Tłumaczenia dla hasła „rites“ w niemiecko » polski słowniku

I . rịtzen [ˈrɪtsən] CZ. cz. przech.

1. ritzen (eingravieren):

ritzen

wyryć

ritzen

wydrapać

in Kupfer ritzen

wyryć w miedzi

er hat seinen Namen in den Baum geritzt

wydrapał [lub wyrył] swoje imię na drzewie

2. ritzen (mit einem Ritz versehen):

Glas mit einem Diamanten ritzen

szlifować [f. dk. o‑] szkło diamentem

zwroty:

das ist geritzt pot.

[masz to] załatwione! pot.

das ist geritzt pot.

masz to jak w banku! pot.

II . rịtzen [ˈrɪtsən] CZ. cz. zwr. (sich die Haut verletzen)

sich B. [an etw C.] ritzen

zadrasnąć się [czymś]

ich habe mich mit einer Nadel am Finger geritzt

ukłułem [lub skaleczyłem] się igłą w palec

e̱rstes LICZ.

erstes → erste(r, s)

Zobacz też S , erster

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

S

S r.n.

S

s r.n.

S wie Siegfried

S jak Stanisław

e̱rster [ˈeːɐ̯stɐ] LICZ.

erster → erste(r, s)

Ri̱ten [ˈriːtən] RZ.

Riten l.mn. od Ritus

Zobacz też Ritus

Ri̱tus <‑, Riten> [ˈriːtʊs] RZ. r.m.

1. Ritus (Ritus):

Ritus

rytuał r.m.

Ritus

obrzęd r.m.

2. Ritus (regelmäßiges Vorgehen):

Ritus

ceremoniał r.m.

Ri̱tus <‑, Riten> [ˈriːtʊs] RZ. r.m.

1. Ritus (Ritus):

Ritus

rytuał r.m.

Ritus

obrzęd r.m.

2. Ritus (regelmäßiges Vorgehen):

Ritus

ceremoniał r.m.

Ri̱e̱s <‑es, ‑e, nach Zahlen: ‑> [riːs] RZ. r.n. alt DRUK.

Ries

ryza r.ż.

rịtt [rɪt] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

ritt cz. prz. von reiten

Zobacz też reiten

I . re̱i̱ten <reitet, ritt, geritten> [ˈraɪtən] CZ. cz. nieprzech. +sein (auf einem Pferd)

reiten

jeździć konno

im Trab/Galopp reiten

jechać kłusem/galopem

im Schritt reiten

jechać stępa

auf einer Stute reiten

jeździć na klaczy

geritten kommen

przyjechać konno

auf einem Besen reiten fig

latać na miotle fig

II . re̱i̱ten <reitet, ritt, geritten> [ˈraɪtən] CZ. cz. przech.

reiten

dosiadać

sie reitet eine Stute

[ona] dosiada klaczy

Brịte (Brịtin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈbrɪtə, ˈbriːtə] RZ. r.m. (r.ż.)

Brite (Brịtin)

Brytyjczyk(-jka) r.m. (r.ż.)

rituẹll [ritu​ˈɛl] PRZYM. REL.

rituell

rytualny

Aszites <‑, bez l.mn. > RZ. r.m. MED.

Aszites

wodobrzusze r.n.

I . rịchten [ˈrɪçtən] CZ. cz. przech.

1. richten (lenken):

richten Waffe, Aufmerksamkeit, Hass

kierować [f. dk. s‑]

den Blick auf jdn/etw richten

kierować [f. dk. s‑] wzrok na kogoś/coś

den Finger auf jdn richten

wycelować w kogoś palcem

2. richten (adressieren):

einen Brief an jdn richten

wystosować list do kogoś

eine Bitte an jdn richten

kierować [f. dk. s‑] prośbę do kogoś

das Wort an jdn richten

skierować słowa do kogoś

3. richten (einstellen):

richten Antenne

ustawiać [f. dk. ustawić]

4. richten REG (reparieren):

richten Heizung, Uhr

naprawić

5. richten REG (vorbereiten):

richten

przygotować

richten

wyrychtować a. żart. pot.

II . rịchten [ˈrɪçtən] CZ. cz. nieprzech. podn. (urteilen)

[über jdn/etw] richten

wyrokować [o kimś/czymś] podn.

[über jdn/etw] richten

wyrażać [f. dk. wyrazić] opinię [o kimś/czymś]

III . rịchten [ˈrɪçtən] CZ. cz. zwr.

1. richten (bestimmt sein, sich wenden):

sich an jdn/etw richten

zwracać [f. dk. zwrócić] się do kogoś/czegoś

2. richten (sich orientieren):

sich nach jdm/etw richten C.

dostosowywać [f. dk. dostosować] się do kogoś/czegoś

wir richten uns ganz nach dir

dostosujemy się całkowicie do ciebie

3. richten (abhängen von):

sich nach etw/jmd richten

zależeć od czegoś/kogoś

das richtet sich danach, ob ...

to zależy od tego, czy...

4. richten (abzielen):

sich gegen jdn/etw richten

być skierowanym [lub wymierzonym] przeciwko komuś/czemuś

gegen wen richtet sich dein Verdacht?

przeciwko komu skierowane jest twoje podejrzenie?

5. richten:

richten (sich wenden) (Augen, Scheinwerfer)

kierować się [f. dk. s‑]

ihr ganzer Hass richtete sich auf ihn fig

jej cała nienawiść r.ż. była wymierzona w niego

Rịtter <‑s, ‑> [ˈrɪtɐ] RZ. r.m.

1. Ritter HIST.:

Ritter

rycerz r.m.

jdn zum Ritter schlagen

pasować kogoś na rycerza

2. Ritter GASTR.:

arme Ritter

grzanki z bułki moczonej w mleku, smażone na maśle

Rịtzel <‑s, ‑> [ˈrɪtsəl] RZ. r.n. TECHNOL.

Ritzel

zębnik r.m.

Rịtzer <‑s, ‑> RZ. r.m. pot.

Ritzer → Ritz

Zobacz też Ritz

Rịtz <‑es, ‑e> [rɪts] RZ. r.m.

1. Ritz (Kratzer):

Ritz

rysa r.ż.

2. Ritz → Ritze

I . ri̱e̱sig PRZYM.

1. riesig (ungeheuer groß):

riesig Gebäude, Berg, Summe

ogromny

2. riesig (gewaltig):

riesig Anstrengung

nadludzki

riesig Überraschung

ogromny

das war eine riesige Enttäuschung

to było ogromne rozczarowanie r.n.

ein riesiger Hunger

wilczy głód r.m. fig

3. riesig pot. (hervorragend):

riesig Film, Party

odjazdowy pot.

riesig Film, Party

odlotowy pot.

das ist riesig!

to znakomicie!

II . ri̱e̱sig PRZYSŁ. pot. (intensivierend)

riesig sich freuen

ogromnie pot.

riesig sich irren

bardzo