Tłumaczenia dla hasła „entschulen“ w niemiecko » polski słowniku

e̱i̱n|schulen CZ. cz. przech.

1. einschulen:

einschulen (in einer Schule anmelden)

zapisywać [f. dk. zapisać] do szkoły

einschulen (in eine Schule aufnehmen)

przyjmować [f. dk. przyjąć] kogoś do szkoły

er wurde mit sechs Jahren eingeschult

[on] został oddany [lub poszedł] do szkoły w wieku sześciu lat

2. einschulen (einarbeiten):

einschulen

przyuczać [f. dk. przyuczyć]

I . entschụldigen* [ɛnt​ˈʃʊldɪgən] CZ. cz. nieprzech. (als Höflichkeitsformel)

entschuldigen Sie, können Sie mir sagen, ...

przepraszam, czy może mi pan/pani powiedzieć,...

Sie müssen [schon] entschuldigen, ...

proszę wybaczyć, że...

entschuldigen Sie bitte!

przepraszam [bardzo]!

II . entschụldigen* [ɛnt​ˈʃʊldɪgən] CZ. cz. przech.

1. entschuldigen (jds Fehler, Versäumnisse begründen):

jdn entschuldigen

usprawiedliwić kogoś

das ist durch nichts zu entschuldigen

tego nie da się niczym usprawiedliwić

(verzeihlich machen) etw entschuldigen (Umstand, Tatsache)

tłumaczyć [f. dk. wy‑] coś

2. entschuldigen SCHULE (als abwesend melden):

jdn [bei jdm] entschuldigen

usprawiedliwić czyjąś nieobecność [przed kimś]

ich möchte das Fehlen meines Sohnes entschuldigen

chciałbym usprawiedliwić nieobecność mojego syna

3. entschuldigen (Verständnis zeigen):

bitte entschuldigen Sie mich einen Moment

proszę mi wybaczyć na moment [lub momencik]

III . entschụldigen* [ɛnt​ˈʃʊldɪgən] CZ. cz. zwr.

1. entschuldigen (sich rechtfertigen):

sich [bei jdm] entschuldigen

tłumaczyć [f. dk. wy‑] się [przed kimś]

ich möchte mich bei Ihnen für meine Verspätung entschuldigen

chciałbym przeprosić pana/panią za moje spóźnienie

2. entschuldigen (um Verzeihung bitten):

meine Frau lässt sich entschuldigen

moja żona r.ż. prosi o wybaczenie

3. entschuldigen SCHULE:

entschuldigen (sich abwesend melden) (Schüler)

usprawiedliwiać [f. dk. usprawiedliwić] się

entschwụnden CZ. cz. nieprzech.

entschwunden pp von entschwinden

Zobacz też entschwinden

entschwịnden* CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

1. entschwinden:

entschwinden (verschwinden) (Person)

znikać [f. dk. zniknąć]

[ins Haus] entschwinden

uciekać [f. dk. uciec] [do domu]

den Blicken der Menge entschwinden

zniknąć z oczu tłumu

2. entschwinden:

entschwinden (vergehen) (Zeit, Stunden)

mijać [f. dk. minąć]

entschwinden (vergehen) (Zeit, Stunden)

upływać [f. dk. upłynąć]

entschla̱fen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

entschlafen

zasnąć na wieki podn.

entschạ̈rfen* CZ. cz. przech.

1. entschärfen (Zünder entfernen):

entschärfen Bombe, Mine

rozbrajać [f. dk. rozbroić]

2. entschärfen (entspannen):

entschärfen Debatte, Konflikt

łagodzić [f. dk. za‑]

einen Streit/eine Krise entschärfen

załagodzić kłótnię/kryzys

I . entsche̱i̱den* CZ. cz. nieprzech. irr

1. entscheiden (beschließen):

über etw entscheiden

decydować [f. dk. z‑] o czymś

entscheiden, dass/ob/wann ...

decydować [f. dk. z‑] , że/czy/kiedy...

für jdn entscheiden

decydować [f. dk. z‑] za kogoś

er hat darüber nicht zu entscheiden

on nie decyduje w tej sprawie

2. entscheiden PR.:

in der Sache hat das Oberste Gericht entschieden

w tej sprawie wyrok wydał sąd r.m. najwyższy

II . entsche̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

1. entscheiden (klären):

entscheiden Fall

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić]

entscheiden Streit

rozstrzygać [f. dk. rozstrzygnąć]

ich habe das nicht zu entscheiden

ja tu [lub w tej sprawie] nie decyduję

die Sache ist bereits entschieden

ta sprawa r.ż. została już rozstrzygnięta

2. entscheiden (gewinnen):

etw für sich entscheiden

wygrać coś

das Spiel ist entschieden

mecz r.m. jest rozstrzygnięty

III . entsche̱i̱den* CZ. cz. zwr. irr (beschließen)

sich für etw entscheiden

decydować [f. dk. z‑] się na coś

Zobacz też entschieden

I . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

entschieden pp von entscheiden

II . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] PRZYM.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden Befürworter

zdecydowany

ein entschiedener Gegner der Todesstrafe

zdecydowany przeciwnik r.m. kary śmierci

2. entschieden (eindeutig):

entschieden Ablehnung

kategoryczny

entschieden Befürwortung

całkowity

entschieden Stellungnahme, Widerlegung

jednoznaczny

III . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] PRZYSŁ.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden ablehnen

kategorycznie

2. entschieden (eindeutig):

das ist mir entschieden zu teuer

to dla mnie stanowczo za drogie

I . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

entschieden pp von entscheiden

II . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] PRZYM.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden Befürworter

zdecydowany

ein entschiedener Gegner der Todesstrafe

zdecydowany przeciwnik r.m. kary śmierci

2. entschieden (eindeutig):

entschieden Ablehnung

kategoryczny

entschieden Befürwortung

całkowity

entschieden Stellungnahme, Widerlegung

jednoznaczny

III . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] PRZYSŁ.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden ablehnen

kategorycznie

2. entschieden (eindeutig):

das ist mir entschieden zu teuer

to dla mnie stanowczo za drogie

Zobacz też entscheiden

I . entsche̱i̱den* CZ. cz. nieprzech. irr

1. entscheiden (beschließen):

über etw entscheiden

decydować [f. dk. z‑] o czymś

entscheiden, dass/ob/wann ...

decydować [f. dk. z‑] , że/czy/kiedy...

für jdn entscheiden

decydować [f. dk. z‑] za kogoś

er hat darüber nicht zu entscheiden

on nie decyduje w tej sprawie

2. entscheiden PR.:

in der Sache hat das Oberste Gericht entschieden

w tej sprawie wyrok wydał sąd r.m. najwyższy

II . entsche̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

1. entscheiden (klären):

entscheiden Fall

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić]

entscheiden Streit

rozstrzygać [f. dk. rozstrzygnąć]

ich habe das nicht zu entscheiden

ja tu [lub w tej sprawie] nie decyduję

die Sache ist bereits entschieden

ta sprawa r.ż. została już rozstrzygnięta

2. entscheiden (gewinnen):

etw für sich entscheiden

wygrać coś

das Spiel ist entschieden

mecz r.m. jest rozstrzygnięty

III . entsche̱i̱den* CZ. cz. zwr. irr (beschließen)

sich für etw entscheiden

decydować [f. dk. z‑] się na coś

entschụldigend PRZYM.

entschuldigend

przepraszający

entschuldigend

skruszony

ụm|schulen CZ. cz. przech.

1. umschulen (beruflich):

jdn [zum Buchhalter] umschulen

przekwalifikować kogoś [na księgowego]

sich umschulen lassen

przekwalifikować się

er lässt sich zum Programmierer umschulen

on przekwalifikowuje się na programistę

2. umschulen SCHULE:

sein Kind umschulen

posłać swoje dziecko do innej szkoły

entschụldbar [ɛnt​ˈʃʊltbaːɐ̯] PRZYM.

entschuldbar Fehler, Verspätung:

entschuldbar

wybaczalny

Entschụldung <‑, ‑en> RZ. r.ż. FIN.

Entschuldung

oddłużenie r.n.

I . entsche̱i̱dend PRZYM. (ausschlaggebend)

entscheidend Einfluss, Etappe

decydujący

entscheidend Fehler, Irrtum

poważny

im entscheidenden Augenblick

w decydującym momencie

II . entsche̱i̱dend PRZYSŁ.

entscheidend schwächen:

entscheidend

zdecydowanie

etwas entscheidend beeinflussen

mieć decydujący wpływ na coś

entschlạcken* CZ. cz. przech. MED.

entschlacken

oczyszczać [f. dk. oczyścić] organizm z czegoś

entschle̱i̱ern* CZ. cz. przech. podn.

entschleiern Gesicht:

entschleiern

zdejmować [f. dk. zdjąć] zasłonę

entschleiern

odsłaniać [f. dk. odsłonić]

ein Geheimnis entschleiern

odsłonić tajemnicę fig

entschli̱e̱ßen* CZ. cz. zwr. irr

sich für/zu etw entschließen

decydować [f. dk. z‑] się na coś

sich zu nichts entschließen können

nie móc się na nic zdecydować

sich anders entschließen

rozmyślić się

Zobacz też entschlossen

I . entschlọssen [ɛnt​ˈʃlɔsən] CZ. cz. zwr.

entschlossen pp von entschließen

II . entschlọssen [ɛnt​ˈʃlɔsən] PRZYM.

entschlossen

zdecydowany

fest entschlossen

zdeterminowany

wild entschlossen pot. (energisch handelnd)

impulsywny

wild entschlossen pot. (energisch handelnd)

gwałtowny

kurz entschlossen

nie zastanawiając się długo

fest entschlossen

mocno zdecydowany

zu allem entschlossen

gotowy na wszystko

III . entschlọssen [ɛnt​ˈʃlɔsən] PRZYSŁ.

entschlossen handeln:

entschlossen

zdecydowanie

I . entschlọssen [ɛnt​ˈʃlɔsən] CZ. cz. zwr.

entschlossen pp von entschließen

II . entschlọssen [ɛnt​ˈʃlɔsən] PRZYM.

entschlossen

zdecydowany

fest entschlossen

zdeterminowany

wild entschlossen pot. (energisch handelnd)

impulsywny

wild entschlossen pot. (energisch handelnd)

gwałtowny

kurz entschlossen

nie zastanawiając się długo

fest entschlossen

mocno zdecydowany

zu allem entschlossen

gotowy na wszystko

III . entschlọssen [ɛnt​ˈʃlɔsən] PRZYSŁ.

entschlossen handeln:

entschlossen

zdecydowanie

Zobacz też entschließen

entschli̱e̱ßen* CZ. cz. zwr. irr

sich für/zu etw entschließen

decydować [f. dk. z‑] się na coś

sich zu nichts entschließen können

nie móc się na nic zdecydować

sich anders entschließen

rozmyślić się

entschlụ̈pfen* CZ. cz. nieprzech. +sein

1. entschlüpfen (entkommen):

entschlüpfen

wymknąć się

jdm entschlüpfen

uciec komuś

2. entschlüpfen (entfahren):

jdm entschlüpfen (Äußerung, Name, Wort)

wymknąć się komuś

entschwe̱feln* CZ. cz. przech. CHEM.

entschwefeln

odsiarczać [f. dk. odsiarczyć]

entschwịnden* CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

1. entschwinden:

entschwinden (verschwinden) (Person)

znikać [f. dk. zniknąć]

[ins Haus] entschwinden

uciekać [f. dk. uciec] [do domu]

den Blicken der Menge entschwinden

zniknąć z oczu tłumu

2. entschwinden:

entschwinden (vergehen) (Zeit, Stunden)

mijać [f. dk. minąć]

entschwinden (vergehen) (Zeit, Stunden)

upływać [f. dk. upłynąć]

entschädigen CZ.

Hasło od użytkownika

entschädigen cz. przech. PR.

dać odszkodowanie