Tłumaczenia dla hasła „ruitijd“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

rij·tijd <rijtijd|en> [rɛitɛit] RZ. r.m.

rijtijd

Fahrzeit r.ż.

rui·te·rij [rœytərɛi] RZ. r.ż. geen l.mn.

ruiterij

Reiterei r.ż.

ruiterij gesch.

Kavallerie r.ż.

rui·ter <ruiter|s> [rœytər] RZ. r.m.

1. ruiter (paardrijder):

ruiter

Reiter r.m.

2. ruiter gesch.:

ruiter

Reiter r.m.

ruiter

Kavallerist r.m.

3. ruiter (stellage):

ruiter

Reiter r.m.

ruiter

Heureiter r.m. austr.

ruiter

Gestell r.n.

rui·ten [rœytə(n)] PRZYM.

ruiten

kariert

ruiten

mit Karomuster

een ruiten jasje

eine karierte Jacke

al·tijd [ɑltɛit] PRZYSŁ.

altijd

immer

eens (en) voor altijd

ein für alle Mal

ijs·tijd <ijstijd|en> [ɛistɛit] RZ. r.m.

ijstijd

Eiszeit r.ż.

bed·tijd <bedtijd|en> [bɛtɛit] RZ. r.m.

bedtijd

Schlafenszeit r.ż.

bedtijd

Zapfenstreich r.m. pot.

oer·tijd <oertijd|en> [urtɛit] RZ. r.m.

oertijd

Vorzeit r.ż.

oertijd

Urzeit r.ż.

uit de oertijd

aus der Urzeit

uit de oertijd

urzeitlich

rui·ling <ruiling|en> [rœylɪŋ] RZ. r.ż.

1. ruiling:

ruiling (het ruilen)

Tausch r.m.

ruiling (uitwisseling)

Austausch r.m.

ruiling (het omruilen)

Umtausch r.m.

geen ruiling zonder kassabon

Umtausch nur mit Kassenbon

het recht van ruiling

das Umtauschrecht

2. ruiling (overeenkomst):

ruiling

Tauschvertrag r.m.

tijd <tijd|en> [tɛit] RZ. r.m.

1. tijd (als ononderbroken eenheid):

tijd

Zeit r.ż.

de tijd gaat snel

die Zeit vergeht schnell

in de loop der tijd

im Lauf der Zeit

met de tijd

mit der Zeit

met de tijd

allmählich

na verloop van tijd

nach einiger Zeit

2. tijd (tijdstip):

tijd

Zeit r.ż.

tijd

Zeitpunkt r.m.

de tijd van aankomst

die Ankunftszeit

vorig jaar om dezelfde tijd

voriges Jahr zur selben Zeit

heeft u de tijd?

haben Sie die genaue Uhrzeit?

de plaatselijke tijd

die Ortszeit

de tijd is rijp om …

die Zeit ist reif für …

te allen tijde

jederzeit

te zijner tijd

zu gegebener Zeit

ten tijde van

zur Zeit +D.

terzelfder tijd

gleichzeitig

terzelfder tijd

zur selben Zeit

van tijd tot tijd

von Zeit zu Zeit

3. tijd (het juiste, geschikte moment):

tijd

Zeit r.ż.

bij tijd en wijle

dann und wann

bij tijd en wijle

gelegentlich

te gelegener tijd

bei passender Gelegenheit

het is tijd (pregnant)

es wird Zeit

als het mijn tijd is (pregnant)

wenn meine Zeit gekommen ist

tijd om te slapen

Zeit zum Schlafen

op tijd vertrekken (tijdig)

rechtzeitig abreisen

op tijd vertrekken (precies op tijd)

pünktlich abreisen

alles op zijn tijd

alles zu seiner Zeit

zij is over tijd

ihre Regel ist überfällig

sterven voor zijn tijd

zu jung sterben

voor/over tijd komen

früher/später als erwartet kommen

eindelijk! het werd tijd!

endlich! das wurde aber auch Zeit!

