Tłumaczenia dla hasła „auffußen“ w niemiecko » polski słowniku

a̱u̱f|fassen CZ. cz. przech.

1. auffassen (deuten):

etw als Einladung/Beleidigung auffassen

odbierać [f. dk. odebrać] coś jako zaproszenie/obelgę

etw als Strafe auffassen

odebrać coś jako karę

2. auffassen (begreifen):

etw richtig/falsch/anders auffassen

rozumieć [f. dk. z‑] coś dobrze/źle/inaczej

a̱u̱f|fressen CZ. cz. przech. irr

auffressen Futter:

auffressen

zżerać [f. dk. zeżreć ]pot.

er wird dich deswegen nicht gleich auffressen fig pot.

on cię przecież nie zje z tego powodu fig pot.

a̱u̱f|essen CZ. cz. przech., cz. nieprzech. irr

aufessen Essen:

aufessen

zjadać [f. dk. zjeść]

iss deine Suppe auf!

zjedz swoją zupę!

a̱u̱f|lassen CZ. cz. przech. irr pot.

1. auflassen (geöffnet lassen):

auflassen Tür

zostawiać [f. dk. zostawić] otwartym

lass das Fenster auf!

zostaw okno otwarte!

2. auflassen (aufbehalten):

auflassen Hut, Mütze, Brille

nie zdejmować [f. dk. zdjąć]

a̱u̱f|passen CZ. cz. nieprzech.

1. aufpassen (aufmerksam sein):

[im Unterricht] aufpassen

uważać [na lekcji]

passt auf!

uważajcie!

aufgepasst!

uwaga r.ż. !

2. aufpassen (beaufsichtigen):

auf jdn aufpassen

uważać na [lub pilnować] kogoś

er passt auf die Kinder auf

[on] pilnuje dzieci

auf eine Wohnung aufpassen

doglądać mieszkania

a̱u̱f|fischen CZ. cz. przech. pot.

1. auffischen (aus dem Wasser herausholen):

auffischen

wyławiać [f. dk. wyłowić]

2. auffischen (treffen):

auffischen

wyhaczyć pot.

a̱u̱f|forsten [ˈaʊffɔrstən] CZ. cz. przech.

aufforsten

zalesiać [f. dk. zalesić]

ein Gelände mit verschiedenen Holzarten aufforsten

zalesić teren różnymi gatunkami drzew

das Aufforsten

zalesianie r.n.

a̱u̱f|füllen CZ. cz. przech.

1. auffüllen (vollfüllen):

auffüllen Tank, Behälter

napełniać [f. dk. napełnić]

die Kanister mit Benzin auffüllen

napełnić kanistry benzyną

2. auffüllen (nachfüllen):

auffüllen Flüssigkeit

dolewać [f. dk. dolać]

Benzin auffüllen

tankować [f. dk. za‑] benzynę

Öl auffüllen

uzupełniać [f. dk. uzupełnić] olej

3. auffüllen (ergänzen):

auffüllen Vorräte

uzupełniać [f. dk. uzupełnić]

das Lager auffüllen

uzupełniać zapasy

I . a̱u̱f|führen CZ. cz. przech.

1. aufführen (dem Publikum anbieten):

aufführen Theaterstück, Oper

wystawiać [f. dk. wystawić]

aufführen Film

wyświetlać [f. dk. wyświetlić]

Mozart aufführen

wykonywać [f. dk. wykonać] Mozarta

2. aufführen (auflisten):

aufführen Fakten

wymieniać [f. dk. wymienić]

aufführen Beispiele

przytaczać [f. dk. przytoczyć]

jdn als Zeugen aufführen

wezwać kogoś na świadka

einzeln aufführen

wzywać pojedynczo

II . a̱u̱f|führen CZ. cz. zwr. (sich benehmen)

sich gut/schlecht aufführen

zachowywać [f. dk. zachować] się dobrze/źle

führ dich nicht so auf!

nie zachowuj się tak!

