Tłumaczenia dla hasła „verschleißer“ w niemiecko » polski słowniku

I . verschlịssen [fɛɐ̯​ˈʃlɪsən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

verschlissen pp von verschleißen

II . verschlịssen [fɛɐ̯​ˈʃlɪsən] PRZYM.

verschlissen Kleidung, Material:

verschlissen

zużyty

verschlissen

zniszczony

Zobacz też verschleißen

I . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪsən] CZ. cz. nieprzech. +sein

verschleißen (Material)

ścierać [f. dk. zetrzeć] się

verschleißen (Maschine)

zużywać [f. dk. zużyć] się przez tarcie

schnell verschleißend

szybko zużywający się

II . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪsən] CZ. cz. przech. (verbrauchen)

verschleißen Schuhe

zniszczyć chodzeniem

verschleißen Schuhe

znosić pot.

verschleißen Kleidung

zniszczyć noszeniem

verschleißen Kleidung

wyświechtać pot.

verschleißen Reifen

ścierać [f. dk. zetrzeć]

verschleißen Nerven

zniszczyć pot.

III . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪsən] CZ. cz. zwr.

verschleißen (Kleidung, Hose)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

verschleißen (Schuhe, Reifen)

zużywać [f. dk. zużyć] się

er verschleißt sich in seinem Beruf

jego zawód r.m. go zniszczy pot.

I . verschle̱i̱ern* [fɛɐ̯​ˈʃlaɪɐn] CZ. cz. przech.

1. verschleiern a. fig (bedecken):

verschleiern

zawoalować

verschleiern Gesicht

zasłaniać [f. dk. zasłonić] woalką

2. verschleiern (verheimlichen):

verschleiern Sachverhalt

ukrywać [f. dk. ukryć]

verschleiern Skandal

zatuszować

II . verschle̱i̱ern* [fɛɐ̯​ˈʃlaɪɐn] CZ. cz. zwr.

verschleiern (Moslime, Braut)

zasłaniać [f. dk. zasłonić] się

verschleiern (Blick, Himmel) fig

zamglić się

verschle̱i̱ert PRZYM.

1. verschleiert Gesicht:

verschleiert

zawoalowany

verschleierte Frauen

zawoalowane kobiety r.ż. l.mn.

2. verschleiert Himmel:

verschleiert

zamglony

I . verschle̱i̱men* CZ. cz. nieprzech. +sein (Nase)

verschleimen

wypełniać [f. dk. wypełnić] się flegmą

verschleimen

zapychać [f. dk. zapchać] się

II . verschle̱i̱men* CZ. cz. przech.

verschleimen Lungen:

verschleimen

zaflegmiać [f. dk. zaflegmić]

verschleimen

zanieczyszczać [f. dk. zanieczyścić]

I . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪsən] CZ. cz. nieprzech. +sein

verschleißen (Material)

ścierać [f. dk. zetrzeć] się

verschleißen (Maschine)

zużywać [f. dk. zużyć] się przez tarcie

schnell verschleißend

szybko zużywający się

II . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪsən] CZ. cz. przech. (verbrauchen)

verschleißen Schuhe

zniszczyć chodzeniem

verschleißen Schuhe

znosić pot.

verschleißen Kleidung

zniszczyć noszeniem

verschleißen Kleidung

wyświechtać pot.

verschleißen Reifen

ścierać [f. dk. zetrzeć]

verschleißen Nerven

zniszczyć pot.

III . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪsən] CZ. cz. zwr.

verschleißen (Kleidung, Hose)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

verschleißen (Schuhe, Reifen)

zużywać [f. dk. zużyć] się

er verschleißt sich in seinem Beruf

jego zawód r.m. go zniszczy pot.

verschlịssNP [fɛɐ̯​ˈʃlɪs] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr., verschlịßst. pis. CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

verschliss cz. prz. von → verschleißen

Zobacz też verschleißen

I . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪsən] CZ. cz. nieprzech. +sein

verschleißen (Material)

ścierać [f. dk. zetrzeć] się

verschleißen (Maschine)

zużywać [f. dk. zużyć] się przez tarcie

schnell verschleißend

szybko zużywający się

II . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪsən] CZ. cz. przech. (verbrauchen)

verschleißen Schuhe

zniszczyć chodzeniem

verschleißen Schuhe

znosić pot.

verschleißen Kleidung

zniszczyć noszeniem

verschleißen Kleidung

wyświechtać pot.

verschleißen Reifen

ścierać [f. dk. zetrzeć]

verschleißen Nerven

zniszczyć pot.

III . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪsən] CZ. cz. zwr.

verschleißen (Kleidung, Hose)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

verschleißen (Schuhe, Reifen)

zużywać [f. dk. zużyć] się

er verschleißt sich in seinem Beruf

jego zawód r.m. go zniszczy pot.

verschịssen [fɛɐ̯​ˈʃɪsən] CZ. cz. przech.

verschissen pp von verscheißen

Zobacz też verscheißen

versche̱i̱ßen* CZ. cz. przech. irr wulg.

verscheißen (verschmutzen):

verscheißen

zasrać wulg.

der Kleine hat sich C. die Hose verschissen

mały nasrał w spodnie [lub zasrał spodnie] wulg.

zwroty:

bei jdm verschissen haben

mieć u kogoś przesrane wulg.

du hast endgültig bei mir verschissen!

masz u mnie całkowicie przesrane! wulg.

I . verschlọssen [fɛɐ̯​ˈʃlɔsən] CZ. cz. przech., cz. zwr.

verschlossen pp von verschließen

II . verschlọssen [fɛɐ̯​ˈʃlɔsən] PRZYM.

1. verschlossen (zurückhaltend):

verschlossen Person

zamknięty w sobie

verschlossen Person

skryty

2. verschlossen (unverständlich):

jdm verschlossen bleiben

pozostać dla kogoś niezrozumiałym

3. verschlossen (geschlossen):

verschlossen Haus, Augen, Dose

zamknięty

Zobacz też verschließen

I . verschli̱e̱ßen* CZ. cz. przech. irr

1. verschließen (abschließen):

verschließen Haus, Auto, Tür

zamykać [f. dk. zamknąć] na klucz

etw bleibt jdm verschlossen fig

coś nie jest komuś dane

hinter verschlossenen Türen

za zamkniętymi drzwiami

wir standen vor verschlossener Tür

staliśmy przed zamkniętymi drzwiami

2. verschließen (zumachen):

verschließen Flasche, Glas, Behälter

zamykać [f. dk. zamknąć]

3. verschließen (einschließen):

die Arzneimittel vor den Kindern verschließen

zamknąć przed dziećmi lekarstwo w skrytce

seine Gedanken in sich verschließen fig

ukrywać swoje myśli

II . verschli̱e̱ßen* CZ. cz. zwr. irr

sich einer Überlegung verschließen

odrzucić jakąś myśl

sich [gegen] etw verschließen

odgradzać [f. dk. odgrodzić] się od czegoś

sich [vor] jdm verschließen

izolować [f. dk. od‑] się od kogoś

verschle̱i̱ßfest PRZYM. TECHNOL.

verschleißfest

odporny na ścieranie [lub zużycie]

verschleißfest sein

być odpornym na ścieranie

I . verschlẹchtern* [fɛɐ̯​ˈʃlɛçtɐn] CZ. cz. przech.

verschlechtern Lage, Zustand:

verschlechtern

pogarszać [f. dk. pogorszyć]

II . verschlẹchtern* [fɛɐ̯​ˈʃlɛçtɐn] CZ. cz. zwr.

1. verschlechtern:

verschlechtern (schlechter werden) (Lage, Wetter, Leistung)

pogarszać [f. dk. pogorszyć] się

2. verschlechtern (beruflich):

verschlechtern

pogarszać [f. dk. pogorszyć] swoją sytuację [zawodową]

sie hat sich finanziell verschlechtert

jej sytuacja r.ż. finansowa uległa pogorszeniu

verschlẹppen* CZ. cz. przech.

1. verschleppen (gewaltsam irgendwohin bringen):

verschleppen Einwohner

wywozić [f. dk. wywieźć]

verschleppen Dissidenten

deportować

2. verschleppen MED. (weiterverbreiten):

verschleppen Krankheit

przenosić

3. verschleppen MED. (nicht behandeln):

verschleppen Krankheit

nie leczyć

eine verschleppte Infektion

przewlekła infekcja r.ż.

4. verschleppen PR. (hinauszögern):

verschleppen Prozeß

odwlekać [f. dk. odwlec]

verschle̱u̱dern* CZ. cz. przech.

1. verschleudern (verkaufen):

verschleudern

sprzedawać [f. dk. sprzedać] za bezcen

2. verschleudern pej. (verschwenden):

verschleudern Ersparnisse, Geld

roztrwonić

verschleudern Waren

marnować

verschlụ̈sseln* CZ. cz. przech. a. INF.

verschlüsseln

szyfrować [f. dk. za‑]

verschlüsseln

kodować [f. dk. za‑]

eine Datei verschlüsselt senden

wysyłać [f. dk. wysłać] plik zaszyfrowany [lub chroniony hasłem]

verschlüsselte Daten

zaszyfrowane dane l.mn.

eine verschlüsselte Botschaft

zaszyfrowana [lub zakodowana] wiadomość r.ż.

verschlịmmbessern* [fɛɐ̯​ˈʃlɪmbɛsɐn] CZ. cz. przech.

verschlimmbessern

popsuć poprawkami

verschlimmbessern

przedobrzyć pot.

Verschle̱i̱ßteil <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n. TECHNOL.

Verschleißteil

część r.ż. zużywalna

Verschle̱i̱ß <‑es, ‑e> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪs] RZ. r.m. l.mn. selten

1. Verschleiß (Abnutzung, Verbrauch):

Verschleiß

zużycie r.n.

einem starken/ständigen Verschleiß unterliegen

ulegać [f. dk. ulec] szybkiemu/stałemu zużyciu

ein hoher Verschleiß an Zahnbürsten

duże zużycie szczoteczek do zębów

2. Verschleiß austr. (Verkauf):

Verschleiß

sprzedaż r.ż. detaliczna