4. tijd (tijdsduur):

tijd

Zeit r.ż.

tijd

Zeitraum r.m.

het zal mijn tijd wel duren

darüber werde ich mir keine grauen Haare wachsen lassen

de tijd gaat nu in!

die Zeit läuft!

iem de tijd geven/gunnen

jdm Zeit lassen/gönnen

de tijd hebben

Zeit haben

dat heeft nog de tijd

das hat noch Zeit

de hele tijd

die ganze Zeit

een hele tijd geleden

vor langer Zeit

het heeft in tijden niet zo geregend

es hat schon lange nicht mehr so geregnet

in een jaar tijd

innerhalb eines Jahres

de tijd nemen voor iets

sich C. für etw B. Zeit nehmen

voor onbepaalde tijd

auf unbestimmte Zeit

tijd opnemen

die Zeit stoppen

de tijd verdrijven

sich C. die Zeit vertreiben

de tijd voor iets vinden

Zeit für etw B. finden

vrije tijd

Freizeit r.ż.

in de baas zijn tijd

während der Arbeitszeit

een tijdje

eine Weile

een tijdje

ein Weilchen

5. tijd (tijdvak):

tijd

Zeit r.ż.

tijd

Periode r.ż.

bij de tijd zijn

sehr gescheit sein

in tijden van oorlog

in Kriegszeiten

in de tijd van de oogst

während der Erntezeit

in zijn tijd kon hij aardig voetballen

er konnte seinerzeit ganz ordentlich Fußball spielen

de laatste tijd

in letzter Zeit

met zijn tijd meegaan

mit der Zeit gehen

hij heeft een moeilijke tijd gehad

er hat eine schwere Zeit hinter sich

de Spaanse tijd, ten tijde van Napoleon

zur Zeit Napoleons

uit de tijd

aus der Mode

uit de tijd

altmodisch

uit de tijd raken

aus der Mode kommen

niet meer van deze tijd

nicht mehr zeitgemäß

een kind van zijn tijd zijn

ein Kind seiner Zeit sein

dat is allemaal verleden tijd

das ist vorbei

dat was voor mijn tijd

das war vor meiner Zeit

6. tijd taalk.:

tijd

Zeit r.ż.

tijd

Tempus r.n.

de tegenwoordige tijd

die Gegenwart

de tegenwoordige tijd taalk.

das Präsens

de verleden tijd

die Vergangenheit

de verleden tijd taalk.

das Präteritum

voegwoorden van tijd taalk.

temporale Konjunktionen l.mn.

de tijd heelt alle wonden przysł.

die Zeit heilt alle Wunden

de tijd zal het uitwijzen przysł.

die Zeit wird es zeigen

komt tijd, komt raad przysł.

kommt Zeit, kommt Rat

tijd is geld przysł.

Zeit ist Geld

alles heeft zijn tijd przysł.

alles hat seine Zeit

andere tijden, andere zeden przysł.

andere Zeiten, andere Sitten

ruit <ruit|en> [rœyt] RZ. r.ż.

1. ruit:

ruit (glazen plaat)

Scheibe r.ż.

ruit (glazen plaat)

Glasscheibe r.ż.

ruit (glazen plaat)

Fensterscheibe r.ż.

ruit (venster, raam)

Fenster r.n.

zijn eigen ruiten ingooien przen.

ein Eigentor schießen

een ruit inzetten

eine Scheibe einsetzen

2. ruit:

ruit (vierkant)

Quadrat r.n.

ruit (vierkant)

Karree r.n.

ruit (op schaak-, dambord)

Feld r.n.

Schotse ruiten

Schottenkaro r.n.

3. ruit:

ruit (vierhoek)

Raute r.ż.

ruit (vierhoek)

Rhombus r.m.

ruit (op stoffen)

Karo r.n.

4. ruit (kaartspel):

ruit

Karo r.n.