W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „verzoeken“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

verzọcken: czasownik przechodni
verzo̱gen: I. czasownik II. przymiotnik i przysłówek
verzạnken: czasownik zwrotny
verzọllen: czasownik przechodni
verzi̱e̱hen: czasownik nieprzechodni lub przechodni
verzi̱e̱ren: czasownik przechodni
verza̱gen: czasownik nieprzechodni
verze̱i̱gen: czasownik przechodni
verzịnsen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
verze̱i̱hen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
verzẹrren: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
verzä̱hlen: czasownik zwrotny
verzạpfen: czasownik przechodni
verze̱hren: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
verzä̱rteln: czasownik przechodni
verzọllt: przymiotnik i przysłówek
verzö̱gern: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
bekie̱ken: czasownik przechodni
verzẹrrt: przymiotnik i przysłówek
verzụ̈ckt: przymiotnik i przysłówek

Widzisz podobne wyniki: verzocken , verzieren , verziehen , verzollen , verzanken , verzogen , verzehren , verzapfen , verzählen , verzerren , verzeihen , verzinsen , verzeigen , verzagen , verzärteln , Verzeher , verzückt , verzerrt , bekieken , verzögern i verzollt

verzọcken* CZ. cz. przech. pot. (beim Kartenspiel)

przegrać [grając na pieniądze]

I . verzo̱gen [fɛɐ̯ˈtsoːgən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

verzogen pp von verziehen

II . verzo̱gen [fɛɐ̯ˈtsoːgən] PRZYM.

1. verzogen (umgezogen):

verzogen Empfänger, Adressat

verzogen sein

wyprowadzić się

unbekannt verzogen

przeprowadził[a] się bez podania [nowego] adresu

2. verzogen (verwöhnt):

verzogen Kind

3. verzogen (entstellt):

verzogen Tür, Holz

Zobacz też verziehen , verziehen , verzeihen

I . verzi̱e̱hen*² [fɛɐ̯ˈtsiːən] CZ. cz. nieprzech. irr +sein (umziehen)

przeprowadzać [f. dk. przeprowadzić] się

unbekannt verzogen

przeprowadził[a] się bez podania [nowego] adresu

sie sind ins Ausland verzogen

[oni] przeprowadzili się za granicę

II . verzi̱e̱hen*² [fɛɐ̯ˈtsiːən] CZ. cz. przech. irr

1. verziehen (verzerren):

verziehen Mund

krzywić [f. dk. s‑]

den Mund zu einem Lächeln verziehen

lekko się uśmiechać [f. dk. uśmiechnąć]

das Gesicht vor Schmerz verziehen

wykrzywiać [f. dk. wykrzywić] twarz z bólu

ohne eine Miene zu verziehen

bez drgnienia powiek

2. verziehen (verwöhnen):

verziehen Kind

rozpuszczać [f. dk. rozpuścić]

3. verziehen SPORT:

verziehen Ball

rzucać [f. dk. ‑cić] w niewłaściwym kierunku

III . verzi̱e̱hen*² [fɛɐ̯ˈtsiːən] CZ. cz. zwr. irr

1. verziehen:

verziehen (seine Form verändern) (Gesicht)

krzywić [f. dk. wy‑] się

2. verziehen:

verziehen (sich werfen) (Holz)

3. verziehen:

verziehen (die Form verlieren) (Pullover)

rozciągnąć się

4. verziehen:

verziehen (weiterziehen) (Gewitter)

przeciągać [f. dk. przeciągnąć]

verziehen (Nebel, Wolken)

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

verziehen (Nebel, Wolken)

rozpraszać [f. dk. rozproszyć] się

verziehen (Schmerz)

mijać [f. dk. minąć]

5. verziehen pot.:

verziehen (verschwinden)

wynosić [f. dk. wynieść] się pot.

verziehen (heimlich)

znikać [f. dk. zniknąć]

los, verzieh dich!

jazda, wynoś się!

verzi̱e̱hen¹ [fɛɐ̯ˈtsiːən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

verziehen pp von verzeihen

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯ˈtsaɪən] CZ. cz. przech.

