niemiecko » niderlandzki

de·ka·ˈdent [dekaˈdɛnt] PRZYM.

De·ˈkan(in) <Dekan(e)s, Dekane> [deˈkaːn] RZ. r.m.(r.ż.)

1. Dekan SZK.:

decaan(vrouwelijke decaan) r.m. (r.ż.)

2. Dekan REL.:

deken r.m.

De·ka·ˈnat <Dekanats, Dekanate> [dekaˈnaːt] RZ. r.n.

1. Dekanat SZK.:

2. Dekanat REL. (Amtssitz):

De·ˈka·de <Dekade, Dekaden> [deˈkaːdə] RZ. r.ż.

Li·ta·ˈnei <Litanei, Litaneien> [litaˈn͜ai ] RZ. r.ż. REL.

ˈder·lei [ˈdeːɐ̯ˈl͜ai ] ZAIM. dem

1. derlei:

ˈdei·ner [d͜ainɐ] ZAIM. pers

ge·ˈkannt [gəˈkant] CZ.

gekannt im. cz. przeszł. von kennen

Zobacz też kennen

Se·ˈkan·te <Sekante, Sekanten> [zeˈkantə] RZ. r.ż. MAT.

ˈde·nen1 [ˈdeːnən] ZAIM. dem

ˈdeh·nen1 [ˈdeːnən] CZ. cz. przech.

1. dehnen (verlängern):

2. dehnen (strecken):

Definicje "dekanei" w słownikach niemiecki


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski