niemiecko » polski

II . spu̱ken [ˈʃpuːkən] CZ. bezosob.

spuken (geistern):

zwroty:

bei jdm spukt es [im Kopf] pot.

spọtten [ˈʃpɔtən] CZ. cz. nieprzech.

1. spotten (höhnen):

2. spotten podn. (sich entziehen):

I . spịcken [ˈʃpɪkən] CZ. cz. przech.

1. spicken GASTR.:

3. spicken pot. (bestechen):

dać w łapę pot.

II . spịcken [ˈʃpɪkən] CZ. cz. nieprzech. REG pot. (abschreiben)

[bei [o. von] jdm] spicken
ściągać [f. dk. ściągnąć] [od kogoś] pot.

I . spụcken [ˈʃpʊkən] CZ. cz. nieprzech.

2. spucken REG (sich übergeben):

zwracać [f. dk. zwrócić ]pot.

3. spucken pot. (zurückweisen):

II . spụcken [ˈʃpʊkən] CZ. cz. przech.

Spo̱ren RZ.

Sporen l.mn. od Sporn

Zobacz też Sporn

Spọrn <‑[e]s, Sporen> [ʃpɔrn, pl: ˈʃpoːrən] RZ. r.m. meist l.mn.

Token <‑s, ‑s> RZ. r.n. INF.

token r.m.

I . spü̱len [ˈʃpyːlən] CZ. cz. nieprzech.

2. spülen (die Toilettenspülung betätigen):

II . spü̱len [ˈʃpyːlən] CZ. cz. przech.

3. spülen (klar spülen):

spä̱hen [ˈʃpɛːən] CZ. cz. nieprzech.

II . spa̱ren [ˈʃpaːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. sparen (Geld zurücklegen):

zbierać [f. dk. u‑] na coś

I . spe̱i̱en <speit, spie, gespie[e]n> [ˈʃpaɪən] CZ. cz. przech. podn.

2. speien (erbrechen):

wymiotować [f. dk. z‑]

II . spe̱i̱en <speit, spie, gespie[e]n> [ˈʃpaɪən] CZ. cz. nieprzech.

1. speien (spucken):

pluć [f. dk. plunąć]

2. speien (sich erbrechen):

wymiotować [f. dk. z‑]

spu̱len [ˈʃpuːlən] CZ. cz. przech.

spulen Film:

spu̱ren [ˈʃpuːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. spuren (eine Spur machen):

2. spuren pot. (gehorchen):

słuchać [f. dk. po‑] [kogoś] pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski