W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

Widzisz podobne wyniki: stanica , ustalić , staliwo , smalić , spalić , scalić , stalle , stalag , stulić , stale i stawić

staliwo <D. ‑wa, l.mn. ‑wa> [stalivo] RZ. r.n. TECHNOL.

staliwo

Gussstahl r.m.

staliwo

Stahlguss r.m.

ustalić [ustalitɕ]

ustalić f. dk. od ustalać

Zobacz też ustalać

I . ustalać <‑la; f. dk. ustalić> [ustalatɕ] CZ. cz. przech.

II . ustalać <‑la; f. dk. ustalić> [ustalatɕ] CZ. cz. nieprzech. (zdecydować)

ustalać

beschließen

ustalać

festlegen

ustaliliśmy, że spotykamy się o 18.00

wir beschlossen, dass wir uns um 18 Uhr treffen

ustalono, że...

es wurde festgestellt, dass ...

III . ustalać <‑la; f. dk. ustalić> [ustalatɕ] CZ. cz. zwr.

ustalać (stabilizować się) (pogoda)

sich B. stabilisieren

stanica <D. ‑cy, l.mn. ‑ce> [staɲitsa] RZ. r.ż.

1. stanica (schronisko wodne):

stanica

Bootshaus r.n.

stanica

Bootsstation r.ż.

2. stanica (osiedle kozackie):

stanica

Kosakendorf r.n.

I . stawić <‑wi> [stavitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

stawić czoło komuś/czemuś

jdm/etw die Stirn bieten

stawić opór

Widerstand leisten

II . stawić <‑wi> [stavitɕ]

stawić f. dk. od stawiać

Zobacz też stawiać

I . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] CZ. cz. przech.

1. stawiać (umieszczać):

stawiać

stellen

stawiać bańki

schröpfen

stawiać bańki

Schröpfköpfe ansetzen

stawiać horoskop

ein Horoskop erstellen

stawiać karty/pasjansa

Karten/Patiencen legen

stawiać kropkę/średnik

Punkt/Semikolon setzen

stawiać stopnie

benoten

stawiać stopnie

bewerten

stawiać sobie jakiś cel

sich B. [irgend]ein Ziel setzen

stawiać coś na głowie

etw auf den Kopf stellen

stawiać kroki

Schritte setzen

to cię postawi na nogi

das bringt dich [wieder] auf die Beine

stawiać kogoś w trudnym położeniu [lub przykrej sytuacji]

jdn in eine schwierige Lage versetzen

stawiać znak równości między kimś/czymś a kimś/czymś

jdn/etw mit jdm/etw gleichsetzen

stawiać coś pod znakiem zapytania

etw in Frage stellen

stawiać kogoś przed faktem dokonanym

jdn vor vollendete Tatsachen stellen

stawiać pierwsze kroki

erste Schritte tun

stawiać na swoim

auf seine[r] Meinung bestehen

stawiać na kogoś/coś

auf jdn/etw setzen

2. stawiać (podnosić do góry):

stawiać kołnierz

hochstellen

stawiać kołnierz

aufstellen

stawiać żagle

die Segel setzen

3. stawiać (wznosić):

stawiać budowlę

bauen

stawiać budowlę

errichten

4. stawiać (przedstawiać):

stawiać diagnozę, pytanie

stellen

stawiać wniosek

einen Antrag stellen

stawiać żądanie

eine Forderung stellen

stawiać czyjąś kandydaturę

jdn als Kandidaten aufstellen

stawiać kogoś/coś za przykład

jdn/etw als Beispiel anführen

5. stawiać (zakładać się):

stawiać [jakąś kwotę] na kogoś/coś

auf jdn/etw [eine Summe] wetten [o. setzen]

stawiać wszystko na jedną kartę

alles auf eine Karte setzen

II . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. stawiać < f. dk. stawić> st. urz. (zgłaszać się):

stawiać

sich B. stellen

stawiać

sich B. melden

stawiać

sich B. einfinden

stawiać

erscheinen

stawiać się na rozprawę

sich B. zur Verhandlung einfinden

2. stawiać pot. (przeciwstawiać się):

stawiać

sich B. widersetzen

stawiać

trotzen

3. stawiać (wczuwać się):

stawiać się w czyimś położeniu

sich B. in jds Lage versetzen

stawiać na równi z kimś

sich B. mit jdm auf eine [o. die gleiche] Stufe stellen

stale [stale] PRZYSŁ.

