W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

konka̱v: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
kọntra: I. przyimek II. przysłówek
ko̱nisch: przymiotnik i przysłówek
konfu̱s: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
konvẹx: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
Konzi̱l: rzeczownik
kọnnte: czasownik nieprzechodni lub przechodni

Widzisz podobne wyniki: kontra , konkav , konisch , konnte , Konzil , konvex i konfus

I . konka̱v [kɔnˈkaːf, kɔŋ-] PRZYM.

konkav Linse:

konkav

wklęsły

II . konka̱v [kɔnˈkaːf, kɔŋ-] PRZYSŁ.

konkav schleifen:

konkav

wklęsło

I . kọntra [ˈkɔntra] PRZYIM. +B. PR.

Gewerkschaften kontra Unternehmer

związki r.m. l.mn. zawodowe kontra przedsiębiorcy

in Sachen Kramer kontra Kramer

w sprawach Kramer kontra Kramer

II . kọntra [ˈkɔntra] PRZYSŁ. (dagegen)

kontra

przeciwnie

ko̱nisch [ˈkoːnɪʃ] PRZYM.

konisch

stożkowaty

konisch

stożkowy

I . konfu̱s [kɔnˈfuːs] PRZYM.

1. konfus (verwirrt):

konfus Person, Blick

zmieszany

konfus Person, Blick

zakłopotany

2. konfus (verworren):

konfus Äußerung

niejasny

konfus Satz

zawiły

was für ein konfuses Zeug redest du [da]?

co za głupoty opowiadasz? pot.

II . konfu̱s [kɔnˈfuːs] PRZYSŁ.

1. konfus (verwirrt):

konfus blicken

z zażenowaniem

konfus blicken

z zakłopotaniem

jdn [ganz] konfus machen

wprawiać [f. dk. wprawić] kogoś w zakłopotanie

konfus klingen

powiedzieć z odcieniem zażenowania

2. konfus (verworren):

konfus reden

zawile

konfus reden

niezrozumiale

I . konvẹx [kɔnˈvɛks] PRZYM. PHYS

konvex Linsen, Gläser

wypukły

II . konvẹx [kɔnˈvɛks] PRZYSŁ. PHYS

konvex gekrümmt

wypukło

konvex gekrümmt

wypukle

Konzi̱l <‑s, ‑e [o. ‑ien]> [kɔnˈtsiːl] RZ. r.n. REL.

Konzil

sobór r.m.

kọnnte [ˈkɔntə] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

konnte cz. prz. von können

Zobacz też können , können

I . kọ̈nnen² <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] CZ. cz. przech. (eine Fertigkeit haben)

können Gedicht, Fremdsprache

umieć

gut Deutsch können

dobrze znać język niemiecki

nichts können

nic nie potrafić

was können Sie?

co pan/pani potrafi?

der Neue kann ja gar nichts!

ten nowy r.m. w ogóle nic nie potrafi!

was du alles kannst!

ty potrafisz chyba wszystko!

er hat es nicht gekonnt

nie potrafił tego zrobić

etw dafür können

mieć na coś wpływ

nichts dafür können

nie mieć na coś wpływu

ich kann nichts dafür pot.

nic na to nie poradzę

II . kọ̈nnen² <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] CZ. cz. nieprzech.

1. können (fähig sein):

können

móc

morgen kann ich nicht

jutro nie mogę

nicht anders können als ...

nie potrafić inaczej, jak ...

wie konntest du nur!

jak mogłeś!

er schrie, was er konnte

krzyczał najgłośniej, jak umiał [lub potrafił]

so schnell sie konnte

tak szybko, jak tylko umiała

uns C. kann keiner! pot.

nam nikt nie podskoczy! pot.

2. können pot. (Kraft haben):

ich kann nicht mehr vor Lachen

już nie mogę ze śmiechu

kannst du noch?

możesz jeszcze?

ich kann nicht mehr

już nie mogę

kọ̈nnen¹ <kann, konnte, können> [ˈkœnən] CZ. cz. przech. +modal

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „konia“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

I . konka̱v [kɔn​ˈkaːf, kɔŋ-] PRZYM.

konkav Linse:

II . konka̱v [kɔn​ˈkaːf, kɔŋ-] PRZYSŁ.

konkav schleifen:

I . kọntra [ˈkɔntra] PRZYIM. +B. PR.

II . kọntra [ˈkɔntra] PRZYSŁ. (dagegen)

ko̱nisch [ˈkoːnɪʃ] PRZYM.

I . konfu̱s [kɔn​ˈfuːs] PRZYM.

1. konfus (verwirrt):

2. konfus (verworren):

II . konfu̱s [kɔn​ˈfuːs] PRZYSŁ.

1. konfus (verwirrt):

2. konfus (verworren):

I . konvẹx [kɔn​ˈvɛks] PRZYM. PHYS

II . konvẹx [kɔn​ˈvɛks] PRZYSŁ. PHYS

Konzi̱l <‑s, ‑e [o. ‑ien]> [kɔn​ˈtsiːl] RZ. r.n. REL.

kọnnte [ˈkɔntə] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

konnte cz. prz. von können

Zobacz też können , können

I . kọ̈nnen2 <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] CZ. cz. przech. (eine Fertigkeit haben)

II . kọ̈nnen2 <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] CZ. cz. nieprzech.

1. können (fähig sein):

2. können pot. (Kraft haben):

kọ̈nnen1 <kann, konnte, können> [ˈkœnən] CZ. cz. przech. +modal

1. können (vermögen):

2. können (eine Fertigkeit haben):

3. können (dürfen):

4. können (in höflichen Fragen):

5. können (möglich sein):

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

I . konka̱v [kɔnˈkaːf, kɔŋ-] PRZYM.

II . konka̱v [kɔnˈkaːf, kɔŋ-] PRZYSŁ.

I . konfu̱s [kɔnˈfuːs] PRZYM.

II . konfu̱s [kɔnˈfuːs] PRZYSŁ.

I . konvẹx [kɔnˈvɛks] PRZYM. PHYS

II . konvẹx [kɔnˈvɛks] PRZYSŁ. PHYS

Konzi̱l <‑s, ‑e [o. ‑ien]> [kɔnˈtsiːl] RZ. r.n. REL.

I . kọ̈nnen² <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] CZ. cz. przech. (eine Fertigkeit haben)

II . kọ̈nnen² <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] CZ. cz. nieprzech.

kọ̈nnen¹ <kann, konnte, können> [ˈkœnən] CZ. cz. przech. +modal