Tłumaczenia dla hasła „kläder“ w niemiecko » polski słowniku

Ạblader <‑s, ‑> RZ. r.m.

Ablader HAND., NAUT.

przedsiębiorca r.m. dostarczający towary na statek

U̱>rladeprogramm <‑s, ‑e> RZ. r.n.

Urladeprogramm RZ. r.m. <‑s, ‑>:

Urladeprogramm INF., INF.

program r.m. bootujący [lub ładujący system]

automatisches Urladeprogramm

automatyczny program bootujący

I . kla̱gen [ˈklaːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. klagen (sich beschweren):

[über etw B.] klagen

użalać [lub żalić] się [na coś]

[über etw B.] klagen

skarżyć się [lub narzekać] na coś

über Bauchschmerzen klagen

skarżyć się na bóle brzucha

ohne zu klagen

nie skarżąc [lub użalając] się

ich kann nicht klagen

nie mogę narzekać

2. klagen PR.:

klagen

pozywać [f. dk. pozwać]

klagen

skarżyć

[gegen jdn] klagen

wnosić [f. dk. wnieść] powództwo [przeciwko komuś]

auf Schadenersatz klagen

wnieść powództwo o odszkodowanie

auf Erfüllung klagen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

II . kla̱gen [ˈklaːgən] CZ. cz. przech.

1. klagen (äußern):

jdm sein Leid/seine Not klagen

skarżyć [f. dk. po‑] się komuś [lub przed kimś] na swoją niedolę/nędzę

2. klagen austr. → verklagen

Zobacz też verklagen

verkla̱gen* CZ. cz. przech.

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [f. dk. za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz B. verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

I . kla̱u̱en [ˈklaʊən] CZ. cz. przech. pot.

1. klauen (stehlen):

jdm etw klauen

buchnąć [lub zwędzić] komuś coś pot.

2. klauen fig (plagiieren):

klauen

popełniać [f. dk. popełnić] plagiat

II . kla̱u̱en [ˈklaʊən] CZ. cz. nieprzech. pot.

klauen

kraść

beim Klauen erwischt werden

zostać przyłapanym na kradzieży

Klạfter <‑, ‑n> [ˈklaftɐ] RZ. r.m. o r.n. alt (Längenmaß)

Klafter

sążeń r.m. alt

Klạpper <‑, ‑n> [ˈklapɐ] RZ. r.ż.

Klapper

grzechotka r.ż.

Klạmmer <‑, ‑n> [ˈklamɐ] RZ. r.ż.

1. Klammer (Wäscheklammer):

Klammer

klamerka r.ż. [lub spinacz r.m. ] do bielizny

2. Klammer (Büroklammer, Heftklammer):

Klammer

spinacz r.m.

3. Klammer (Haarklammer):

Klammer

spinka r.ż.

4. Klammer MED.:

Klammer (Wundklammer)

klamerka r.ż.

Klammer (Zahnklammer)

aparat r.m. korekcyjny

5. Klammer (Textsymbol):

[runde] Klammer

[okrągły] nawias r.m.

eckige/spitze/geschweifte Klammer

nawias kwadratowy/ostrokątny/klamrowy

in Klammern

w nawiasie

ein Wort in Klammer[n] setzen

ujmować [f. dk. ująć] słowo w nawias

Klammer auf

otwierać [f. dk. otworzyć] nawias

Klammer zu

zamknąć nawias

6. Klammer MATH:

die Klammern auflösen

pozbywać [f. dk. pozbyć] się nawiasu

die Klammern auflösen

usuwać [f. dk. usunąć] nawias

Klavi̱e̱r <‑s, ‑e> [kla​ˈviːɐ̯] RZ. r.n. MUS

Klavier

fortepian r.m.

Klavier spielen

grać [f. dk. za‑] na fortepianie

Klạdde <‑, ‑n> [ˈkladə] RZ. r.ż. (Schreibheft)

Kladde

notes r.m.

er kritzelte seine Notizen in eine Kladde

skrobał notatki w notesie pot.

Klä̱ger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈklɛːgɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Kläger PR.:

Kläger(in)

powód(ka) r.m. (r.ż.)

als Klägerin auftreten

występować [f. dk. wystąpić] jako powódka

für den Kläger entscheiden

rozstrzygać [f. dk. rozstrzygnąć] na korzyść powoda

einen Kläger vertreten

reprezentować [lub zastępować] powoda

zwroty:

wo kein Kläger ist, ist auch kein Richter przysł.

gdzie nie ma oskarżyciela, tam nie ma sędziego

klạck [klak] WK

klack → klacks

Zobacz też klacks

klạcks [klaks] WK

klacks

klap

klạmm [klam] PRZYM.

1. klamm (steif):

klamm Füße, Finger

zdrętwiały

2. klamm (nass):

klamm Wäsche

wilgotny

3. klamm sl (knapp bei Kasse):

klamm sein

nie być przy forsie pot.

Kla̱ge <‑, ‑n> [ˈklaːgə] RZ. r.ż.

1. Klage podn. (Wehklage):

Klage

biadanie r.n.

Klage

lament r.m.

2. Klage (Beschwerde):

Klage

skarga r.ż.

[über jdn/etw] Klagen vorbringen

skarżyć [f. dk. po‑] się [na kogoś/coś]

ich habe keinen Grund zur Klage

nie mogę się uskarżać

3. Klage PR.:

Klage

pozew r.m.

Klage

powództwo r.n.

Klage

skarga r.ż.

dingliche Klage

skarga rzeczowa

petitorische/possessorische

powództwo petytoryjne/posesoryjne

eine Klage auf etw

powództwo [lub skarga] o coś

eine Klage [gegen jdn] anstrengen [o. führen]

wytaczać [f. dk. wytoczyć] powództwo [przeciwko komuś]

eine Klage [gegen jdn] vorbringen [o. einreichen]

wnosić [f. dk. wnieść] pozew [przeciwko komuś]

Klage [gegen jdn] erheben

wytoczyć powództwo [przeciwko komuś]

eine Klage abweisen

oddalać [f. dk. oddalić] powództwo

eine Klage fallen lassen

rezygnować [f. dk. z‑] z powództwa

eine Klage zurückziehen

wycofywać [f. dk. wycofać] powództwo

einer Klage stattgeben

uwzględniać [f. dk. uwzględnić] powództwo

öffentliche Klage

skarga publiczna

öffentliche Klage

oskarżenie r.n. publiczne

Klage abweisen [o. zurückweisen]

oddalać [f. dk. oddalić] skargę

Klage abweisen [o. zurückweisen]

odrzucać [f. dk. odrzucić] skargę [lub powództwo]

Klage anerkennen

uznawać [f. dk. uznać] skargę

Klage beantworten

odpowiadać [f. dk. odpowiedzieć] na skargę

klạng [klaŋ] CZ. cz. nieprzech.

klang cz. prz. von klingen

Zobacz też klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [f. dk. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [f. dk. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka r.ż. brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

Kla̱re(r) <‑n, ‑n> [ˈklaːrɐ] RZ. r.m. dekl wie przym. pot. (Schnaps)

Klare

czysta r.ż. [wódka]

Kla̱u̱e <‑, ‑n> [ˈklaʊə] RZ. r.ż.

1. Klaue:

Klaue (Fuß mit Krallen: eines Raubvogels)

szpon r.m.

Klaue (eines Raubtiers)

łapa r.ż.

Klaue (eines Insekts)

kleszcze l.mn.

2. Klaue bez l.mn. pej. pot. (Handschrift):

eine schreckliche Klaue haben

strasznie gryzmolić [lub bazgrać] pot.

3. Klaue fig (Hand):

Klaue

łapa r.ż. pot.

sich in jds Klauen befinden

być w czyichś łapach pot.

nimm deine Klauen da weg!

zabieraj stąd swoje łapska! pot.

klạcks [klaks] WK

klacks

klap

I . klä̱ren [ˈklɛːrən] CZ. cz. przech.

1. klären (aufklären):

klären Problem, Frage

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić]

2. klären (reinigen):

klären Abwässer

oczyszczać [f. dk. oczyścić]

II . klä̱ren [ˈklɛːrən] CZ. cz. zwr.

1. klären:

klären (sich aufklären) (Missverständnis, Problem)

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić] się

die Frage [o. die Angelegenheit] hat sich geklärt

kwestia została wyjaśniona

2. klären:

klären (sauber werden) (Wasser)

być oczyszczanym

klạsse [ˈklasə] PRZYM. inv pot.

klasse

super pot.

klasse

ekstra pot.

Klade RZ.

Hasło od użytkownika

Klade r.ż. BOT.

klad r.m.