polsko » niemiecki

bieleć <‑leje> [bjeletɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. bieleć < f. dk. z‑>:

2. bieleć < f. dk. za‑> (odcinać się od tła):

biegun <D. ‑a, l.mn. ‑y> [bjegun] RZ. r.m.

2. biegun zwykle l.mn. (płozy):

biegnąć [bjegnoɲtɕ]

biegnąć → biec

Zobacz też biec

biernik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [bjerɲik] RZ. r.m. JĘZ.

bieżnik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [bjeʒɲik] RZ. r.m.

1. bieżnik MOT.:

Lauffläche r.ż.

2. bieżnik (serweta na stół):

bież.

bież. skr od bieżący

lfd.

Zobacz też bieżący

biedna [bjedna] RZ. r.ż.

biedna → biedny

Zobacz też biedny , biedny

biedny2 (-na) <D. ‑nego, l.mn. ‑ni> [bjednɨ] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak przym.

zwroty:

armen Mannes Glück r.n. ist dünn gesät przysł.

biedny1 [bjednɨ] PRZYM.

biedny1 [bjednɨ] PRZYM.

biegać <‑ga; cz. prz. ‑aj> [bjegatɕ] CZ. cz. nieprzech.

biegła [bjegwa] RZ. r.ż.

biegła → biegły

Zobacz też biegły , biegły

biegły2 (-ła) <D. ‑łego, l.mn. ‑gli> [bjegwɨ] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak przym.

biegły (-ła)
Gutachter(in) r.m. (r.ż.)

bielak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [bjelak] RZ. r.m. ZOOL.

bielić <‑li; cz. prz. biel> [bjelitɕ] CZ. cz. przech.

bielik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [bjelik] RZ. r.m. ZOOL.

bieluń <D. ‑unia, bez l.mn. ‑unie> [bjeluɲ] RZ. r.m. BOT.

bierka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [bjerka] RZ. r.ż.

1. bierka (patyczek do gry):

2. bierka pot. (figura w szachach):

[Spiel]stein r.m.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski