Tłumaczenia dla hasła „gebietsteil“ w niemiecko » polski słowniku

gebi̱e̱tsweise PRZYSŁ.

gebietsweise a. METEO (nach Gebieten) gliedern

według regionów

gebietsweise (in einzelnen Gebieten)

regionalnie

Gebi̱e̱tskartell <‑s, ‑e> RZ. r.n. WIRTSCH

Gebietskartell

kartel r.m. obejmujący określony obszar

I . gebi̱e̱ten* [gə​ˈbiːtən] CZ. cz. przech. irr

1. gebieten (befehlen):

jdm etw gebieten

nakazywać [f. dk. nakazać] komuś coś

2. gebieten (verlangen):

gebieten

wymagać

das gebietet besondere Aufmerksamkeit

to wymaga szczególnej uwagi

die Umstände gebieten rasches Handeln

okoliczności r.ż. l.mn. wymagają szybkiego działania

II . gebi̱e̱ten* [gə​ˈbiːtən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. gebieten (herrschen):

über jdn/etw gebieten

panować nad kimś/czymś

über ein Land gebieten

panować nad jakimś krajem

2. gebieten (verfügen):

über etw B. gebieten

dysponować [lub rozporządzać] czymś

Zobacz też geboten , bieten

I . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] CZ. cz. przech., cz. zwr. irr

geboten pp von gebieten

II . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr. irr

geboten pp von bieten

III . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] PRZYM. podn. (ratsam, notwendig)

besondere [o. erhöhte] Vorsicht ist geboten

pożądana [lub wskazana] jest szczególna [lub wzmożona] ostrożność r.ż.

I . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] CZ. cz. przech.

1. bieten (anbieten, geben):

bieten Summe

oferować [f. dk. za‑]

bieten Chance, Gelegenheit

dawać [f. dk. dać]

jdm die Hand zur Versöhnung bieten

wyciągać [f. dk. wyciągnąć] do kogoś rękę na zgodę

diese Kleinstadt hat nichts zu bieten

to małe miasto r.n. [lub miasteczko r.n. ] nie ma nic do zaoferowania

dieser Drucker bietet 50 verschiedene Schriften

ta drukarka r.ż. obsługuje 50 różnych czcionek

2. bieten (bereitstellen, gewähren):

bieten Freizeitmöglichkeiten, Komfort, Hilfe

oferować [f. dk. za‑]

Unterkunft bieten

zapewniać [f. dk. zapewnić] zakwaterowanie

Trost bieten

dodawać [f. dk. dodać] otuchy

3. bieten (darbieten, zeigen):

bieten

przedstawiać [f. dk. przedstawić]

sie boten ein trauriges Bild

przedstawiali smutny widok

jdm die Stirn bieten

stawić komuś czoło

4. bieten pej. (zumuten):

sich C. etw bieten/nicht bieten lassen

pozwolić/nie pozwolić sobie na coś

das lasse ich mir nicht bieten

nie pozwolę sobie na to

II . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] CZ. cz. nieprzech.

1. bieten SPIEL:

bieten

licytować

2. bieten (ein Angebot machen):

wer bietet mehr?

kto da więcej?

III . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] CZ. cz. zwr.

1. bieten:

bieten (sich anbieten) (Chance)

nadarzać [f. dk. nadarzyć] się

bieten (Lösung)

nasuwać [f. dk. nasunąć] się

bei der nächsten sich bietenden Gelegenheit

przy następnej nadarzającej się okazji

2. bieten (sich darbieten):

ein schreckliches Bild bot sich unseren Augen

naszym oczom ukazał się straszny widok r.m.

Gebi̱e̱tshoheit <‑, ‑en> RZ. r.ż. l.mn. selten

Gebietshoheit PR., POLIT.

suwerenność r.ż. terytorialna

Gebietshoheit besitzen

posiadać suwerenność terytorialną

Gebi̱e̱tsleiter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Gebietsleiter(in)

kierownik(-iczka) r.m.(r.ż.) regionalny(a)

Gebi̱e̱tsaufteilung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Gebietsaufteilung

podział r.m. terenu

Gebi̱e̱ter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) alt (Regent)

Gebieter(in)

władca(-czyni) r.m. (r.ż.)

Ọrtsteil <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m.

Ortsteil

dzielnica r.ż. miejscowości

Gebä̱u̱deteil <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m.

Gebäudeteil

część r.ż. budynku

gebịssen [gə​ˈbɪsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gebissen pp von beißen

Zobacz też beißen

I . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] CZ. cz. przech.

1. beißen:

beißen (kauen) (Mensch)

gryźć [f. dk. po‑]

nichts zu beißen haben

nie mieć co do garnka włożyć

2. beißen:

beißen (einmal mit den Zähnen fassen) (Tier)

ugryźć

beißen (mehrmals)

pogryźć

ihn hat eine Schlange gebissen

ukąsił go wąż r.m.

er wird dich schon nicht beißen a. fig

przecież cię nie ugryzie a. fig

II . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] CZ. cz. nieprzech.

1. beißen:

beißen (bissig, gefährlich sein) (Tier)

gryźć [f. dk. u‑]

2. beißen (mit den Zähnen fassen):

beißen

ugryźć

in den Apfel beißen

ugryźć jabłko

3. beißen:

beißen (brennen, schmerzen) (Frost, Rauch)

szczypać

beißen (Kälte)

przenikać

in der Nase/den Augen beißen (Rauch)

szczypać w nos/oczy

4. beißen:

beißen (anbeißen) (Fische)

brać

III . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] CZ. cz. zwr.

1. beißen (mit den Zähnen fassen):

sich C. auf die Zunge beißen a. fig

ugryźć się w język a. fig

2. beißen (nicht harmonieren):

diese Farben beißen sich

te kolory r.m. l.mn. się gryzą fig pot.

diese rote Bluse beißt sich mit dem grünen Rock

ta czerwona bluzka r.ż. gryzie się z zieloną spódnicą

Gebi̱e̱tsfremde(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

Gebietsfremde

osoba r.ż. niemieszkająca na stałe na danym terytorium

Gebi̱e̱tsreform <‑, ‑en> RZ. r.ż. ADM.

Gebietsreform

reforma r.ż. administracyjna [lub terytorialna]