stale

stets

stale

immer

stulić [stulitɕ]

stulić f. dk. od stulać

Zobacz też stulać

stulać <‑la; f. dk. stulić> [stulatɕ] CZ. cz. przech.

stulać płatki, liście

schließen

stulać skrzydła

[zusammen]legen [o. falten]

stulać uszy

anlegen

stulać ogoń

einziehen

usta stulone do pocałunku

zum Kuß geschürzte Lippen r.ż. l.mn.

zwroty:

stul gębę [lub pysk]! wulg.

halt´s Maul! wulg.

stul gębę [lub pysk]! wulg.

halt die Fresse! wulg.

sen stulił mu powieki

der Schlaf r.m. übermannte ihn [o. senkte sich über ihn] ksi¹¿k

stalag <D. ‑u, l.mn. ‑i> [stalak] RZ. r.m. HIST.

stalag

Stalag r.n.

stalag

Stammlager r.n.

stalle [stalle] RZ.

stalle l.mn. <‑lli> D. l.mn. SZT.:

stalle

Chorgestühl r.n.

scalić [stsalitɕ]

scalić f. dk. od scalać

Zobacz też scalać

scalać <‑la; cz. prz. ‑aj; f. dk. scalić> [stsalatɕ] CZ. cz. przech.

scalać elementy:

scalać

miteinander verbinden

scalać

zusammenfügen

układ [lub obwód] scalony ELEKT.

integrierter Schaltkreis r.m.

układ [lub obwód] scalony ELEKT.

integrierte Schaltung r.ż.

I . spalić <‑li; cz. prz. ‑al> [spalitɕ]

spalić f. dk. od spalać

II . spalić <‑li; cz. prz. ‑al> [spalitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

spalić SPORT:

spalić rzut

ins Abseits laufen

spalić skok

übertreten

zwroty:

plan spalił na panewce

der Plan r.m. ist misslungen [o. gescheitert]

plan spalił na panewce

der Plan ist in nichts zerronnen

plan spalił na panewce

der Plan hat sich in nichts aufgelöst

III . spalić <‑li; cz. prz. ‑al> [spalitɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. spalić:

spalić (zostać zniszczonym) (dom, drewno, list)

verbrennen

2. spalić:

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

anbrennen

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

verbrennen

3. spalić:

spalić (zbyt mocno się opalić) (plażowicz, skóra)

sich C. einen Sonnenbrand holen

4. spalić pot. (zdemaskować się):

spalić

auffliegen pot.

Zobacz też spalać

I . spalać <‑la; cz. prz. ‑aj; f. dk. spalić> [spalatɕ] CZ. cz. przech.

1. spalać (niszczyć, utleniać):

spalać papier, pokarm

verbrennen

spalić za sobą mosty

alle Brücken hinter sich C. abbrechen

2. spalać zwykle f. dk. (zbyt mocno przypiec):

spalać peczeń, mięso

verbrennen

spalać peczeń, mięso

anbrennen lassen

spalić kotlety

die Schnitzel anbrennen lassen

3. spalać zwykle f. dk. (mocno opalić):

spalać skórę

verbrennen pot.

twarz spalona tropikalnym słońcem

von der tropischen Sonne verbranntes Gesicht r.n.

4. spalać zwykle f. dk. (przepalić):

spalać bezpiecznik, silnik, żarówkę

durchbrennen

5. spalać zwykle cz. ndk. (zużywać):

silnik spala dużo benzyny

Motor r.m. verbraucht viel Benzin

II . spalać <‑la; cz. prz. ‑aj; f. dk. spalić> [spalatɕ] CZ. cz. zwr.

1. spalać:

spalać (ulegać utlenieniu) (substancje pokarmowe)

verbrennen

2. spalać zwykle cz. ndk. przen. (wyczerpać się):

spalać się w czymś

sich B. für etw restlos aufopfern

I . smalić <‑li; cz. prz. smal> [smalitɕ] CZ. cz. przech.

smalić (przypiekać coś):

smalić

etw anbraten

zwroty:

smalić cholewki przest

Süßholz raspeln pot.

duby smalone

Nonsens r.m.

duby smalone

Quatsch r.m.

II . smalić <‑li; cz. prz. smal> [smalitɕ] CZ. cz. zwr. podn. (przypalać się)

smalić

anbrennen

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Tłumaczenia dla hasła „stalić“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

staliwo <D. ‑wa, l.mn. ‑wa> [stalivo] RZ. r.n. TECHNOL.

ustalić [ustalitɕ]

ustalić f. dk. od ustalać

Zobacz też ustalać

I . ustalać <‑la; f. dk. ustalić> [ustalatɕ] CZ. cz. przech.

1. ustalać (określać):

2. ustalać (uzgodnić):

3. ustalać (umocnić):

II . ustalać <‑la; f. dk. ustalić> [ustalatɕ] CZ. cz. nieprzech. (zdecydować)

III . ustalać <‑la; f. dk. ustalić> [ustalatɕ] CZ. cz. zwr.

stanica <D. ‑cy, l.mn. ‑ce> [staɲitsa] RZ. r.ż.

1. stanica (schronisko wodne):

2. stanica (osiedle kozackie):

I . stawić <‑wi> [stavitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

II . stawić <‑wi> [stavitɕ]

stawić f. dk. od stawiać

Zobacz też stawiać

I . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] CZ. cz. przech.

1. stawiać (umieszczać):

2. stawiać (podnosić do góry):

3. stawiać (wznosić):

4. stawiać (przedstawiać):

5. stawiać (zakładać się):

II . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. stawiać < f. dk. stawić> st. urz. (zgłaszać się):

2. stawiać pot. (przeciwstawiać się):

3. stawiać (wczuwać się):

stale [stale] PRZYSŁ.

stulić [stulitɕ]

stulić f. dk. od stulać

Zobacz też stulać

stulać <‑la; f. dk. stulić> [stulatɕ] CZ. cz. przech.

zwroty:

stalag <D. ‑u, l.mn. ‑i> [stalak] RZ. r.m. HIST.

stalle [stalle] RZ.

stalle l.mn. <‑lli> D. l.mn. SZT.:

scalić [stsalitɕ]

scalić f. dk. od scalać

Zobacz też scalać

scalać <‑la; cz. prz. ‑aj; f. dk. scalić> [stsalatɕ] CZ. cz. przech.

scalać elementy:

I . spalić <‑li; cz. prz. ‑al> [spalitɕ]

spalić f. dk. od spalać

II . spalić <‑li; cz. prz. ‑al> [spalitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

spalić SPORT:

zwroty:

III . spalić <‑li; cz. prz. ‑al> [spalitɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. spalić:

2. spalić:

3. spalić:

4. spalić pot. (zdemaskować się):

Zobacz też spalać

I . spalać <‑la; cz. prz. ‑aj; f. dk. spalić> [spalatɕ] CZ. cz. przech.

1. spalać (niszczyć, utleniać):

2. spalać zwykle f. dk. (zbyt mocno przypiec):

3. spalać zwykle f. dk. (mocno opalić):

4. spalać zwykle f. dk. (przepalić):

5. spalać zwykle cz. ndk. (zużywać):

II . spalać <‑la; cz. prz. ‑aj; f. dk. spalić> [spalatɕ] CZ. cz. zwr.

1. spalać:

2. spalać zwykle cz. ndk. przen. (wyczerpać się):

I . smalić <‑li; cz. prz. smal> [smalitɕ] CZ. cz. przech.

smalić (przypiekać coś):

zwroty:

II . smalić <‑li; cz. prz. smal> [smalitɕ] CZ. cz. zwr. podn. (przypalać się)

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania