W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „doporowadzić“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

doprowadzać: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
oprowadzać: czasownik przechodni
poprowadzić: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik zwrotny
prowadzić: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
uprowadzić
wprowadzić
sprowadzić
zaprowadzać: czasownik przechodni
odprowadzać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
naprowadzać: czasownik przechodni
rozprowadzać: czasownik przechodni
wyprowadzać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: doprowadzić , doprowadzać , poprowadzić , oprowadzić , wyprowadzić , rozprowadzić , naprowadzić , odprowadzić , zaprowadzić , sprowadzić , wprowadzić , uprowadzić i prowadzić

I . doprowadzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [doprovadzatɕ], doprowadzić [doprovadʑitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. doprowadzać (przyprowadzić):

doprowadzać kogoś do kogoś dziecko

jdn zu jdm hinbringen

doprowadzać kogoś do kogoś więźnia

jdn zu jdm überführen

doprowadzać kogoś do kogoś więźnia

jdm jdn zuführen

2. doprowadzać (kończyć):

doprowadzić coś do końca

etw bis zu Ende führen

doprowadzić coś do porządku

etw in Ordnung [o. ins Lot] bringen

doprowadzić coś do skutku

etw zu einem Ergebnis führen

3. doprowadzać (stawać się przyczyną):

doprowadzać kogoś do rozpaczy

jdn zur [o. in die] Verzweiflung treiben

doprowadzać kogoś do szału [lub wściekłości]

jdn rasend machen [o. auf die Palme bringen przen. pot. ]

doprowadzić kogoś do ostateczności

jdn bis zum Äußersten treiben

4. doprowadzać (umożliwić dopływ):

doprowadzać coś do czegoś gaz, prąd

etw an etw B. anschließen

naczynia krwionośne doprowadzają krew do tkanek

die Blutgefäße ntpl transportieren Blut ins Gewebe

II . doprowadzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [doprovadzatɕ], doprowadzić [doprovadʑitɕ] f. dk. CZ. cz. nieprzech. przen. (spowodować)

doprowadzić do czegoś

doprowadzisz jeszcze do tego, że...

du wirst es noch so weit [o. dahin] bringen, dass ...

III . doprowadzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [doprovadzatɕ], doprowadzić [doprovadʑitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

doprowadzać (przyprawić się o coś):

doprowadzać

sich C. etwas zufügen

sam doprowadził się do tej choroby

er ist selbst für diese Krankheit verantwortlich

zwroty:

doprowadzić się do porządku

sich B. ordentlich zurechtmachen

oprowadzać <‑dza> [oprovadzatɕ], oprowadzić [oprovadʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

oprowadzać

oprowadzić turystów po mieście

Touristen durch die Stadt führen

I . poprowadzić <‑dzi; cz. prz. ‑adź> [poprovadʑitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. poprowadzić (zaprowadzić kogoś gdzieś):

poprowadzić

poprowadzić dzieci do szkoły

die Kinder zur Schule bringen

poprowadzić kogoś do ołtarza [lub do ślubu]

jdn zum Altar führen

2. poprowadzić (przewodniczyć komuś lub czemuś):

poprowadzić

poprowadzić zjazd partii

die Parteiversammlung leiten

poprowadzić seminarium

das Seminar leiten

3. poprowadzić (kierować pojazdem):

poprowadzić

4. poprowadzić MAT.:

poprowadzić

poprowadzić prostą prostopadłą

eine Orthogonale zeichnen

5. poprowadzić ARCHIT.:

poprowadzić

poprowadzić drogę przez las

eine Straße durch den Wald führen

II . poprowadzić <‑dzi; cz. prz. ‑adź> [poprovadʑitɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

poprowadzić

sich B. führen lassen

pozwoliła poprowadzić się do gabinetu lekarza

sie gestatte, sich zum Arztzimmer führen zu lassen

I . prowadzić <‑dzi> [provadʑitɕ] CZ. cz. przech.

1. prowadzić < f. dk. za‑> (iść razem):

prowadzić dziecko

prowadzić dziecko

prowadzić kogoś dokądś

jdn irgendwohin bringen

prowadzić kogoś dokądś

prowadzić kogoś do ołtarza

jdn zum Altar führen

prowadzić kogoś za rękę

jdn an der Hand führen

2. prowadzić (kierować pojazdem):

prowadzić samochód

prowadzić samochód

prowadzić samolot

prowadzić samolot

3. prowadzić (nadzorować przebieg):

prowadzić badania, spotkanie

prowadzić proces, śledztwo, wojnę

4. prowadzić (zarządzać):

prowadzić dom

prowadzić firmę, interesy

5. prowadzić (realizować):

prowadzić korespondencję, dokumentację, rozmowę

prowadzić kurs

prowadzić wykład

6. prowadzić (wieść):

prowadzić życie

prowadzić podwójną grę

ein doppeltes Spiel spielen

to do niczego nie prowadzi

das führt zu nichts

7. prowadzić (w tańcu):

prowadzić partnera

8. prowadzić (podpierać):

prowadzić rośliny

II . prowadzić <‑dzi> [provadʑitɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. prowadzić:

prowadzić (stanowić dojście) (droga, korytarz)

2. prowadzić < f. dk. do‑> (mieć konsekwencje):

prowadzić do czegoś

3. prowadzić SPORT:

in Führung liegen

4. prowadzić (w tańcu):

5. prowadzić MUZ.:

III . prowadzić <‑dzi> [provadʑitɕ] CZ. cz. zwr.

1. prowadzić (iść, trzymając się za ręce):

Hand in Hand gehen

2. prowadzić (zachowywać się):

dobrze/źle się prowadzić

sich B. gut/schlecht betragen [o. benehmen]

uprowadzić [uprovadʑitɕ]

uprowadzić f. dk. od uprowadzać

Zobacz też uprowadzać

uprowadzać <‑dza; f. dk. uprowadzić> [uprovadzatɕ] CZ. cz. przech. podn.

uprowadzać

wprowadzić [fprovadʑitɕ]

wprowadzić f. dk. od wprowadzać

Zobacz też wprowadzać

I . wprowadzać <‑dza; f. dk. wprowadzić> [fprovadzatɕ] CZ. cz. przech.

1. wprowadzać (przyprowadzać):

wprowadzać gości

wprowadzać gości

wprowadzać samochód do garażu

das Auto in die Garage fahren

wprowadzać kogoś w błąd

jdn irreführen [o. irreleiten]

2. wprowadzać (zacząć stosować):

wprowadzać do obiegu

in Verkehr [o. Umlauf] bringen

wprowadzać coś w życie

etw ins Leben rufen

wprowadzić w czyn

in die Tat umsetzen

3. wprowadzać (umieszczać wewnątrz):

wprowadzać coś do czegoś

etw in etw B. einführen

4. wprowadzać (zaczynać stosować):

wprowadzać zwyczaj, reformy

5. wprowadzać (zaznajamiać):

wprowadzać kogoś w coś

jdn in etw B. einführen [o. einweihen przen. ]

wprowadzać kogoś w życie

jdm das Leben erklären

6. wprowadzać (wywoływać jakiś stan):

wprowadzać kogoś w dobry nastrój

jdn fröhlich stimmen [o. in gute Stimmung versetzen]

II . wprowadzać <‑dza; f. dk. wprowadzić> [fprovadzatɕ] CZ. cz. zwr.

1. wprowadzać (zaczynać mieszkać):

wprowadzać się do kogoś

bei jdm einziehen

2. wprowadzać (wywoływać jakiś stan):

wprowadzać się w dobry humor

sich B. in gute Laune versetzen

sprowadzić [sprovadʑitɕ]

sprowadzić f. dk. od sprowadzać

Zobacz też sprowadzać

I . sprowadzać <‑dza; f. dk. sprowadzić> [sprovadzatɕ] CZ. cz. przech.

1. sprowadzać (spowodować przybycie):

sprowadzać lekarza, pomoc

2. sprowadzać (importować):

sprowadzać towary

sprowadzać towary

3. sprowadzać (pociągać za sobą):

sprowadzać cierpienie, głód

nach sich ziehen

sprowadzać cierpienie, głód

zur Folge haben

4. sprowadzać (pomagać zejść w dół):

sprowadzać

hinunterbringen

sprowadzać

hinunterführen

5. sprowadzać (redukować):

sprowadzać coś do czegoś

etw auf etw B. zurückführen [o. reduzieren]

6. sprowadzać przen. (kierować):

sprowadzać rozmowę na inne tory

das Gespräch in eine andere Richtung lenken

7. sprowadzać przen. (skłaniać):

co cię tu sprowadza?

was führt dich hierher?

8. sprowadzać MAT.:

sprowadzać ułamki do wspólnego mianownika

die Brüche auf einen [o. den gleichen] Nenner bringen

II . sprowadzać <‑dza; f. dk. sprowadzić> [sprovadzatɕ] CZ. cz. zwr.

1. sprowadzać (zamieszkać):

sprowadzać się w jakieś miejsce (człowiek)

an einen Ort ziehen

2. sprowadzać (ograniczać się):

sprowadzać się do czegoś (rola, życie)

sich B. auf etw B. reduzieren [o. beschränken]

zaprowadzać <‑dza> [zaprovadzatɕ], zaprowadzić [zaprovadʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. zaprowadzać (prowadząc, iść):

zaprowadzać

zaprowadzać

zaprowadzać osobę

2. zaprowadzać przen. (powodować coś, być przyczyną):

kradzież zaprowadziła go do więzienia

der Diebstahl r.m. brachte ihn ins Gefängnis

3. zaprowadzać (wprowadzać w życie):

zaprowadzać

zaprowadzać

zaprowadzać porządek

Ordnung schaffen

zaprowadzać porządek

für Ordnung sorgen

4. zaprowadzać pot. (zakładać coś):

zaprowadzać rejestr

zaprowadzać dziennik

I . odprowadzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [otprovadzatɕ], odprowadzić [otprovadʑitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. odprowadzać (iść z kimś):

odprowadzać kogoś do domu/na dworzec

jdn nach Hause/zum Bahnhof begleiten

odprowadzać kogoś na miejsce wiecznego spoczynku podn.

jdm das letzte Geleit geben podn.

odprowadzić kogoś wzrokiem

jdn mit Blicken begleiten

odprowadzić kogoś wzrokiem (usuwać) gaz, ścieki, wodę

odprowadzić kogoś wzrokiem (usuwać) gaz, ścieki, wodę

2. odprowadzać (dokonywać transferu):

odprowadzać pieniądze, środki, fundusze

odprowadzać pieniądze, środki, fundusze

II . odprowadzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [otprovadzatɕ], odprowadzić [otprovadʑitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. (do jakiegoś miejsca)

odprowadzać

einander begleiten

naprowadzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [naprovadzatɕ], naprowadzić [naprovadʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. naprowadzać (nakierować):

naprowadzać kogoś na coś

jdn auf etw B. lenken [o. bringen]

naprowadzić coś na właściwe tory

etw in die richtige Bahn lenken

2. naprowadzać (dawać wskazówki):

naprowadzać kogoś na właściwe rozwiązanie

jdn auf die richtige Lösung bringen

rozprowadzać <‑dza> [rosprovadzatɕ], rozprowadzić [rosprovadʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. rozprowadzać (rozcieńczać):

rozprowadzać

rozprowadzić syrop wodą

Sirup mit Wasser verdünnen

2. rozprowadzać (nakładać):

rozprowadzać dżem, farbę

3. rozprowadzać (rozsyłać):

rozprowadzać towar, bilety, nakład książki

rozprowadzić wartę WOJSK.

Wachposten aufstellen

rozprowadzić wartę WOJSK.

Wachen postieren

I . wyprowadzać <‑dza> [vɨprovadzatɕ], wyprowadzić [vɨprovadʑitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. wyprowadzać (prowadzić na zewnątrz):

wyprowadzać kogoś z pokoju

jdn aus dem Zimmer führen

wyprowadzać samochód z garażu

das Auto aus der Garage fahren

wyprowadzać psa [na spacer]

den Hund ausführen

wyprowadzać psa [na spacer]

mit dem Hund Gassi gehen pot.

wyprowadzać kogoś z błędu

jdm seinen Irrtum klar [o. bewusst] machen

wyprowadzać kogoś z błędu

jdn eines Besseren belehren przen.

wyprowadzać kogoś z równowagi

jdn aus dem Gleichgewicht [o. der Fassung] bringen

wyprowadzić kogoś w pole

jdn irreführen

2. wyprowadzać (wnioskować):

wyprowadzać coś z czegoś twierdzenie, wzór

etw B. aus etw ableiten

wyprowadzać coś z czegoś twierdzenie, wzór

etw auf etw B. zurückführen

3. wyprowadzać (pomagać przezwyciężyć):

wyprowadzać

wyprowadzać

herausholen pot.

wyprowadzać gospodarkę z recesji

die Wirtschaft aus der Krise führen

wyprowadzać gospodarkę z recesji

der Wirtschaft aus der Rezession helfen

II . wyprowadzać <‑dza> [vɨprovadzatɕ], wyprowadzić [vɨprovadʑitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. (zmieniać miejsce zamieszkania)

wyprowadzać

wyprowadzać

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski