Tłumaczenia dla hasła „Bekassinen“ w niemiecko » polski słowniku

Mokassi̱n <‑s, ‑s [o. ‑e]> [moka​ˈsiːn] RZ. r.m.

Mokassin

mokasyn r.m.

bewei̱nen* CZ. cz. przech.

jdn/etw beweinen Verstorbenen, Verlust

opłakiwać kogoś/coś

jdn/etw beweinen Scheitern, Tod

ubolewać nad kimś/czymś

beschei̱nen* CZ. cz. przech. irr (Sonne, Scheinwerfer)

bescheinen

oświetlać [f. dk. oświetlić]

beka̱keln* CZ. cz. przech. REG pot.

bekakeln

obgadywać [f. dk. obgadać ]pot.

bekakeln

omawiać [f. dk. omówić]

das müssen wir noch bekakeln

musimy to jeszcze obgadać

lass uns mal ausführlich bekakeln, was/wann/wie ...

omówmy dokładnie, co/kiedy/jak...

I . bekạ̈mpfen* CZ. cz. przech.

bekämpfen Feind, Krankheit, Vorurteile:

bekämpfen

zwalczać

II . bekạ̈mpfen* CZ. cz. zwr.

sich [gegenseitig] bekämpfen

zwalczać się [nawzajem]

bekạnnt|gebenst. pis. CZ. cz. przech. irr

bekanntgeben → bekannt

Zobacz też bekennen , bekannt

I . bekẹnnen* CZ. cz. przech. irr

1. bekennen:

etw bekennen (eingestehen)

przyznawać [f. dk. przyznać] się [do czegoś]

seine Schuld bekennen

przyznać się do winy

Sünden bekennen

wyznawać [f. dk. wyznać] grzechy

ich bekenne, dass ...

przyznaję, że...

Farbe bekennen pot.

puścić farbę pot.

2. bekennen a. REL. (offen bezeugen):

bekennen Glauben

wyznawać

die Bekennende Kirche HIST.

Kościół r.m. Wyznający

II . bekẹnnen* CZ. cz. zwr. irr

1. bekennen (eingestehen):

sich zu einer Tat bekennen

przyznawać [f. dk. przyznać] się do jakiegoś czynu

sich schuldig bekennen

przyznawać [f. dk. przyznać] się do winy

ich bekenne mich schuldig

przyznaję się do winy

2. bekennen (für jdn/etw eintreten):

sich zu jdm bekennen

przyznawać się do kogoś

er bekennt sich zur Demokratie

on opowiada się za demokracją

sich zu einem Glauben bekennen

wyznawać jakąć religię

3. bekennen (sich zeigen als):

bekennender Christ/bekennende Christin sein

być praktykującym chrześcijaninem/praktykującą chrześcijanką

sich zum Deutschtum bekennen

czuć się Niemcem

sich als Autor bekennen

podawać [f. dk. podać] się za autora

sich zur Homosexualität bekennen

ujawniać [f. dk. ujawnić] swój homoseksualizm

I . bekạnnt [bə​ˈkant] CZ. cz. przech., cz. zwr.

bekannt pp von bekennen

II . bekạnnt [bə​ˈkant] PRZYM.

1. bekannt (berühmt):

bekannt Person, Künstler, Sache

znany

bekannt Person, Künstler, Sache

słynny

bekannt werden

stać się znanym

durch etw [in der Öffentlichkeit] bekannt werden

stać się dzięki czemuś [powszechnie] znanym

bekannt für etw sein

słynąć [lub być znanym] z czegoś

sie ist dafür bekannt, dass sie immer zu spät kommt

jest znana z tego, że zawsze się spóźnia

das Hotel ist für sein gutes Essen bekannt

hotel r.m. słynie z dobrego jedzenia

das ist uns wohl bekannt

to jest nam dobrze znane

2. bekannt (gewusst):

bekannt

wiadomy

das war mir nicht bekannt

nic mi nie było o tym wiadomo

das ist doch allgemein bekannt

to przecież wiadomo

das ist doch allgemein bekannt

to przecież każdy wie

als bekannt voraussetzen

zakładać, że coś jest wiadome

3. bekannt (nicht fremd):

bekannt

znajomy

jdm bekannt sein

być komuś znanym

er ist mir bekannt

on jest mi znany

er ist mir bekannt

znam go

jdn [mit jdm] bekannt machen

zapoznawać [f. dk. zapoznać] kogoś [z kimś]

darf ich Sie mit Herrn X bekannt machen?

czy mogę zapoznać pana/panią z panem X?

mit jdm bekannt sein

znać kogoś

wir sind seit langem [miteinander] bekannt

znamy się [ze sobą] od dawna

das kommt mir bekannt vor

to wydaje mi się znajome

4. bekannt (öffentlich):

bekannt geben Wahlergebnis

ogłaszać [f. dk. ogłosić]

bekannt geben Wahlergebnis

podać do wiadomości

bekannt machen Aufruf, Information

obwieszczać [f. dk. obwieścić]

bekannt machen Aufruf, Information

rozpowszechniać [f. dk. rozpowszechnić]

bekannt werden

stać się wiadomym

bekannt werden (unerwünscht veröffentlicht werden)

przeciec

das darf nicht bekannt werden

to nie może przedostać się do publicznej wiadomości

I . vere̱i̱nen* CZ. cz. przech. podn.

1. vereinen (zusammenführen):

vereinen Personen

łączyć [f. dk. po‑]

die Vereinten Nationen

Narody r.m. l.mn. Zjednoczone

mit vereinten Kräften

zjednoczonymi siłami

2. vereinen (vereinbaren):

etw mit etw vereinen können

móc coś z czymś połączyć

sie vereint alle notwendigen Eigenschaften

ona skupia wszystkie konieczne cechy

unsere Vorstellungen sind miteinander zu vereinen

nasze wyobrażenia ntpl dają się pogodzić ze sobą

II . vere̱i̱nen* CZ. cz. zwr.

vereinen

jednoczyć [f. dk. z‑] się

sich zu einer Leistung vereinen

zjednoczyć się dla osiągnięcia jakiegoś wyniku

im Sport vereint sich das Interesse vieler Bürger und Nationen

w sporcie jednoczą się interesy r.m. l.mn. wielu obywateli i narodów

vermi̱nen* CZ. cz. przech. WOJSK.

verminen

zaminować

verne̱i̱nen* [fɛɐ̯​ˈnaɪnən] CZ. cz. przech.

1. verneinen a. JĘZ. (mit „nein“ antworten):

[etw] verneinen Frage

odpowiadać [f. dk. odpowiedzieć] [na coś] przecząco

[etw] verneinen Frage

zaprzeczać [f. dk. zaprzeczyć] coś

2. verneinen (leugnen):

[etw] verneinen

zaprzeczać [f. dk. zaprzeczyć] [czemuś]

3. verneinen (negieren, ablehnen):

[etw] verneinen

negować [f. dk. za‑] [coś]

[etw] verneinen Vorschlag

odrzucać [f. dk. odrzucić] [coś]

[etw] verneinen den Sinn des Lebens

kwestionować [f. dk. za‑] [coś]

[etw] verneinen die Gewalt

nie uznawać [czegoś]

entste̱i̱nen* CZ. cz. przech.

entsteinen Kirschen:

entsteinen

wyjmować [f. dk. wyjąć] pestki

entsteinen

drylować [f. dk. wy‑]

vermeinen CZ.

Hasło od użytkownika

vermeinen cz. nieprzech. podn.

błędnie mniemać

vermeinen cz. nieprzech. podn.

błędnie sądzić

sie vermeinte seine Stimme zu hören przykł.

sądziła, że usłyszy jego głos

er vermeinte, dass er den Kampf gewinnen könne przykł.

zdawało mu się, że może wygrać walkę