Tłumaczenia dla hasła „stať“ w niemiecko » polski słowniku

sta̱k [ʃtaːk] CZ. cz. nieprzech.

stak cz. prz. von stecken

Zobacz też stecken , stecken

stẹcken² <steckt, steckte [o. geh: stak], gesteckt> [ˈʃtɛkən] CZ. cz. nieprzech.

1. stecken (feststecken):

stecken

tkwić w czymś

in etw C. stecken, der Schlüssel steckt im Schloss

klucz r.m. tkwi w zamku

in meinem Finger steckt ein Splitter

mam drzazgę w palcu

im Schnee stecken

ugrząźć w śniegu

2. stecken pot. (sich befinden):

in Schwierigkeiten C. stecken (Person)

być w tarapatach

in Schwierigkeiten C. stecken (Land)

być pogrążonym w kryzysie

ich stecke mitten in der Arbeit

jestem w połowie pracy

du musst zeigen, was in dir steckt

musisz pokazać, co w tobie siedzi pot.

wo hast du denn gesteckt? fig

gdzieś ty się podziewał? pot.

hinter einer Sache stecken

być zamieszanym [lub fig: wplątanym] w jakąś sprawę

wer steckt bloß hinter dieser Geschichte?

kto się kryje za tą historią

stẹcken¹ <steckt, steckte, gesteckt> [ˈʃtɛkən] CZ. cz. przech.

1. stecken (einstecken):

stecken

wkładać [f. dk. włożyć]

stecken

wtykać [f. dk. wetknąć]

stecken

wsuwać [f. dk. wsunąć]

etw in eine Schublade stecken

chować [f. dk. s‑] coś do szuflady

sie steckte die Hände in die Tasche

włożyła ręce do kieszeni

sich C. etw in den Mund stecken

wkładać [lub wsadzać] sobie coś do ust

ich weiß im Moment gar nicht, wohin ich dich stecken soll fig pot.

w tym momencie zupełnie nie mam pojęcia, co mam z tobą zrobić

2. stecken (aufstecken):

er steckte ihr den Ring an den Finger

włożył jej obrączkę na palec

er steckte ihr den Ring an den Finger (feststecken, anstecken)

przyszpilać [f. dk. przyszpilić ]pot.

eine Brosche an die Jacke stecken

przypinać [f. dk. przypiąć] broszkę do żakietu

den Saum stecken

robić [f. dk. z‑] obrąbek

das kannst du dir an den Hut stecken pot.

możesz to sobie wsadzić pot.

3. stecken fig pot.:

jdn ins Gefängnis stecken

wsadzić kogoś do więzienia pot.

4. stecken pot. (investieren):

viel Geld in etw B. stecken

władować [lub wsadzić] w coś dużo pieniędzy pot.

ich habe viel Geld/Arbeit in das Projekt gesteckt

włożyłem dużo pieniędzy/pracy w ten projekt

5. stecken pot. (verraten, zur Kenntnis bringen):

jdm etw stecken

zdradzać [f. dk. zdradzić] coś komuś

jdm ein paar Informationen stecken

zdradzić komuś pewne informacje

Sta̱b <‑[e]s, Stäbe> [ʃtaːp, pl: ˈʃtɛːbə] RZ. r.m.

1. Stab (Holzstab):

Stab

kij r.m.

den Stab über jdn brechen podn.

potępiać [f. dk. potępić] kogoś

2. Stab (Gitterstab):

Stab

pręt r.m.

3. Stab (Stange für den Stabhochsprung):

Stab

tyczka r.ż.

4. Stab (Staffelholz):

Stab

pałeczka r.ż. [sztafetowa]

5. Stab a. WOJSK. (Gruppe):

Stab

sztab r.m.

6. Stab:

Stab (Marschallstab)

laska r.ż. marszałkowska

Stab (Bischofsstab)

pastorał r.m.

Stab (Zauberstab)

czarodziejska różdżka r.ż.

7. Stab (Messstab):

Stab

miara r.ż.

Sta̱r¹ <‑[e]s, ‑e> [ʃtaːɐ̯] RZ. r.m. (in der Vogelkunde)

Star

szpak r.m.

Sta̱u̱ <‑[e]s, ‑e [o. ‑s]> [ʃtaʊ] RZ. r.m.

1. Stau (Verkehrsstau):

Stau

korek r.m. pot.

im Stau stehen

stać w korku pot.

2. Stau l.mn. selten (im Wasser):

Stau

spiętrzenie r.n.

ste̱t [ʃteːt] PRZYM. podn.

stet → stetig

Zobacz też stetig

I . ste̱tig PRZYM.

stetig Entwicklung:

stetig

ciągły

stetiges Wachstum

ciagły wzrost r.m.

II . ste̱tig PRZYSŁ.

stetig ansteigen, sinken:

stetig

ciągle

sto̱b [ʃtoːp] CZ. cz. nieprzech.

stob cz. prz. von stieben

Zobacz też stieben

sti̱e̱ben <stiebt, stob [o. stiebte], gestoben [o. gestiebt]> [ˈʃtiːbən] CZ. cz. nieprzech. podn.

1. stieben +haben o sein:

stieben (Wassertropfen)

rozpryskiwać [f. dk. rozprysnąć] się

stieben (Funken)

sypać [f. dk. po‑] się

stieben (Staub)

kurzyć się

2. stieben +sein (Menge):

aus dem Gebüsch stieben (Vögel)

wyfrunąć z zarośli

stọp [ʃtɔp] WK

stop

stop

stv.

stv. Abk. von stellvertretend

stv.

występujący w zastępstwie

stv.

reprezentujący

Zobacz też stellvertretend

I . stẹllvertretend PRZYM.

der stellvertretende Direktor

zastępca r.m. dyrektora

stellvertretender Vorsitzende

zastępca przewodniczącego

II . stẹllvertretend PRZYSŁ.

etw stellvertretend für jdn/etw tun

robić [f. dk. z‑] coś w zastępstwie kogoś/czegoś

stellvertretend für jdn sprechen

wypowiadać się w zastępstwie kogoś

I . stu̱r [ʃtuːɐ̯] PRZYM.

1. stur (dickköpfig):

stur

uparty

sich [bei etw] stur stellen [o. [bei etw] auf stur schalten] pot.

uparcie obstawać przy swoim

2. stur (hartnäckig):

stur Haltung

niewzruszony

stur Entscheidung

nieugięty

II . stu̱r [ʃtuːɐ̯] PRZYSŁ.

1. stur (unbeirrt):

stur nach der Anordnung vorgehen

ściśle przestrzegać zarządzeń

2. stur (uneinsichtig):

stur beharren, festhalten

uparcie