W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „fortfegend“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

fọrt|fliegen: czasownik nieprzechodni
fọrt|jagen: czasownik przechodni
fọrt|geben: czasownik przechodni
fọrt|gehen: czasownik nieprzechodni
fọrt|leben: czasownik nieprzechodni
fọrt|bewegen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
fọrtlaufend: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
fọrtwährend: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
fọrt|begeben: czasownik zwrotny
fọrt|fahren: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
fọrt|führen: czasownik przechodni
fọrt|fallen: czasownik nieprzechodni
fọrt|tragen: czasownik przechodni
fọrtgelten: czasownik nieprzechodni
fọrt|rennen: czasownik nieprzechodni
fọrt|nehmen: czasownik przechodni
fọrt|setzen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
fọrt|werfen: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: fortfliegen , fortleben , fortgehen , fortgeben , fortjagen , fortbegeben , fortwährend , fortlaufend , fortbewegen , fortwerfen , fortsetzen , fortnehmen , fortrennen , fortgelten , forttragen , fortfallen , fortführen i fortfahren

fọrt|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

fortfliegen

odlatywać [f. dk. odleciec]

der Kanarienvogel war fortgeflogen, als die Käfigtür offen stand

kanarek r.m. odleciał, kiedy drzwi l.mn. klatki były otwarte

ein Windstoß kam, und alle Blätter, die auf dem Tisch lagen, flogen fort

wiatr r.m. powiał, porywając wszystkie kartki, które leżały na stole

halte deinen Hut fest, sonst fliegt er [dir] fort

przytrzymaj swój kapelusz, bo [ci] odleci

fọrt|jagen CZ. cz. przech.

fortjagen Tier

odstraszać [f. dk. odstraszyć]

fortjagen Tier

odpędzać [f. dk. odpędzić]

fortjagen Person

wypędzać [f. dk. wypędzić]

fọrt|geben CZ. cz. przech. irr

oddawać [f. dk. oddać]

fọrt|gehen CZ. cz. nieprzech. +sein

1. fortgehen (weggehen):

odchodzić [f. dk. odejść]

iść [f. dk. pójść] precz

von jdm fortgehen

odejść od kogoś

aus einer Stadt fortgehen

opuszczać [f. dk. opuścić] miasto

2. fortgehen (sich fortsetzen):

fọrt|leben CZ. cz. nieprzech.

in jdm/etw fortleben

istnieć [lub żyć] dalej w kimś/czymś

in jdm/etw fortleben

trwać w kimś/czymś

I . fọrt|bewegen* CZ. cz. przech.

fortbewegen Stein:

fortbewegen

ruszyć z miejsca

II . fọrt|bewegen* CZ. cz. zwr.

fortbewegen

der alte Mann kann sich nur an Krücken fortbewegen

ten stary człowiek r.m. może się poruszać tylko o kulach

I . fọrtlaufend PRZYM.

fortlaufend Störungen:

fortlaufend

fortlaufend

II . fọrtlaufend PRZYSŁ.

fortlaufend erscheinen

fortlaufend erscheinen

fortlaufend nummerieren

I . fọrtwährend PRZYM.

fortwährend

fortwährend

ein fortwährender Prozess

ustawiczny proces r.m.

II . fọrtwährend PRZYSŁ.

fortwährend

fortwährend

fọrt|begeben* CZ. cz. zwr. irr podn.

fortbegeben

oddalać [f. dk. oddalić] się

er hat sich aus dem Dorf fortbegeben

[on] oddalił się ze wsi

I . fọrt|fahren CZ. cz. nieprzech.

1. fortfahren +sein (wegfahren):

odjeżdżać [f. dk. odjechać]

wyjeżdżać [f. dk. wyjechać]

2. fortfahren +haben o sein (weitermachen):

fortfahren zu lesen

kontynuować czytanie

fortfahren zu lesen

fortfahren etw zu tun

robić coś dalej

II . fọrt|fahren CZ. cz. przech.

fortfahren Person

odwozić [f. dk. odwieźć]

fortfahren Gegenstand

wywozić [f. dk. wywieźć]

fọrt|führen CZ. cz. przech.

1. fortführen (fortsetzen):

fortführen

fortführen

prowadzić dalej

fortgeführter Anschaffungspreis FIN.

utrzymana cena r.ż. nabycia

2. fortführen von einem Ort:

fortführen (wegführen, wegbringen)

wywozić [f. dk. wywieźć]

fortführen (wegführen, wegbringen)

zabierać [f. dk. zabrać]

fortführen (einen Gefangenen)

odtransportować

fọrt|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

fortfallen → wegfallen

Zobacz też wegfallen

wẹg|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. wegfallen (ausgelassen werden):

etw wegfallen lassen Nachtisch

rezygnować [f. dk. z‑] z czegoś

2. wegfallen (entfallen):

odpadać [f. dk. odpaść ]pot.

der letzte Satz kann wegfallen

ostatnie zdanie można pominąć

der nächste Tagesordnungspunkt kann wegfallen

ostatni punkt r.m. programu może zostać pominięty

fọrt|tragen CZ. cz. przech. irr

wynosić [f. dk. wynieść]

sie ließ sich von der Musik/dem Rhythmus forttragen fig

dała się ponieść muzyce/rytmowi fig

fọrtgelten CZ. cz. nieprzech. a. PR.

obowiązywać nadal [lub w dalszym ciągu]

fọrt|rennen CZ. cz. nieprzech. irr +sein pot.

uciekać [f. dk. uciec]

sie wollte den Taschendieb noch festhalten, doch der war bereits fortgerannt

[ona] chciała złapać kieszonkowca, ale ten już zdążył uciec

fọrt|nehmen CZ. cz. przech. irr

zabierać [f. dk. zabrać]

Klaus nimmt seiner kleinen Schwester das Spielzeug fort

Klaus zabiera swojej siostrzyczce zabawkę

I . fọrt|setzen CZ. cz. przech. (weitermachen)

II . fọrt|setzen CZ. cz. zwr.

fortsetzen (andauern)

fortsetzen (sich erstrecken)

ciągnąć się dalej

der Wald setzt sich da noch weit fort

las r.m. rozciąga się tu jeszcze bardzo daleko

fọrt|werfen CZ. cz. przech. irr

fortwerfen → wegwerfen

Zobacz też wegwerfen

wẹg|werfen CZ. cz. przech. irr

wyrzucać [f. dk. wyrzucić]

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski