Tłumaczenia dla hasła „abstynentem“ w niemiecko » polski słowniku

I . abstinẹnt [apsti​ˈnɛnt] PRZYM. (enthaltsam)

abstinent

wstrzemięźliwy

politisch abstinent sein fig

nie brać aktywnego udziału w życiu politycznym

II . abstinẹnt [apsti​ˈnɛnt] PRZYSŁ.

er lebt freiwillig sexuell abstinent

[on] dobrowolnie żyje we wstrzemięźliwości seksualnej

Abstinẹnzler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) a. pej.

Abstinenzler(in)

abstynent(ka) r.m. (r.ż.)

Abstinẹnz <‑, bez l.mn. > [apsti​ˈnɛnts] RZ. r.ż.

Abstinenz (Enthaltsamkeit)

abstynencja r.ż.

Abstinenz (eine sexuelle Abstinenz)

wstrzemięźliwość r.ż. seksualna

ạb|stehen CZ. cz. nieprzech. irr

abstehen (herausragen) (Haare, Zöpfe)

sterczeć

abstehen (Ohren)

odstawać

Kinder leiden häufig unter abstehenden Ohren

dzieci ntpl często cierpią z powodu odstających uszu

I . ạb|stoßen CZ. cz. przech. irr

1. abstoßen MED.:

abstoßen Transplantat, Organ

odrzucać [f. dk. odrzucić]

2. abstoßen (anwidern, anekeln):

abstoßen

odpychać (budzić w kimś wstręt)

3. abstoßen (abschlagen, beschädigen):

abstoßen Ecke, Stück

odtrącać [f. dk. odtrącić]

abstoßen Ecke, Stück

odtłukiwać [f. dk. odtłuc]

4. abstoßen (verkaufen):

abstoßen Wertpapiere

pozbyć się

5. abstoßen (nicht eindringen lassen):

abstoßen Wasser

odpierać [f. dk. odeprzeć]

6. abstoßen (wegstoßen):

das Boot [vom Ufer] abstoßen

odpychać [f. dk. odepchnąć] łódź [od brzegu]

II . ạb|stoßen CZ. cz. nieprzech. irr

abstoßen (mit Ekel erfüllen) (Aussehen)

wzbudzać wstręt

III . ạb|stoßen CZ. cz. zwr. irr (sich wegbewegen)

abstoßen

odbijać [f. dk. odbić] się

I . ạb|stufen CZ. cz. przech.

1. abstufen (terrassieren):

abstufen

tworzyć [f. dk. u‑] tarasy (na stokach wzniesienia)

abgestuftes Gelände

tarasowo ukształtowany teren r.m.

2. abstufen (staffeln):

abstufen Gehälter, Tarif

różnicować [f. dk. z‑]

abstufen Skala

stopniować

3. abstufen (herabstufen):

abstufen Mitarbeiter

dokonywać [f. dk. dokonać] hierarchizacji

4. abstufen (im Lohn herabsetzen):

abstufen

obniżać [f. dk. obniżyć]

5. abstufen (nuancieren):

abstufen Farbtöne, Haar

cieniować [f. dk. wy‑]

eine fein abgestufte Farbpalette

delikatnie wycieniowana paleta r.ż. barw

II . ạb|stufen CZ. cz. zwr.

die Hänge stufen sich zum Tal hin ab

zbocze schodzi tarasowo w dolinę

ạb|statten [ˈapʃtatən] CZ. cz. przech.

jdm einen Besuch abstatten

składać [f. dk. złożyć] komuś wizytę

I . ạb|stechen CZ. cz. przech. irr

1. abstechen (abtrennen):

abstechen Rasen

wycinać [f. dk. wyciąć]

2. abstechen (töten):

abstechen Schwein

zarzynać [f. dk. zarżnąć]

abstechen Menschen pot.

szlachtować [f. dk. za‑ ]pot.

II . ạb|stechen CZ. cz. nieprzech. irr (sich unterscheiden, sich abheben)

von jdm abstechen

różnić się od kogoś

von etw abstechen

odcinać się od czegoś

von etw abstechen

kontrastować z czymś

ạb|stecken CZ. cz. przech.

1. abstecken (markieren):

abstecken Grenze, Gebiet

wytyczać [f. dk. wytyczyć]

ein Lager mit Pfählen abstecken

wytyczyć granice obozu palikami

ein Grundstück mit Grenzsteinen abstecken

wyznaczać [f. dk. wyznaczyć] działkę słupkami granicznymi

2. abstecken (feststecken):

abstecken Saum

mocować [f. dk. przy‑ lub za‑]

abstecken Kleid

opinać [f. dk. opiąć] szpilkami

3. abstecken fig (umreißen):

abstecken Ziel, Position

wyznaczać [f. dk. wyznaczyć]

ạb|steigen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. absteigen:

absteigen (heruntersteigen) (Bergsteiger)

schodzić [f. dk. zejść]

vom Fahrrad/Pferd absteigen

zsiadać [f. dk. zsiąść] z roweru/konia

wir steigen ins Tal ab

schodzimy w dolinę

auf dem absteigenden Ast sein [o. sich befinden]

opuszczać [f. dk. opuścić] się

auf dem absteigenden Ast sein [o. sich befinden]

podupadać [f. dk. podupaść]

2. absteigen (sich einquartieren, übernachten):

in einer kleinen Pension absteigen

zatrzymywać [f. dk. zatrzymać] się w małym pensjonacie

3. absteigen a. SPORT (sich verschlechtern):

[in die zweite Liga] absteigen

spadać [f. dk. spaść] [do drugiej ligi]

beruflich/sozial absteigen

tracić [f. dk. s‑] pozycję zawodową/społeczną

4. absteigen INF.:

absteigen

maleć

absteigende Sequenz/Reihe

sekwencja r.ż. /kolejność r.ż. malejąca

ạb|stellen CZ. cz. przech.

1. abstellen Koffer:

abstellen (an einen Platz stellen)

odstawiać [f. dk. odstawić]

(vorübergehend irgendwo hinstellen) etw [bei jdm] abstellen

zostawić coś [u kogoś]

sie hat den schweren Koffer auf dem Gehsteig abgestellt

odstawiła ciężką walizkę na chodnik

(deponieren) den alten Tisch in dem Keller abstellen

wynieść stary stół do piwnicy

2. abstellen (parken):

abstellen Wagen

parkować [f. dk. za‑]

das Auto im Hinterhof abstellen

parkować samochód na podwórzu

3. abstellen (ausschalten, ausmachen):

abstellen Computer, Motor, Strom

wyłączać [f. dk. wyłączyć]

abstellen Gas, Wasser

zakręcać [f. dk. zakręcić]

4. abstellen (abkommandieren):

abstellen

odkomenderować

der Sträfling ist für die Außenarbeit abgestellt worden

więzień r.m. został oddelegowany do pracy na zewnątrz

5. abstellen (beheben):

abstellen

usuwać [f. dk. usunąć]

Missstände abstellen

usuwać nieprawidłowości

ạb|steppen CZ. cz. przech.

absteppen

stębnować

absteppen

stebnować

ạb|sterben CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. absterben:

absterben (aufhören zu leben) (Zellen, Blätter)

obumierać [f. dk. obumrzeć]

abgestorbenes Gewebe

obumarła tkanka r.ż.

2. absterben:

absterben (gefühllos werden) (Glieder)

drętwieć [f. dk. z‑]

seine Zehen waren vor Kälte wie abgestorben

palce r.m. l.mn. u jego stóp były zgrabiałe z zimna

ạbstoßend PRZYM. (eklig)

abstoßend

odrażający