Tłumaczenia dla hasła „Eilfall“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

E̱i̱nfall <‑[e]s, Einfälle> RZ. r.m.

1. Einfall (Idee):

Einfall

pomysł r.m.

sie hat manchmal seltsame Einfälle

ona ma czasami oryginalne pomysły

2. Einfall WOJSK.:

Einfall

najazd r.m.

der Einfall des Feindes in unser Land

najazd r.m. wroga na nasz kraj

3. Einfall bez l.mn. (das Einfallen: des Lichtes, der Strahlen):

Einfall

padanie r.n.

Bei̱fall <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Beifall (Applaus):

Beifall

oklaski l.mn.

starker/lang anhaltender/rauschender/schwacher Beifall

gromkie/długie/huczne/słabe brawa ntpl

jdm Beifall spenden

bić komuś brawo

Beifall klatschen

bić brawo

Beifall klatschen

klaskać

Beifall klopfen a. UNIV

uderzać kostkami palców o ławkę w wyrazie uznania

er wurde mit tosendem [o. stürmischem] Beifall begrüßt

został powitany burzą oklasków [lub burzliwymi oklaskami]

2. Beifall (Zustimmung):

Beifall

aprobata r.ż.

Beifall

poklask r.m. podn.

jds Beifall finden

uzyskać czyjś poklask

Ạnfall² <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Anfall (das Entstehen):

Anfall

ilość r.ż.

Anfall

wielkość r.ż.

Anfall

nakład r.m.

der Anfall an Arbeiten war gering/hoch

ilość r.ż. pracy była niewielka/duża

2. Anfall PR.:

Anfall

nabycie r.n.

Anfall

przypadnięcie r.n.

Anfall der Erbschaft/des Vermächtnisses

nabycie spadku/zapisu testamentowego

Ạbfall¹ <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Abfall (Lossagung):

der Abfall [vom Glauben]

odstępstwo r.n. [od wiary]

der Abfall [von jdm/etw] POLIT.

oderwanie r.n. się [od kogoś/czegoś]

2. Abfall (Druckabfall, Spannungsabfall):

Abfall

spadek r.m.

3. Abfall (Neigung: eines Geländes):

Abfall

nachylenie r.n.

Befạll <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m. (einer Pflanze)

Befall

porażenie r.n.

der Befall mit Schädlingen

porażenie r.n. szkodnikami

bei Befall der inneren Organe

przy zakażeniu organów wewnętrznych

Ụmfall <‑[e]s, Umfälle> RZ. r.m.

Umfall pej.:

Umfall pot.

zmiana r.ż. stanowiska [lub poglądów]

Ụnfall <‑[e]s, Unfälle> RZ. r.m.

Unfall

wypadek r.m.

einen Unfall bauen pot.

spowodować wypadek

bei einem Unfall

w wypadku

einen Unfall haben

mieć wypadek

einen tödlichen Unfall haben

mieć śmiertelny wypadek

Zu̱fall <‑[e]s, Zufälle> RZ. r.m.

1. Zufall (ein nicht geplantes Ereignis):

Zufall

przypadek r.m.

Zufall

traf r.m.

es war ein glücklicher Zufall, dass ...

to był szczęśliwy traf, że...

es ist kein Zufall, dass ...

to nie przypadek, że...

etw dem Zufall verdanken

zawdzięczać coś przypadkowi

etw dem Zufall überlassen

pozostawić coś przypadkowi

es war reiner Zufall, dass ...

to był czysty przypadek, że...

der Zufall wollte es, dass ...

przypadek zrządził, że...

durch [o. per] Zufall pot.

przypadkiem

2. Zufall pot. (Überraschung):

so ein Zufall!

co za niespodzianka r.ż. !

das ist aber ein Zufall!

ale niespodzianka!

No̱tfall <‑[e]s, ‑fälle> RZ. r.m.

1. Notfall (Zwangslage):

Notfall

pilna potrzeba r.ż.

im Notfall

w razie potrzeby

im Notfall

jeśli to konieczne

für den Notfall

na wszelki wypadek

Geld für den Notfall zurücklegen

odkładać [f. dk. odłożyć] pieniądze na czarną godzinę fig

2. Notfall MED.:

Notfall

nagły przypadek r.m.

bei einem Notfall

w nagłym przypadku

We̱mfall <‑[e]s, Wemfälle> RZ. r.m. JĘZ.

Wemfall

Dativ r.m.

Wemfall

celownik r.m.

Zerfạll² <‑[e]s, Zerfälle> RZ. r.m.

Zerfall PHYS, CHEM.

rozpad r.m.

radioaktiver Zerfall

rozpad radioaktywny

die Zerfälle radioaktiver Teilchen

rozpad radioaktywnych [lub promieniotwórczych] cząstek

A̱u̱sfall² <‑[e]s, Ausfälle> RZ. r.m.

1. Ausfall WOJSK.:

Ausfall

wypad r.m.

2. Ausfall (Ergebnis):

Ausfall

wynik r.m.

Ausfall

rezultat r.m.

3. Ausfall (das Nichtstattfinden: des Unterrichts):

Ausfall

wypadnięcie r.n.

Ausfall einer Veranstaltung

nieodbycie r.n. się imprezy

4. Ausfall (das Wegfallen: des Verdienstes):

Ausfall

brak r.m.

5. Ausfall (Fehlen: von Mitarbeitern):

Ausfall

nieobecność r.ż.

Ẹrbfall <‑[e]s, ‑fälle> RZ. r.m. PR.

Erbfall

śmierć r.ż. spadkodawcy

To̱nfall <‑[e]s, ‑fälle> RZ. r.m.

1. Tonfall (Sprachmelodie):

Tonfall

intonacja r.ż.

mit singendem Tonfall

melodyjnym głosem

2. Tonfall (Art des Sprechens):

Tonfall

ton r.m.

in freundlichem Tonfall

w przyjaznym tonie

Verfạll <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Verfall:

Verfall (Zerfall: eines Gebäudes)

[za]walenie r.n. się

Verfall (der Kräfte)

zanik r.m.

Verfall (des Körpers)

rozkład r.m.

vom Verfall bedroht sein

byź zagrożonym ruiną

2. Verfall MED. (des Körpers):

Verfall

wyniszczenie r.n.

3. Verfall (Niedergang: der Sitten):

Verfall

upadek r.m.

städtischer Verfall

upadek miasta

4. Verfall FIN. (das Ungültigwerden: des Schecks, der Karte):

Verfall

utrata r.ż. ważności

bei Verfall

w przypadku utraty ważności

Vo̱rfall <‑[e]s, Vorfälle> RZ. r.m.

1. Vorfall (Geschehnis):

Vorfall

zajście r.n.

Vorfall

incydent r.m.

2. Vorfall MED.:

Vorfall

wypadanie r.n.

Vorfall

wypadnięcie r.n.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Der Gesetzgeber darf jedoch Ausnahmeregelungen für Eilfälle treffen.

de.wikipedia.org

Nur in sehr dringenden Eilfällen kann auch ohne Anhörung vorläufig ein Betreuer bestellt und ggf.

de.wikipedia.org

Dagegen ist die Zuständigkeit der Polizei auf Eilfälle, Amtshilfe, Vollzugshilfe und Sonderzuständigkeiten beschränkt.

de.wikipedia.org

Wann ein solcher Katastrophenzustand besteht, muss auch in Eilfällen die Bundesregierung insgesamt entscheiden.

de.wikipedia.org

Nur in sogenannten Eilfällen war es nachgeordneten Stellen erlaubt, direkt mit den Ausland einen unmittelbaren Schriftwechsel zu führen.

de.wikipedia.org

In Eilfällen kann eine vorläufige Betreuung über eine einstweilige Anordnung eines Gerichts erfolgen (sogenannte Eilbetreuung).

de.wikipedia.org