I . a̱u̱f|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. auffahren (heranfahren):

auf eine Rampe/Fähre auffahren

wjeżdżać [f. dk. wjechać] na podjazd/prom

2. auffahren (kollidieren mit):

auf jdn/ein Fahrzeug auffahren

najechać na kogoś/pojazd

3. auffahren (näher heranfahren):

dicht auf seinen Vordermann auffahren

podjechać blisko do samochodu przed sobą

fahr nicht so dicht auf!

nie podjeżdżaj tak blisko!

4. auffahren WOJSK. (in Stellung gehen):

auffahren

ustawiać [f. dk. ustawić] na stanowisku [lub pozycji]

5. auffahren (hochschrecken):

auffahren

podrywać [f. dk. poderwać ][lub zrywać [f. dk. zerwać ]] się

aus dem Schlaf auffahren

zerwać się ze snu

6. auffahren (wütend werden):

auffahren

unosić [f. dk. unieść] się

II . a̱u̱f|fahren CZ. cz. przech. irr

1. auffahren WOJSK. (in Stellung bringen):

Geschütze auffahren

ustawiać [f. dk. ustawić] działa na stanowisku [lub pozycji]

2. auffahren pot. (herbeischaffen):

auffahren Speisen

serwować [f. dk. za‑ ]pot.

a̱u̱f|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

auffallen (ins Auge springen) (Person, Sache)

rzucać [f. dk. rzucić] się w oczy

auffallen (bemerkt werden)

zostać zauważonym

angenehm/unangenehm auffallen

robić [f. dk. z‑] przyjemne/nieprzyjemne wrażenie

nicht auffallen

nie rzucać się w oczy

jdm auffallen (Person)

zwracać [f. dk. zwrócić] na siebie czyjąś uwagę

jdm auffallen (Sache)

uderzać [f. dk. uderzyć] kogoś fig

das muss Ihnen doch auffallen

chyba to pana/panią uderzyło

mir fällt auf, dass ...

uderza mnie to, że...

I . a̱u̱f|falten CZ. cz. przech.

auffalten

rozwijać [f. dk. rozwinąć]

auffalten

otwierać [f. dk. otworzyć]

II . a̱u̱f|falten CZ. cz. zwr.

1. auffalten:

auffalten (sich öffnen)

otwierać [f. dk. otworzyć] się

auffalten (Fallschirm)

otworzyć się

auffalten (Fallschirm)

rozwijać [f. dk. rozwinąć] się

2. auffalten GEO (sich verwerfen):

auffalten

fałdować [f. dk. po‑] się

an dieser Stelle sind die Gesteinsformationen aufgefaltet

w tym miejscu formacje r.ż. l.mn. skalne pofałdowały się

a̱u̱f|fangen CZ. cz. przech. irr

1. auffangen (aus der Luft greifen):

auffangen Ball

łapać [f. dk. z‑]

2. auffangen (sammeln):

auffangen Regenwasser, Flüssigkeit

zbierać [f. dk. zebrać]

auffangen Regenwasser, Flüssigkeit

wyłapywać [f. dk. wyłapać]

auffangen Regenwasser, Flüssigkeit

wychwytywać [f. dk. wychwycić]

3. auffangen (zufällig hören):

auffangen Funkspruch, Gesprächsfetzen

usłyszeć przypadkowo

auffangen Funkspruch, Gesprächsfetzen

posłyszeć

4. auffangen (kompensieren):

auffangen Verluste

rekompensować [f. dk. z‑]

auffangen Auswirkungen

łagodzić [f. dk. z‑]

5. auffangen (dämpfen):

auffangen Aufprall

tłumić [f. dk. s‑]

auffangen Aufprall

amortyzować [f. dk. z‑]

auffangen Schlag, Stoß

odbijać [f. dk. odbić]

auffangen Schlag, Stoß

odparowywać [f. dk. odparować]

a̱u̱f|finden CZ. cz. przech. irr

auffinden

znajdować [f. dk. znaleźć]

er ist nirgends aufzufinden

nie można go nigdzie znaleźć

wieder auffinden

odnajdywać [f. dk. odnaleźć]