Tłumaczenia dla hasła „nebenordnen“ w niemiecko » polski słowniku

I . e̱i̱n|ordnen CZ. cz. przech.

1. einordnen (einsortieren):

einordnen Karteikarten

porządkować [f. dk. u‑]

einordnen Karteikarten

segregować [f. dk. po‑]

etw alphabetisch einordnen

uporządkować coś w kolejności alfabetycznej

das kann man in vier Gruppen einordnen

to można podzielić na cztery grupy

2. einordnen (ordnend unterbringen):

Bücher in ein Regal einordnen

ustawiać [f. dk. ustawić ][lub poustawiać] książki na regale

3. einordnen (klassifizieren):

ein Kunstwerk zeitlich einordnen

przyporządkowywać [f. dk. przyporządkować] dzieło sztuki epoce

II . e̱i̱n|ordnen CZ. cz. zwr.

1. einordnen (sich unterordnen):

sich [in etw B.] einordnen

dostosować się [do czegoś]

2. einordnen (Fahrspur wählen):

sich [richtig] einordnen

wjeżdżać [f. dk. wjechać] na [właściwy] pas ruchu

sich [richtig] einordnen

włączać [f. dk. włączyć] się [prawidłowo] do ruchu

sich falsch einordnen

wjeżdżać [f. dk. wjechać] na zły pas ruchu

sich links einordnen

zjeżdżać [f. dk. zjechać] na lewy pas

bei̱|ordnen CZ. cz. przech.

1. beiordnen (beigeben) a. PR.:

jdm einen Experten beiordnen

przydzielać [f. dk. przydzielić] komuś eksperta

jdm einen Pflichtverteidiger beiordnen

wyznaczać [f. dk. wyznaczyć] komuś obrońcę z urzędu

2. beiordnen JĘZ.:

beiordnen

łączyć [f. dk. po‑] współrzędnie

beiordnende Konjuktion

spójnik r.m. współrzędny

ü̱ber|ordnen CZ. cz. przech.

eine Sache etw C. überordnen

przedkładać jakąś rzecz nad coś

die Karriere der Familie überordnen

przedkładać karierę nad rodzinę

ạn|ordnen CZ. cz. przech.

1. anordnen (festsetzen, befehlen):

anordnen Maßnahme

ustalać [f. dk. ustalić]

anordnen Maßnahme

nakazywać [f. dk. nakazać]

anordnen Überstunden

zarządzać [f. dk. zarządzić]

2. anordnen (ordnen, aufstellen):

anordnen Bücher

ustawiać [f. dk. ustawić]

anordnen Bücher

porządkować [f. dk. u‑]

anordnen Bücher

układać [f. dk. ułożyć]

die Verzeichnisse wurden nach Sachgebieten angeordnet INF.

katalogi r.m. l.mn. zostały rozmieszczone [lub uporządkowane] tematycznie

ạb|ordnen CZ. cz. przech.

jdn abordnen

delegować [f. dk. od‑] kogoś

verọrdnen* CZ. cz. przech. (verschreiben, anordnen)

jdm etw verordnen Medikament

przepisać komuś coś

jdm etw verordnen Bettruhe, Diät, Kur

zalecać [f. dk. zalecić] komuś coś

wenn vom Arzt nicht anders verordnet

jeżeli lekarz r.m. nie zaleci inaczej

die Ärztin verordnete ihm ein Beruhigungsmittel

lekarz zapisał mu środek uspokajający

I . ụnter|ordnen CZ. cz. przech.

1. unterordnen (zugunsten einer Sache zurückstellen):

seine Bedürfnisse einer Sache C. unterordnen

rezygnować [f. dk. z‑] z zaspokojenia swoich potrzeb na rzecz czegoś

2. unterordnen (unterstellen):

unterordnen

podporządkowywać [f. dk. podporządkować]

jdm/einer Institution untergeordnet sein

być podporządkowanym komuś/jakiejś instytucji

II . ụnter|ordnen CZ. cz. zwr. (sich fügen)

sich [jdm] unterordnen

podporządkowywać [f. dk. podporządkować] się [komuś]

er will sich einfach nicht unterordnen

[on] po prostu nie chce się podporządkować

Ne̱benhoden <‑s, ‑> RZ. r.m. meist l.mn. ANAT.

Nebenhoden

najądrze r.n.