Tłumaczenia dla hasła „Verdomme“ w niemiecko » polski słowniku

verdạmmen* [fɛɐ̯​ˈdamən] CZ. cz. przech.

1. verdammen (verfluchen):

verdammen

potępiać [f. dk. potępić]

verdammt noch mal! pot.

do licha! pot.

verdammt noch mal! pot.

psiakrew! pot.

2. verdammen (verurteilen):

jdn zu etw verdammen

skazywać [f. dk. skazać] kogoś na coś

zu etw verdammt sein

być skazanym na coś

der Plan war zum Scheitern verdammt fig

ten plan r.m. był skazany na niepowodzenie fig

I . verdụmmen* CZ. cz. przech.

verdummen

ogłupiać [f. dk. ogłupić]

II . verdụmmen* CZ. cz. nieprzech. +sein

verdummen

głupieć [f. dk. z‑]

I . verdạmmt PRZYM.

1. verdammt pej. pot. (unerhört):

einen verdammten Blödsinn reden

pleść okropne bzdury pot.

verdammter Mist!

psiakrew! pot.

verdammt! pot.

do diabła! pot.

du verdammter Idiot!

ty przeklęty idioto!

verdammte Scheiße! wulg.

niech to diabli! sl

2. verdammt pej. pot. (widerwärtig):

verdammt

cholerny pot.

diese verdammte Warterei!

to cholerne czekanie r.n. !

3. verdammt pot. (sehr groß):

er hat verdammtes Glück gehabt!

[on] miał cholerne szczęście! pot.

4. verdammt REL.:

verdammt sein

być potępionym

II . verdạmmt PRZYSŁ. pot.

verdammt ärgerlich:

verdammt

cholernie pot.

das ist verdammt teuer

to jest potwornie drogie

er ist verdammt hübsch

[on] jest piekielnie ładny

das ist verdammt wenig

to jest cholernie mało

verdammt gut

diabelnie dobry

I . verdọrben [fɛɐ̯​ˈdɔrbən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

verdorben pp von verderben

II . verdọrben [fɛɐ̯​ˈdɔrbən] PRZYM.

1. verdorben (schlecht):

verdorben Fleisch

zepsuty

verdorben Käse

spleśniały

verdorben Wasser, Luft

zanieczyszczony

verdorben Magen

chory

verdorben Fest

popsuty

2. verdorben (moralisch):

verdorben

zdemoralizowany

verdorben Politiker

skorumpowany

verdorben Kind

zepsuty fig

Zobacz też verderben

I . verdẹrben <verdirbt, verdarb, verdorben> [fɛɐ̯​ˈdɛrbən] CZ. cz. przech.

verderben (negativ beeinflussen):

verderben Charakter

wypaczyć

verderben Person podn.

zepsuć

verderben Person podn.

zdemoralizować podn.

verderben Appetit, Freude

odbierać [f. dk. odebrać]

verderben Laune, Stimmung

psuć [f. dk. po‑]

jdm den Urlaub verderben

psuć [f. dk. po‑] komuś urlop

ich habe mir den Magen verdorben

zniszczyłem [lub zrujnowałem] sobie żołądek

sich C. die Augen verderben

zepsuć sobie oczy

zwroty:

es sich C. mit jdm verderben

narażać [f. dk. narazić] się komuś

es sich C. mit niemandem verderben wollen

nie chcieć nikomu się narażać [f. dk. narazić]

II . verdẹrben <verdirbt, verdarb, verdorben> [fɛɐ̯​ˈdɛrbən] CZ. cz. nieprzech. +sein

verderben (Fleisch)

psuć [f. dk. po‑] się

verderben (Obst)

gnić [f. dk. z‑]

verderben (Gemüse)

więdnąć [f. dk. z‑]

verderben (Sahne)

kwaśnieć [f. dk. s‑]

verdọrren* [fɛɐ̯​ˈdɔrən] CZ. cz. nieprzech. +sein

verdorren (Pflanze, Zweig)

usychać [f. dk. uschnąć]

verdorren (Wiese)

wysychać [f. dk. wyschnąć]

verdọnnern* CZ. cz. przech. pot.

1. verdonnern (jdm etw Unliebsames auferlegen):

jdn zu etw verdonnern

zmuszać [f. dk. zmusić] kogoś do czegoś

er war dazu verdonnert, jeden Abend den Müll auszuleeren

nakazano mu, aby co wieczór wynosił śmieci

2. verdonnern (verurteilen):

er wurde zu drei Jahren [Gefängnis] verdonnert

wlepiono mu trzy lata [więzienia] pot.

I . verdọppeln* CZ. cz. przech.

1. verdoppeln (erhöhen):

verdoppeln Menge, Zahl

podwajać [f. dk. podwoić]

2. verdoppeln (verstärken):

verdoppeln Eifer

spotęgować

verdoppeln Anstrengungen

zdwoić

II . verdọppeln* CZ. cz. zwr. (Preis, Verbrauch)

verdoppeln

podwoić się

die Sterberate hat sich verdoppelt

wskaźnik r.m. śmierci podwoił się

Zobacz też verachtfachen

I . verạchtfachen* CZ. cz. przech.

verachtfachen

powiększać [f. dk. powiększyć] ośmiokrotnie

und diese Zahl müssen Sie verachtfachen

a tę liczbę musi pan/pani pomnożyć ośmiokrotnie

II . verạchtfachen* CZ. cz. zwr.

verachtfachen

powiększać [f. dk. powiększyć] się ośmiokrotnie

die investierte Summe hat sich verachtfacht

zainwestowana suma r.ż. wzrosła ośmiokrotnie

Ro̱hrdommel <‑, ‑n> RZ. r.ż. ZOOL.

Rohrdommel (Vogel)

bąk r.m.