niderlandzko » niemiecki

ge·ho·rig <gehorige, gehoriger, gehorigst> [ɣəhorəx] PRZYM.

ge·hou·den2 CZ.

gehouden volt. deelw. van houden¹, houden², houden³

Zobacz też houden , houden , houden

hou·den3 <hield, h. gehouden> [hɑudə(n)] CZ. cz. przech.

hou·den2 <hield zich, h. zich gehouden> [hɑudə(n)] CZ. wk ww zich houden

1. houden (niet afwijken van) + aan:

sich halten an +B.

2. houden (blijven):

3. houden (schijn aannemen):

hou·den1 <hield, h. gehouden> [hɑudə(n)] CZ. cz. nieprzech.

2. houden (niet loslaten; het niet begeven):

ge·hoe·ven CZ.

gehoeven volt. deelw. van hoeven¹, hoeven²

Zobacz też hoeven , hoeven

hoe·ven2 <hoefde, h. gehoeven> [huvə(n)] CZ. cz. bezosob. ww (nodig zijn)

hoe·ven1 <hoefde, h. gehoeven> [huvə(n)] CZ. cz. przech. (moeten)

zes·ti·ger <zestiger|s> [sɛstəɣər] RZ. r.m.

rei·zi·ger <reiziger|s> [rɛizəɣər] RZ. r.m.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski