niderlandzko » niemiecki

na·ken <naakte, i. genaakt> [nakə(n)] CZ. cz. nieprzech.

na·men CZ.

namen 3. os. l.mn. cz. prz. van nemen

Zobacz też nemen

ne·men <nam, h. genomen> [nemə(n)] CZ. cz. przech.

neem mijn vader nou przen.

naai·en <naaide, h. genaaid> [najə(n)] CZ. cz. przech.

2. naaien wulg. (neuken):

vögeln pot.
bumsen pot.

na·dien [nadin] PRZYSŁ.

na·doen <deed na, h. nagedaan> [nadun] CZ. cz. przech.

2. nadoen (in stem, gebaren nabootsen):

na-apen <aapte na, h. nageaapt> [naapə(n)] CZ. cz. przech.

naas·ten <naastte, h. genaast> [nastə(n)] CZ. cz. przech.

na·ja·gen <jaagde na/joeg na, h. nagejaagd> [najaɣə(n)] CZ. cz. przech.

na·ko·men1 <kwam na, i. nagekomen> [nakomə(n)] CZ. cz. nieprzech. (later komen)

na·la·ten <liet na, h. nagelaten> [nalatə(n)] CZ. cz. przech.

2. nalaten (werking, invloed achterlaten):

na·le·ven <leefde na, h. nageleefd> [nalevə(n)] CZ. cz. przech.

na·le·zen <las na, h. nagelezen> [nalezə(n)] CZ. cz. przech.

na·lo·pen <liep na, h./i. nagelopen> [nalopə(n)] CZ. cz. przech.

1. nalopen (achterna lopen):

na·ma·ken <maakte na, h. nagemaakt> [namakə(n)] CZ. cz. przech.

1. namaken (maken naar een model):

na·me·ten <mat na, h. nagemeten> [nametə(n)] CZ. cz. przech.

na·tu·ren <natuurde, h. nagetuurd> [natyrə(n)] CZ. cz. przech.

na·wee·ën [nawejə(n)] RZ.

naweeën l.mn. ook przen.:

Nachwehen l.mn.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski