Tłumaczenia dla hasła „gesitze“ w niemiecko » polski słowniku

gesẹtzt [gə​ˈzɛtst] PRZYM.

gesetzt (ruhig)

stateczny

gesetzt (ernst)

poważny

Gesụ̈lze <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. pej. pot.

Gesülze

bzdury r.ż. l.mn.

Gesülze

brednie r.ż. l.mn.

so ein Gesülze kann ich mir nicht anhören!

nie mogę słuchać takich bredni!

Gemọtze <‑s, bez l.mn. > [gə​ˈmɔtsə] RZ. r.n. pej. pot.

Gemotze

gderanina r.ż. pej. pot.

Gemotze

zrzędzenie r.n. pej. pot.

hör mit dem ewigen Gemotze auf!

skończ z tym wiecznym zrzędzeniem!

gesịnnt [gə​ˈzɪnt] PRZYM.

gleich gesinnt

o podobnych zapatrywaniach

jdm gut/übel gesinnt sein

być do kogoś przychylnie/wrogo nastawionym

jdm freundlich gesinnt sein

być do kogoś przyjaźnie nastawionym

Hịtze <‑, ‑n> [ˈhɪtsə] RZ. r.ż.

1. Hitze (hohe Temperatur):

Hitze

wysoka temperatura r.ż.

Hitze

upał r.m.

brütende Hitze

[piekący] skwar r.m.

eine drückende Hitze

duszny upał

etw bei schwacher/mittlerer Hitze backen

piec coś w niskiej/średniej temperaturze

jd kommt vor Hitze [fast] um pot.

upał daje się komuś we znaki

2. Hitze (Aufregung):

Hitze

zapał r.m.

Hitze

gorączka r.ż.

in der Hitze des Gefechts

w ferworze walki

[leicht] in Hitze geraten

[łatwo] popadać w irytację

sich in Hitze reden

gorączkować się przy mówieniu

3. Hitze MED. (Hitzewallung):

fliegende Hitze

uderzenia ntpl gorąca

Lịtze <‑, ‑n> [ˈlɪtsə] RZ. r.ż.

1. Litze (Schnur [an Uniformen]):

Litze

płaski sznurek r.m. [przy mundurze]

2. Litze ELEKT.:

Litze

drut r.m. przewodowy

Litze

przewód r.m. pleciony

Zịtze <‑, ‑n> [ˈtsɪtsə] RZ. r.ż. (einer Kuh, Katze)

Zitze

cycek r.m. pot.

Rịtze <‑, ‑n> [ˈrɪtsə] RZ. r.ż.

Ritze

szpara r.ż.

Spịtze <‑, ‑n> [ˈʃpɪtsəs] RZ. r.ż.

1. Spitze:

Spitze (spitzes Ende)

ostry [lub spiczasty] koniec r.m.

Spitze (eines Messers)

szpic r.m.

Spitze (eines Bleistifts)

koniuszek r.m.

Spitze (eines Pfeils)

grot r.m.

einem Vorwurf die Spitze nehmen, [jmdm/etw] die Spitze bieten alt

stawiać [komuś/czemuś] czoło

2. Spitze:

Spitze (Schuhspitze)

czubek r.m.

Spitze (Fingerspitze)

koniuszek r.m.

3. Spitze:

Spitze (Bergspitze)

szczyt r.m.

Spitze (Bergspitze)

wierzchołek r.m.

Spitze (Baumspitze)

wierzchołek r.m.

und das ist erst die Spitze des Eisbergs!

a to dopiero wierzchołek góry lodowej! fig

4. Spitze (vorderster Teil: eines Zugs, einer Kolonne):

Spitze

czoło r.n.

Spitze

przód r.m.

5. Spitze (erster Platz):

Spitze

czołówka r.ż.

6. Spitze (Höchstwert):

Spitze

szczyt r.m.

der Wagen fährt 200 Spitze pot.

samochód może maksymalnie wyciągnąć 200 pot.

etw auf die Spitze treiben

doprowadzać [f. dk. doprowadzić] coś do ostateczności

7. Spitze pot. (die beste Qualität):

Spitze

najlepsza jakość r.ż.

Spitze! pot.

super! pot.

[einsame] Spitze sein pot. (Person, Film)

być rewelacyjnym

8. Spitze (in der Textilindustrie):

Spitze

koronka r.ż.

9. Spitze (Anspielung, boshafte Bemerkung):

Spitze

przytyk r.m.

Spitze

docinek r.m.

das ist eine Spitze gegen sie

to jest przytyk w jej kierunku

10. Spitze (führende, tonangebende Leute):

Spitze

elita r.ż.

die Spitze der Gesellschaft

śmietanka r.ż. towarzyska

11. Spitze (Führung: von Unternehmen):

Spitze

na czele

an der Spitze liegen

znajdować się na czele

sich an die Spitze setzen, die Spitze übernehmen

obejmować [f. dk. objąć] kierownictwo

an der Spitze stehen

stać na czele

12. Spitze (Zigarettenspitze):

Spitze

cygarniczka r.ż.

Sprịtze <‑, ‑n> [ˈʃprɪtsə] RZ. r.ż.

1. Spritze (Injektionsspritze):

Spritze

strzykawka r.ż.

2. Spritze (Injektion):

Spritze

zastrzyk r.m.

eine Spritze geben

dawać [f. dk. dać] zastrzyk

sie hat eine Spritze bekommen

dostała zastrzyk

3. Spritze (Feuerspritze):

Spritze

motopompa r.ż. strażacka

Spritze

sikawka r.ż.

4. Spritze pot. (Geldspritze):

Spritze

zastrzyk r.m. pieniędzy [lub gotówki] fig

Gesẹtz <‑es, ‑e> [gə​ˈzɛts] RZ. r.n.

1. Gesetz PR. (Rechtsakt):

Gesetz

ustawa r.ż.

ein Gesetz erlassen [o. verabschieden]

uchwalić ustawę

ein Gesetz einbringen

wnieść ustawę

ein Gesetz umgehen

obejść ustawę

nach Maßgabe des Gesetzes

stosownie do ustawy

geltendes Gesetz

obowiązująca ustawa

formelles Gesetz

ustawa formalna

einfaches Gesetz

zwykła ustawa

nachkonstitutionelles Gesetz

ustawa pokonstytucyjna

vor dem Gesetz

wobec prawa

(Rechtsordnung) das Gesetz einhalten

przestrzegać prawa

das Gesetz hüten

strzec prawa

das Gesetz brechen

łamać [f. dk. z‑] prawo

mit dem Gesetz in Konflikt geraten

wejść w konflikt z prawem

2. Gesetz (Regel):

ein ungeschriebenes Gesetz

niepisana reguła r.ż.

etw zum Gesetz erklären

ustanowić coś prawem!

3. Gesetz (Geschehen, Ablauf):

Gesetz

prawo r.n.

das Gesetz des Dschungels

prawo dżungli fig

das Gesetz der Schwerkraft

prawo powszechnego ciążenia [lub grawitacji]

gest.

gest. Abk. von gestorben

gest.

zm.

Zobacz też sterben , gestorben

stẹrben <stirbt, starb, gestorben> [ˈʃtɛrbən] CZ. cz. nieprzech.

1. sterben (sein Leben enden):

[an Krebs C.] sterben

umierać [f. dk. umrzeć] [na raka]

er ist an Typhus gestorben

[on] umarł na tyfus

er starb als Christ

umarł jako chrześcijanin r.m.

sie liegt im Sterben

ona umiera [lub geh: kona]

daran wirst du schon nicht sterben pot.

to cię nie zabije

gestorben sein pot. (nicht zustande gekommen sein) (Abkommen)

nie dojść do skutku

gestorben sein (Pläne)

spełznąć na niczym

das Projekt ist gestorben pot.

projekt r.m. spełznął na niczym

er/sie ist für mich gestorben! pot.

on/ona dla mnie nie istnieje!

2. sterben pot. (vergehen):

ich bin vor Angst fast gestorben

o mało nie umarłem ze strachu pot.

gestọrben [gə​ˈʃtɔrbən] CZ. cz. nieprzech.

gestorben pp von sterben

Ge̱ste <‑, ‑n> [ˈgeːstə, ˈgɛstə] RZ. r.ż. (Bewegung, Handlung)

Geste

gest r.m.

Gesätz RZ.

Hasło od użytkownika

Gesätz r.n. REL.

dziesiątka różańca r.ż.