[jdm] etw verzeihen

wybaczać [f. dk. wybaczyć] coś [komuś]

das wird er dir nie verzeihen

on ci tego nigdy nie wybaczy

ich kann es mir nicht verzeihen, dass ...

nie mogę sobie wybaczyć, że...

das ist nicht zu verzeihen

to [jest] niewybaczalne

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯ˈtsaɪən] CZ. cz. nieprzech.

[jdm] verzeihen

wybaczyć [komuś]

[jdm] verzeihen

przebaczać [f. dk. przebaczyć] [komuś]

verzeihen Sie!

verzạnken* CZ. cz. zwr. pot.

kłócić [f. dk. po‑] się

sie haben sich wieder wegen einer Kleinigkeit verzankt

[oni] znów pokłócili się z powodu jakiejś drobnostki

verzọllen* [fɛɐ̯ˈtsɔlən] CZ. cz. przech.

clić [f. dk. o‑]

haben Sie etwas zu verzollen?

czy ma pan/pani coś do oclenia?

verzi̱e̱hen¹ [fɛɐ̯ˈtsiːən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

verziehen pp von verzeihen

Zobacz też verzeihen

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯ˈtsaɪən] CZ. cz. przech.

[jdm] etw verzeihen

wybaczać [f. dk. wybaczyć] coś [komuś]

das wird er dir nie verzeihen

on ci tego nigdy nie wybaczy

ich kann es mir nicht verzeihen, dass ...

nie mogę sobie wybaczyć, że...

das ist nicht zu verzeihen

to [jest] niewybaczalne

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯ˈtsaɪən] CZ. cz. nieprzech.

[jdm] verzeihen

wybaczyć [komuś]

[jdm] verzeihen

przebaczać [f. dk. przebaczyć] [komuś]

verzeihen Sie!

verzi̱e̱ren* CZ. cz. przech.

etw mit etw verzieren

ozdobić coś czymś

etw mit etw verzieren

przystrajać [f. dk. przystroić] coś czymś

eine Torte mit Schlagsahne verzieren

przybierać [f. dk. przybrać] tort bitą śmietaną

eine Torte mit Schlagsahne verzieren

dekorować [f. dk. u‑] tort bitą śmietaną

verza̱gen* [fɛɐ̯ˈtsaːgən] CZ. cz. nieprzech. +sein o haben podn.

tracić [f. dk. s‑] nadzieję

er ist ganz verzagt

stracił wszelką nadzieję

verze̱i̱gen* CZ. cz. przech. CH (anzeigen)

einen Diebstahl bei der Polizei verzeigen

zgłosić kradzież [na] policji

[jdn] verzeigen einen Dieb

donieść [na kogoś]

[jdn] verzeigen einen Dieb

zadenuncjować [kogoś]

I . verzịnsen* [fɛɐ̯ˈtsɪnzən] CZ. cz. przech.

verzinsen Kapital:

oprocentowywać [f. dk. oprocentować]

etw mit fünf Prozent verzinsen

oprocentować coś na pięć procent

niedrig/hoch verzinst werden

być nisko/wysoko oprocentowanym

II . verzịnsen* [fɛɐ̯ˈtsɪnzən] CZ. cz. zwr.

sich gut/schlecht verzinsen

dobrze/źle procentować

unser Kapital verzinst sich mit 5 Prozent

nasz kapitał r.m. procentuje na 5 procent

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯ˈtsaɪən] CZ. cz. przech.

[jdm] etw verzeihen

wybaczać [f. dk. wybaczyć] coś [komuś]

das wird er dir nie verzeihen

on ci tego nigdy nie wybaczy

ich kann es mir nicht verzeihen, dass ...

nie mogę sobie wybaczyć, że...

das ist nicht zu verzeihen

to [jest] niewybaczalne

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯ˈtsaɪən] CZ. cz. nieprzech.

[jdm] verzeihen

wybaczyć [komuś]

[jdm] verzeihen

przebaczać [f. dk. przebaczyć] [komuś]

verzeihen Sie!

I . verzẹrren* CZ. cz. przech.

1. verzerren (verziehen):

verzerren Mund

krzywić [f. dk. s‑]

das Gesicht [vor Schmerz/Wut] verzerren

wykrzywiać [f. dk. wykrzywić] twarz [z bólu/wściekłości]

2. verzerren (entstellen):

jds Gesicht verzerren (Hass, Schmerz)

wykrzywić [lub zniekształcić] czyjąś twarz

Hass verzerrt seine Züge

nienawiść r.ż. zniekształca jego rysy

3. verzerren:

verzerren (verfälschen) (Spiegel)

zniekształcać

etw verzerrt wiedergeben/darstellen Ereignisse, Tatsachen, Wettbewerb

relacjonować/prezentować coś w sposób przekłamany [lub zniekształcony]

der Anrufer hat seine Stimme technisch verzerrt

rozmówca r.m. technicznie zniekształcał swój głos

4. verzerren FOTO (falsch wiedergeben):

zniekształcać [f. dk. zniekształcić]

5. verzerren (zu stark dehnen):

sich C. eine Sehne/einen Muskel verzerren

naderwać sobie ścięgno/mięsień

II . verzẹrren* CZ. cz. zwr.

sich [zu einer Grimasse] verzerren (Gesicht, Gesichtszüge)

krzywić [f. dk. s‑] się [w grymasie]

sich vor Wut/Schmerz verzerren

krzywić się [f. dk. s‑] z wściekłości/bólu

verzä̱hlen* CZ. cz. zwr.

mylić [f. dk. po‑] się w liczeniu

verzạpfen* [fɛɐ̯ˈtsapfən] CZ. cz. przech.

1. verzapfen (verbinden):

verzapfen Bretter

łączyć [f. dk. po‑] na czop

2. verzapfen pej. pot.:

Blödsinn/Mist verzapfen

Blödsinn/Mist verzapfen

pleść pej. pot.

I . verze̱hren* CZ. cz. przech. podn.

1. verzehren:

spożywać [f. dk. spożyć ]podn.

konsumować [f. dk. s‑ ]form

zwroty:

jdn verzehren (Krankheit)

trawić [lub wyniszczać] kogoś

II . verze̱hren* CZ. cz. zwr. podn.

1. verzehren (sich zermürben):

sich vor Sorge C. verzehren

zadręczać się troskami

2. verzehren (intensiv verlangen):

sich nach jdm verzehren

umierać z tęsknoty za kimś

sich nach etw C. verzehren

usilnie czegoś pragnąć [lub pożądać]

sich vor Sehnsucht nach etw C. verzehren

umierać z tęsknoty za czymś

verzä̱rteln* [fɛɐ̯ˈtsɛːɐ̯təln] CZ. cz. przech. pej.

verzärteln

rozpuszczać [f. dk. rozpuścić ]pej.

verzọllt PRZYM.

I . verzö̱gern* CZ. cz. przech.

1. verzögern (hinauszögern):

przedłużać [f. dk. przedłużyć]

etw [um eine Stunde] verzögern

odwlekać [f. dk. odwlec] coś [o godzinę]

etw [um eine Stunde] verzögern

opóźniać [f. dk. opóźnić] coś [o godzinę]

2. verzögern (verlangsamen):

den Schritt verzögern

zwalniać [f. dk. zwolnić] kroku

II . verzö̱gern* CZ. cz. zwr.

sich [um eine Stunde] verzögern

odwlekać [f. dk. odwlec] się [o godzinę]

sich [um eine Stunde] verzögern

opóźniać [f. dk. opóźnić] się [o godzinę]

bekie̱ken* CZ. cz. przech. połnocnoniem.

przyglądać się [komuś]

patrzeć [na kogoś]

verzẹrrt PRZYM.

1. verzerrt Gesicht, Tatsache:

2. verzerrt Sehne:

3. verzerrt:

verzerrt Bild

zniekształcony

verzerrt Ton

verzụ̈ckt [fɛɐ̯ˈtsʏkt] PRZYM.

verzückt (ekstatisch)

będący w ekstazie

verzückt lauschen

przysłuchiwać się z zachwytem

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski