Tłumaczenia dla hasła „losflitzen“ w niemiecko » polski słowniku

lo̱s|platzen CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

1. losplatzen (spontan loslachen):

losplatzen

wybuchać [f. dk. wybuchnąć] śmiechem

2. losplatzen (spontan äußern):

losplatzen

wypalać [f. dk. wypalić] [z czymś] pot.

losplatzen

palnąć pot.

kaum traf sie ihre Freunde, platzte sie mit den Neuigkeiten los

gdy tylko spotkała przyjaciół, od razu zaczęła opowiadać nowinki

lo̱s|fahren [ˈloːs-] CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. losfahren (abfahren):

[von etw] losfahren

wyjeżdżać [f. dk. wyjechać] [skądś]

2. losfahren (angreifen):

auf jdn losfahren

atakować [f. dk. za‑] kogoś

ạb|blitzen CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

jdn abblitzen lassen

odprawić kogoś z kwitkiem pot.

bei jdm abgeblitzt werden

dostać od kogoś kosza pot.

schlịtzen [ˈʃlɪtsən] CZ. cz. przech.

schlitzen

rozcinać [f. dk. rozciąć]

schlitzen

rozkrawać [f. dk. rozkroić]

schlitzen

rozpruwać [f. dk. rozpruć]

a̱u̱f|blitzen CZ. cz. nieprzech.

1. aufblitzen +haben:

aufblitzen (aufleuchten) (Leuchtturm)

rozbłyskiwać [f. dk. rozbłysnąć]

2. aufblitzen +sein fig (im Bewusstsein auftauchen):

[in jdm] aufblitzen (Erinnerung)

odżyć [w kimś]

[in jdm] aufblitzen (Idee)

świtać [f. dk. za‑] komuś

in ihr blitzte ein Gedanke auf

zaświtała jej myśl r.ż.

ersịtzen* CZ. cz. przech.

1. ersitzen pej. (durch Anwesenheit erwerben):

er hat sich C. seine Beförderung nur ersessen

otrzymał awans tylko za samą obecność w pracy

2. ersitzen PR.:

ersitzen

nabyć przez zasiedzenie

I . sprịtzen [ˈʃprɪtsən] CZ. cz. nieprzech.

1. spritzen +haben o sein:

spritzen (Flüssigkeit hervortreten lassen) (Wasser)

pryskać [f. dk. prysnąć]

spritzen (Flüssigkeit hervortreten lassen) (Wasser)

bryzgać [f. dk. bryznąć]

das Fett spritzt aus der Pfanne

tłuszcz r.m. pryska z patelni

2. spritzen +haben MED. (injizieren):

spritzen

dawać [f. dk. dać] zastrzyk

3. spritzen +haben pot.:

spritzen

dawać [f. dk. dać] [sobie] w żyłę pot.

II . sprịtzen [ˈʃprɪtsən] CZ. cz. przech.

1. spritzen (lackieren):

spritzen Auto

natryskiwać

2. spritzen (bewässern):

spritzen Rasen

spryskiwać [f. dk. spryskać]

spritzen Rasen

skrapiać [f. dk. skropić]

spritzen Straße

polewać [f. dk. polać]

jdn nass spritzen

zmoczyć kogoś

3. spritzen (beschmutzen):

jdm Soße aufs Hemd spritzen

opryskać komuś koszulę sosem

sich C. Soße auf die Jacke spritzen

opryskać sobie kurtkę sosem

etw auf den Boden spritzen

opryskać czymś podłogę

4. spritzen MED. (verabreichen):

spritzen Schmerzmittel

wstrzykiwać [f. dk. wstrzyknąć]

jdm Insulin spritzen

wstrzyknąć komuś insulinę

I . ạb|sitzen CZ. cz. przech. irr pot.

1. absitzen (verbringen):

absitzen Zeit

przesiadywać

absitzen Dienstzeit

odsiadywać [f. dk. odsiedzieć]

2. absitzen (verbüßen):

absitzen Haftstrafe

odsiadywać [f. dk. odsiedzieć]

II . ạb|sitzen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

[vom Pferd] absitzen (Reiter)

zsiadać [f. dk. zsiąść] [z konia]

besịtzen* CZ. cz. przech. irr

besitzen

posiadać

besitzen

mieć

etw rechtmäßig/treuhänderisch besitzen PR.

posiadać coś prawnie/powierniczo

da̱|sitzen CZ. cz. nieprzech. irr

1. dasitzen:

untätig dasitzen

siedzieć bezczynnie

müde/traurig/einfach so dasitzen

siedzieć zmęczonym/smutnym/po prostu tak

schon dasitzen

już siedzieć

nicht mehr dasitzen

już nie siedzieć

2. dasitzen fig pot. (zurechtkommen müssen):

ohne einen Pfennig dasitzen

być bez grosza [przy duszy]

ohne Geld dasitzen

być bez pieniędzy

ohne Hilfe dasitzen

być zostawionym bez pomocy

vo̱r|sitzen CZ. cz. nieprzech. irr (Komission, Gericht)

etw C. vorsitzen

przewodniczyć czemuś

ạn|spitzen CZ. cz. przech.

anspitzen

ostrzyć [f. dk. na‑]

den Bleistift anspitzen

ostrzyć ołówek

a̱u̱f|ritzen CZ. cz. przech.

aufritzen

zadrasnąć

aufritzen

zadrapać

er hat sich mit dem Nagel die Haut aufgeritzt

[on] zadrapał sobie paznokciem skórę

a̱u̱f|sitzen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. aufsitzen (sich setzen, aufsteigen):

[auf ein Pferd/Kamel] aufsitzen (Reiter)

dosiąść konia/wielbłąda

2. aufsitzen (hereinfallen):

jdm aufsitzen

dać się komuś nabrać pot.

einem Betrüger aufsitzen

dać się nabrać oszustowi

a̱u̱s|sitzen CZ. cz. przech. irr pot.

aussitzen Problem, Schwierigkeiten:

aussitzen

przeczekiwać [f. dk. przeczekać]

zu̱|spitzen CZ. cz. zwr., cz. przech.

der Mast spitzt sich nach oben zu

maszt r.m. zwęża się ku górze [w szpic]

sich zuspitzen (Lage, Verhältnisse)

zaostrzać [f. dk. zaostrzyć] się

fẹst|sitzen CZ. cz. nieprzech. irr

1. festsitzen:

festsitzen (haften, halten) (Schraube, Verschluss)

mocno siedzieć [lub tkwić]

festsitzen (haften, halten) (Schraube, Verschluss)

utknąć pot.

festsitzen (Schmutz)

trzymać się

festsitzen (Schmutz)

nie puszczać

2. festsitzen (stecken geblieben sein):

im Stau festsitzen (Fahrzeug)

utknąć w korku

auf einer Sandbank festsitzen (Schiff)

osiąść na mieliźnie

nach den Schneefällen saßen wir drei Tage fest

po opadach śniegu zostaliśmy unieruchomieni na trzy dni