Tłumaczenia dla hasła „dinlemek“ w niemiecko » polski słowniku

dini̱e̱ren* [di​ˈniːrən] CZ. cz. nieprzech. podn.

dinieren (mittags)

obiadować

dinieren (abends)

wieczerzać alt, podn.

dinieren (abends)

spożywać wieczerzę alt, podn.

e̱i̱n|leben CZ. cz. zwr.

sich [bei jdm] einleben

aklimatyzować [f. dk. za‑] się [u kogoś]

sich in der neuen Stadt einleben

zaaklimatyzować się w nowym mieście

e̱i̱n|legen CZ. cz. przech.

1. einlegen (hineintun):

einlegen Kassette, Film

wkładać [f. dk. włożyć]

Sohlen in die Schuhe einlegen

włożyć wkładki do butów

2. einlegen (die Gangschaltung betätigen):

einlegen Gang

włączać [f. dk. włączyć]

3. einlegen GASTR.:

einlegen Heringe

marynować [f. dk. za‑]

einlegen Gurken

konserwować [f. dk. za‑]

einlegen Gurken

zakwaszać [f. dk. zakwasić]

das Fleisch in die Tunke einlegen

włożyć mięso do zaprawy

Pilze in Essig einlegen

marynować [f. dk. za‑] grzyby w occie

4. einlegen (machen):

einlegen Pause, Sonderschicht

zrobić

5. einlegen (geltend machen):

einlegen Protest, Berufung

składać [f. dk. złożyć]

einlegen Protest, Berufung

wnosić [f. dk. wnieść]

ein gutes Wort für jdn einlegen

wstawiać [f. dk. wstawić] się za kimś dobrym słowem]

6. einlegen (einzahlen):

einlegen

wpłacać [f. dk. wpłacić]

Geld bei der Bank einlegen

deponować [f. dk. z‑] pieniądze w banku

7. einlegen (einarbeiten) Intarsien:

etw in etw einlegen

wykładać [f. dk. wyłożyć ][lub inkrustować] coś czymś

8. einlegen (in eine Form bringen):

einlegen Haare

układać [f. dk. ułożyć]

E̱i̱nleger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) FIN.

Einleger(in)

deponent r.m.

Einleger(in)

depozytor r.m.

I . e̱i̱n|lesen [ˈaɪnleːzən] CZ. cz. przech. irr INF.

einlesen

wczytywać [f. dk. wczytać]

Daten einlesen

wczytać dane

etw [in den Rechner] einlesen

wczytać coś [do komputera]

II . e̱i̱n|lesen [ˈaɪnleːzən] CZ. cz. zwr. irr

sich in ein Sachgebiet einlesen

zagłebiać [f. dk. zagłębić] się w jakąś dziedzinę

sich in ein Thema einlesen

wgryzać [f. dk. wgryźć] się w temat fig

I . hịn|legen CZ. cz. przech.

1. hinlegen (legen):

hinlegen Buch, Päckchen

kłaść [f. dk. położyć]

wo soll ich dir die Handtücher hinlegen?

gdzie mam ci położyć ręczniki?

2. hinlegen (flach lagern):

hinlegen Verletzte, Kind

układać [f. dk. ułożyć]

3. hinlegen pot. (bezahlen):

viel Geld [für etw] hinlegen müssen

musieć wydać [lub wybulić pot. ] [na coś] dużo pieniędzy

4. hinlegen pot. (darbieten):

hinlegen Solonummer

świetnie wykonać

sie hat einen tollen Tanz hingelegt

świetnie zatańczyła

II . hịn|legen CZ. cz. zwr.

1. hinlegen (sich schlafen legen):

hinlegen

kłaść [f. dk. położyć] się

2. hinlegen pot. (hinfallen):

hinlegen

wyłożyć się pot.

e̱i̱n|leiten CZ. cz. przech.

1. einleiten (beginnen, eröffnen):

einleiten Untersuchung

wszczynać [f. dk. wszcząć]

einleiten Prozess

rozpoczynać [f. dk. rozpocząć]

gegen ihn wurde ein Verfahren eingeleitet

przeciwko niemu zostało wszczęte postępowanie

[gegen jdn] Maßnahmen einleiten

stosować [f. dk. za‑] środki [przeciw komuś]

[gegen jdn] Schritte einleiten

podejmować [f. dk. podjąć] kroki [przeciw komuś]

Verhandlungen einleiten

rozpoczynać [f. dk. rozpocząć] negocjacje

2. einleiten MED.:

einleiten Geburt

prowokować [f. dk. s‑]

einleiten Geburt

wywoływać [f. dk. wywołać]

3. einleiten Feier:

einleiten (eröffnen)

otwierać [f. dk. otworzyć]

(den Beginn darstellen) etw einleiten Zeitalter

dawać [f. dk. dać] czemuś początek

4. einleiten (den Auftakt bilden):

einleiten Buch

poprzedzać [f. dk. poprzedzić] wstępem

5. einleiten (hineinleiten) Flüssigkeit:

Abwässer [in einen See] einleiten

odprowadzać ścieki [do jeziora]

e̱i̱n|lenken CZ. cz. nieprzech.

1. einlenken (einbiegen):

einlenken

skręcać [f. dk. skręcić]

2. einlenken (sich versöhnlich zeigen):

einlenken

iść [f. dk. pójść] na ustępstwa

dịngen <dingt, dingte [o. selten: dang], gedungen [o. selten: gedingt]> CZ. cz. przech. podn.

dingen

wynajmować [f. dk. wynająć]

einen Mörder dingen pej.

wynająć mordercę

We̱i̱nlese <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Weinlese → Weinernte

Zobacz też Weinernte

We̱i̱nernte <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Weinernte

winobranie r.n.