naar de andere wereld zenden

jdn ins Jenseits befördern pot.

iem met verlof zenden

zen·den¹ <zond, h. gezonden> [zɛndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zenden RADIO, TV

zenden RADIO, TV

om·bin·den <bond om, h. omgebonden> [ɔmbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

om·wen·den <wendde om, h. omgewend> [ɔmwɛndə(n)] CZ. cz. przech.

het hoofd omwenden

den Kopf (um)wenden [o. (um)drehen]

af·zen·den <zond af, h. afgezonden> [ɑfsɛndə(n)] CZ. cz. przech.

be·vin·den¹ <bevond, h. bevonden> [bəvɪndə(n)] CZ. cz. przech. (vaststellen, achten)

iem schuldig bevinden

jdn (für) schuldig befinden

na·zen·den <zond na, h. nagezonden> [nazɛndə(n)] CZ. cz. przech.

iems post nazenden

jdm die Post nachschicken

af·bin·den <bond af, h. afgebonden> [ɑvbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

af·wen·den <wendde af, h. afgewend> [ɑfwɛndə(n)] CZ. cz. przech.

be·lan·den <belandde, i. beland> [bəlɑndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

in de gevangenis belanden

im Gefängnis landen

de oorlog deed hem in Londen belanden

der Krieg verschlug ihn nach London

in·bin·den <bond in, h. ingebonden> [ɪmbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. inbinden (boekwezen):

2. inbinden (bedwingen):

hij zal moeten inbinden

er wird zurückstecken müssen

in·zen·den <zond in, h. ingezonden> [ɪnzɛndə(n)] CZ. cz. przech.

1. inzenden (binnen een ruimte zenden):

iem de wereld inzenden

jdn in die Welt (hinaus)schicken

2. inzenden (insturen, indienen):

goederen inzenden voor een tentoonstelling

eine Ausstellung mit Waren beschicken

om·han·den PRZYSŁ.

iets omhanden hebben

eine Beschäftigung haben

om·ran·den <omrandde, h. omrand> [ɔmrɑndə(n)] CZ. cz. przech.

rood omrande ogen

rot umrandete Augen

op·bin·den <bond op, h. opgebonden> [ɔbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. opbinden (naar boven omslaan):

het haar opbinden

das Haar aufbinden

2. opbinden (aan iets vastbinden):

3. opbinden (vastbinden):

4. opbinden (samenbinden):

(zusammen)binden

koren opbinden

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] CZ. cz. przech.

1. schenden (schade berokkenen):

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schänden form.

entehren form.

3. schenden (beschadigen):

een geschonden exemplaar

ein beschädigtes [o. schadhaftes] Exemplar

een van de pokken geschonden gezicht

ein blatternarbiges Gesicht

4. schenden (ontwijden):

graven schenden

Gräber schänden

5. schenden:

schenden (verbreken)

schenden (niet nakomen)

zijn eed schenden

seinen Eid verletzen [o. brechen]

de mensenrechten schenden

die Menschenrechte verletzen

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski