W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „organizowaniu“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

organizować: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
uorganizowany: przymiotnik i przysłówek
zorganizowany: przymiotnik i przysłówek
zorganizować
organizacyjnie: przysłówek
niezorganizowany: przymiotnik i przysłówek
organizacja: rzeczownik
organizator: rzeczownik
organicznie: przysłówek
organicznik: rzeczownik
reorganizować: czasownik przechodni
zreorganizować
dezorganizować: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
organicznikowski: przymiotnik i przysłówek
organizm: rzeczownik
organizer: rzeczownik
organizacyjny: przymiotnik i przysłówek
organista: rzeczownik
organiczny: przymiotnik i przysłówek
organowy: przymiotnik i przysłówek

Widzisz podobne wyniki: zorganizowany , uorganizowany , organizować , zorganizować , organizacyjnie , niezorganizowany , reorganizować , organicznik , organicznie , organizator , organizacja , dezorganizować , zreorganizować , organicznikowski , organologia , organowy , organiczny , organista , organizacyjny , organizer i organizm

I . organizować <‑zuje; f. dk. z‑> [orgaɲizovatɕ] CZ. cz. przech.

1. organizować (urządzać):

organizować wycieczkę, bal, spotkanie

organizować wycieczkę, bal, spotkanie

2. organizować (regulować):

organizować przebieg, tryb

3. organizować (zakładać):

organizować komitet, spółkę

4. organizować pot. (załatwiać):

organizować

organisieren pot.

organizować

beschaffen pot.

organizować

besorgen pot.

II . organizować <‑zuje; f. dk. z‑> [orgaɲizovatɕ] CZ. cz. zwr.

1. organizować (zrzeszać się):

organizować się w związki

sich B. in Gewerkschaften organisieren

2. organizować (być urządzanym):

organizować

organisiert werden

uorganizowany [uorgaɲizovanɨ] PRZYM. BIOL.

uorganizowany

einer bestimmten Rangordnung angehörend

uorganizowane zwierzęta

Tiere ntpl einer bestimmten Rangordnung

zorganizowany [zorgaɲizovanɨ] PRZYM.

zorganizowany

dobrze zorganizowane przyjęcie

eine gut organisierte Party r.ż.

zorganizować [zorgaɲizovatɕ]

zorganizować f. dk. od organizować

Zobacz też organizować

I . organizować <‑zuje; f. dk. z‑> [orgaɲizovatɕ] CZ. cz. przech.

1. organizować (urządzać):

organizować wycieczkę, bal, spotkanie

organizować wycieczkę, bal, spotkanie

2. organizować (regulować):

organizować przebieg, tryb

3. organizować (zakładać):

organizować komitet, spółkę

4. organizować pot. (załatwiać):

organizować

organisieren pot.

organizować

beschaffen pot.

organizować

besorgen pot.

II . organizować <‑zuje; f. dk. z‑> [orgaɲizovatɕ] CZ. cz. zwr.

1. organizować (zrzeszać się):

organizować się w związki

sich B. in Gewerkschaften organisieren

2. organizować (być urządzanym):

organizować

organisiert werden

organizacyjnie [orgaɲizatsɨjɲe] PRZYSŁ.

organizacyjnie

organisatorisch

organizacyjnie tworzyć całość

als Organisation r.ż. eine Einheit bilden

być utalentowanym [lub uzdolnionym] organizacyjnie

ein Organisationstalent r.n. sein

niezorganizowany [ɲezorgaɲizovanɨ] PRZYM.

1. niezorganizowany podn. (nieporządny):

niezorganizowany

niezorganizowany pracownik

unorganisierter Arbeiter r.m.

2. niezorganizowany (samodzielny):

niezorganizowana grupa

unorganisierte Gruppe r.ż.

organizacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [orgaɲizatsja] RZ. r.ż.

1. organizacja bez l.mn. (system zarządzania):

organizacja

Organisation r.ż.

organizacja

Organisierung r.ż.

dobra organizacja pracy

gute Arbeitsorganisation r.ż.

podjąć się organizacji wycieczki

die Organisation eines Ausflugs übernehmen

2. organizacja (stowarzyszenie):

organizacja

Organisation r.ż.

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna

Internationale Organisation für Normung

organizacja bojowa

Kampforganisation r.ż.

organizacja państwowa

staatliche Organisation r.ż.

organizacja państwowa

Staatsorganisation r.ż.

organizacja pozarządowa

Nichtregierungsorganisation r.ż.

organizacja pozarządowa

NGO r.ż.

organizator(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [orgaɲizator] RZ. r.m.(r.ż.)

organizator(ka)

Organisator(in) r.m. (r.ż.)

organizator(ka)

Veranstalter(in) r.m. (r.ż.)

być organizatorem czegoś

der Organisator [o. Veranstalter] von etw sein

dobry organizator

ein guter Organisator

organicznie [orgaɲitʃɲe] PRZYSŁ. podn.

organicznie kogoś/czegoś nie znosić/nie cierpieć

eine unüberwindliche Abneigung gegen jdn/etw haben/empfinden

filozofia jest organicznie powiązana z naukami ścisłymi

Philosophie r.ż. und Naturwissenschaften r.ż. l.mn. bilden ein organisches Ganzes [o. sind untrennbar miteinander verbunden]

organicznik <D. ‑a, l.mn. ‑icy> [orgaɲitʃɲik] RZ. r.m.

organicznik HIST., LIT.

Organizist r.m.

długo sympatyzował z organicznikami

er stand lange den Organizisten nahe

reorganizować <‑zuje; f. dk. z‑> [reorgaɲizovatɕ] CZ. cz. przech. podn.

reorganizować

reorganizować

reorganizować gospodarkę

Wirtschaft reorganisieren

zreorganizować [zreorgaɲizovatɕ]

zreorganizować f. dk. od reorganizować

Zobacz też reorganizować

reorganizować <‑zuje; f. dk. z‑> [reorgaɲizovatɕ] CZ. cz. przech. podn.

reorganizować

reorganizować

reorganizować gospodarkę

Wirtschaft reorganisieren

I . dezorganizować <‑zuje; f. dk. z‑> [dezorgaɲizovatɕ] CZ. cz. przech. podn. (niszczyć ład, organizację)

dezorganizować

desorganisieren podn.

II . dezorganizować <‑zuje; f. dk. z‑> [dezorgaɲizovatɕ] CZ. cz. zwr. podn. (ulegać dezorganizacji)

dezorganizować

in Unordnung geraten

dezorganizować

im Chaos versinken

organicznikowski [orgaɲitʃɲikofski] PRZYM.

organicznikowski HIST., LIT.

ruch organicznikowski

Organizismus r.m.

organizm <D. ‑u, l.mn. ‑y> [orgaɲism] RZ. r.m.

1. organizm BIOL.:

Organismus r.m.

organizm autochtoniczny

autochthone Art r.ż.

organizm człowieka

menschlicher Organismus

genetyczny skład organizmu

Genotyp r.m.

koński organizm pot.

Pferdenatur r.ż. pot.

organizm kosmopolityczny

kosmopolitische Art r.ż.

żywy organizm

lebender Organismus

żywy organizm

Lebewesen r.n.

2. organizm (współdziałająca całość):

organizm państwowy

Staatsgebilde r.n.

organizm państwowy

Staatsapparat r.m.

organizer <D. ‑a, l.mn. ‑y> [orgaɲizer] RZ. r.m.

Organizer r.m.

elektroniczny organizer

elektronischer Organizer

organizacyjny [orgaɲizatsɨjnɨ] PRZYM.

organizacyjny działalność

organisatorisch

organizacyjny zdolności

organisatorisch

organizacyjny zdolności

Organisations-

organista (-tka) <D. ‑a, l.mn. ‑iści> [orgaɲista] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp MUZ.

organista (-tka)

Organist(in) r.m. (r.ż.)

organista (-tka)

Orgelspieler(in) r.m. (r.ż.)

organiczny [orgaɲitʃnɨ] PRZYM.

1. organiczny CHEM.:

chemia organiczna

organische Chemie r.ż.

2. organiczny podn. (nierozerwalny):

stanowić organiczną całość

ein organisches Ganzes bilden

czuć organiczny wstręt do kogoś/czegoś

unüberwindlichen Ekel vor jdm/etw empfinden

organowy [organovɨ] PRZYM. MUZ.

Orgel-

koncert organowy

Orgelkonzert r.n.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski