Tłumaczenia dla hasła „dziennej“ w niemiecko » polski słowniku

ạb|rennen CZ. cz. przech. irr

abrennen Stadt, Läden:

abrennen

oblatywać [f. dk. oblecieć] [w poszukiwaniu kogoś/czegoś]

sich C. die Hacken nach etw abrennen

nabiegać się w poszukiwaniu czegoś pot.

I . ạn|rennen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. anrennen (laufend herankommen):

angerannt kommen (Person)

nadbiegać [f. dk. nadbiec]

angerannt kommen (Pferd)

przygalopować

angerannt kommen (Hund, Katze)

przybiegać [f. dk. przybiec]

2. anrennen (anstürmen):

gegen die feindlichen Stellungen anrennen

uderzać [f. dk. uderzyć] na pozycje wroga

3. anrennen (ankämpfen):

anrennen

walczyć

anrennen

szturmować

gegen den Wind anrennen

walczyć z wiatrem

II . ạn|rennen CZ. cz. przech. irr pot. (anstoßen)

anrennen

uderzać [f. dk. uderzyć]

ich rannte mir den Kopf an der Fensterkante an

uderzyłem się głową o kant okna

I . bekẹnnen* CZ. cz. przech. irr

1. bekennen:

etw bekennen (eingestehen)

przyznawać [f. dk. przyznać] się [do czegoś]

seine Schuld bekennen

przyznać się do winy

Sünden bekennen

wyznawać [f. dk. wyznać] grzechy

ich bekenne, dass ...

przyznaję, że...

Farbe bekennen pot.

puścić farbę pot.

2. bekennen a. REL. (offen bezeugen):

bekennen Glauben

wyznawać

die Bekennende Kirche HIST.

Kościół r.m. Wyznający

II . bekẹnnen* CZ. cz. zwr. irr

1. bekennen (eingestehen):

sich zu einer Tat bekennen

przyznawać [f. dk. przyznać] się do jakiegoś czynu

sich schuldig bekennen

przyznawać [f. dk. przyznać] się do winy

ich bekenne mich schuldig

przyznaję się do winy

2. bekennen (für jdn/etw eintreten):

sich zu jdm bekennen

przyznawać się do kogoś

er bekennt sich zur Demokratie

on opowiada się za demokracją

sich zu einem Glauben bekennen

wyznawać jakąć religię

3. bekennen (sich zeigen als):

bekennender Christ/bekennende Christin sein

być praktykującym chrześcijaninem/praktykującą chrześcijanką

sich zum Deutschtum bekennen

czuć się Niemcem

sich als Autor bekennen

podawać [f. dk. podać] się za autora

sich zur Homosexualität bekennen

ujawniać [f. dk. ujawnić] swój homoseksualizm

Bekẹnner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) REL.

Bekenner(in)

wyznawca(-czyni)

ein Bekenner seines Glaubens sein

być wyznawcą swojej religii

benẹnnen* CZ. cz. przech. irr

1. benennen (mit Namen versehen):

etw benennen Gegenstand

nadać czemuś nazwę

jdn nach jdm benennen

nazwać kogoś po kimś

der Platz wurde nach einer berühmten Schriftstellerin benannt

ten plac r.m. nazwano imieniem pewnej znanej pisarki

2. benennen (nennen):

benennen

wymieniać [f. dk. wymienić]

benennen

wyznaczać [f. dk. wyznaczyć]

jdn als Zeuge benennen

podać kogoś na świadka

jdn als Kandidaten benennen

wymieniać kogoś jako kandydata

I . erkẹnnen* CZ. cz. przech. irr

1. erkennen (wahrnehmen):

erkennen Einzelheiten, Details

rozróżniać [f. dk. rozróżnić]

erkennen Fehler, Irrtum

zauważać [f. dk. zauważyć]

jdm zu erkennen geben, dass ...

dawać [f. dk. dać] komuś do zrozumienia, że...

erkennen lassen, dass ...

dawać [f. dk. dać] poznać, że...

erkennen lassen, dass ...

zdradzać oznaki czegoś

etw als falsch erkennen

coś błędnie zinterpretować

2. erkennen (identifizieren):

erkennen Person, Stimme

rozpoznawać [f. dk. rozpoznać]

erkennen Krankheit

diagnozować [f. dk. z‑]

erkennen Motorschaden

wykrywać [f. dk. wykryć]

jdn an etw C. [wieder] erkennen

rozpoznawać [f. dk. rozpoznać] kogoś po czymś

ich habe ihn an der Stimme erkannt

rozpoznałem go po głosie

er war nicht wieder zu erkennen

był nie do poznania

sich zu erkennen geben

dać się poznać

II . erkẹnnen* CZ. cz. nieprzech. irr

1. erkennen PR.:

auf Freispruch erkennen

wydawać [f. dk. wydać] wyrok uniewinniający

2. erkennen SPORT:

auf Elfmeter B. erkennen

decydować [f. dk. z‑] o rzucie karnym

auf Freistoß erkennen

zarządzić rzut wolny

3. erkennen (einsehen, verstehen):

erkennen, um was es sich handelt

pojąć, o co chodzi

erkennen, dass man sich geirrt hat

zrozumieć, że się mylono

ernẹnnen* CZ. cz. przech. irr

jdn zu jdm ernennen

mianować kogoś kimś

jdn zum Vorsitzenden ernennen

mianować kogoś przewodniczącym

selbst ernannt

mianowany przez siebie [samego]

ụm|rennen CZ. cz. przech. irr

jdn/etw umrennen

przewracać [f. dk. przewrócić] kogoś/coś [biegnąc]