W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „uprawić“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

uprawa: rzeczownik
uprawny: przymiotnik i przysłówek
prawić: czasownik przechodni
oprawiać: czasownik przechodni
sprawiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
wprawiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
prawica: rzeczownik
uprosić
uprać
uprażyć
trawić: czasownik przechodni
strawić
pławić: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
ubawić: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
spławiać: czasownik przechodni
udławić
ustawić

Widzisz podobne wyniki: prawica , wprawić , sprawić , oprawić , prawić , uprawny , uprawa , ustawić , udławić , spławić , ubawić , pławić , strawić , trawić , uprażyć , uprać i uprosić

uprawa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [uprava] RZ. r.ż. ROLN.

1. uprawa bez l.mn.:

uprawa (sianie, sadzenie, podlewanie: warzyw, zboża)

Anbau r.m.

uprawa (ziemi)

Bearbeitung r.ż.

uprawa (ziemi)

Bestellung r.ż.

2. uprawa (uprawiana roślina):

Zucht r.ż.

Kulturpflanze r.ż.

sadzić uprawy

Kulturpflanzen anbauen

uprawny [upravnɨ] PRZYM. ROLN.

uprawny grunty

urbar

uprawny grunty

uprawny rośliny

Nutz-

uprawny rośliny

Kultur-

prawić <‑wi> [pravitɕ] CZ. cz. przech. podn. żart.

einen Vortrag halten żart.

prawić komplementy

Komplimente machen

prawić komuś kazania [lub morały]

jdm eine Moralpredigt halten

oprawiać <‑ia> [opravjatɕ], oprawić [opravitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. oprawiać (robić okładkę):

oprawiać książkę

2. oprawiać (robić ramę):

oprawiać obraz

oprawiać kogoś w ramki

jdn auf ein Podest stellen [o. heben]

3. oprawiać (osadzać):

oprawiać klejnot, okulary

4. oprawiać (patroszyć):

oprawiać rybę, kurę

I . sprawiać <‑ia> [spravjatɕ], sprawić [spravitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. sprawiać (powodować):

sprawiać ból, kłopot

sprawiać ból, kłopot

sprawiać przykrość, radość

sprawiać przykrość, radość

sprawić niespodziankę

für Überraschung sorgen

przypadek sprawił, że...

der Zufall r.m. wollte es, dass ...

sprawiać dobre/złe wrażenie

einen guten/schlechten Eindruck hinterlassen

2. sprawiać podn. (kupować):

sprawić sobie coś

sich B. etw besorgen

II . sprawiać <‑ia> [spravjatɕ], sprawić [spravitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. (działać, sprawować się)

dobrze/źle się sprawiać (człowiek)

sich B. gut/schlecht führen

dobrze/źle się sprawiać (silnik)

gut/schlecht funktionieren

I . wprawiać <‑ia> [fpravjatɕ], wprawić [fpravitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

1. wprawiać (umieścić):

wprawiać brylant

wprawiać szybę

2. wprawiać (wywołać jakiś stan):

wprawiać kogoś w dobry humor

bei jdm für gute Laune sorgen

wprawiać kogoś w dobry humor

jdm gute Laune machen

wprawiać kogoś w dobry humor

bei jdm gute Laune hervorrufen

wprawiać w dobry nastrój

in eine gute Stimmung versetzen

wprawiać kogoś w zakłopotanie

jdn verlegen machen [o. in Verlegenheit bringen]

wprawić coś w ruch

etw in Bewegung [o. Gang] bringen [o. versetzen]

wprawić kogoś w podziw/zdumienie

jdn in Staunen/Erstaunen versetzen

II . wprawiać <‑ia> [fpravjatɕ], wprawić [fpravitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

1. wprawiać (nabywać wprawy):

wprawiać się w czymś

sich B. in etw C. üben

2. wprawiać (wywoływać jakiś stan):

wprawiać się w dobry humor

sich B. in gute Stimmung bringen

prawica <D. ‑cy, l.mn. ‑ce> [pravitsa] RZ. r.ż.

1. prawica bez l.mn. POLIT.:

die [politische] Rechte r.ż.

2. prawica podn. (prawa ręka):

Rechte r.ż.

rechte Hand r.ż.

po [lub na] prawicy

po [lub na] prawicy

uprosić [uproɕitɕ]

uprosić f. dk. od upraszać

Zobacz też upraszać

upraszać <‑sza; f. dk. uprosić> [upraʃatɕ] CZ. cz. przech. zwykle f. dk.

upraszać pot. (otrzymać pozwolenie):

upraszać kogoś, żeby...

jdn anflehen, dass ...

uprosiła matkę, aby pozwoliła jej jechać na wycieczkę

sie flehte die Mutter an, auf den Ausflug mitfahren zu dürfen

zwroty:

„uprasza się o ciszę!“

„Ruhe, bitte!”

uprać [upratɕ]

uprać f. dk. od prać

Zobacz też prać

I . prać <pierze f. dk. ze‑> [pratɕ] CZ. cz. przech.

1. prać < f. dk. wy‑>:

prać [lub po‑] [lub u‑] (usuwać brud) bieliznę

prać (chemicznie) odzież

środki piorące

Waschmittel ntpl

prać brudy pot.

schmutzige Wäsche waschen pot.

2. prać < f. dk. s‑> pot. (bić):

prać człowieka

verdreschen pot.

II . prać <pierze f. dk. po‑ [lub u‑]> [pratɕ] CZ. cz. nieprzech. (robić pranie)

III . prać <pierze> [pratɕ] CZ. cz. zwr.

1. prać < f. dk. wy‑> <[lub u‑]>:

prać (być pranym) (bielizna)

gewaschen werden

2. prać < f. dk. s‑> pot.:

prać (bić się) (ludzie)

sich B. prügeln

uprażyć [upraʒɨtɕ]

uprażyć f. dk. od prażyć

Zobacz też prażyć

I . prażyć <‑ży> [praʒɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. prażyć < f. dk. u‑> (przypiekać):

prażyć kukurydzę, orzeszki

2. prażyć TECHNOL.:

II . prażyć <‑ży> [praʒɨtɕ] CZ. cz. nieprzech. (słońce)

III . prażyć <‑ży> [praʒɨtɕ] CZ. cz. zwr.

1. prażyć:

prażyć (przypiekać się) (kukurydza)

2. prażyć:

prażyć (opalać się intensywnie) (człowiek)

schmoren pot.

prażyć (opalać się intensywnie) (człowiek)

braten pot.

trawić <‑wi; cz. prz. traw; f. dk. s‑> [travitɕ] CZ. cz. przech.

1. trawić (wchłaniać):

trawić pokarm

nie trawić kogoś/czegoś

jdn/etw nicht leiden können

2. trawić (niszczyć):

3. trawić (marnować, trwonić):

trawić czas na czymś

die Zeit mit etw verschwenden [o. vergeuden]

4. trawić tylko ndk.:

trawić CHEM., TECHNOL. płytę

trawić blachę kwasem

Blech verätzen

strawić [stravitɕ]

strawić f. dk. od trawić

Zobacz też trawić

trawić <‑wi; cz. prz. traw; f. dk. s‑> [travitɕ] CZ. cz. przech.

1. trawić (wchłaniać):

trawić pokarm

nie trawić kogoś/czegoś

jdn/etw nicht leiden können

2. trawić (niszczyć):

3. trawić (marnować, trwonić):

trawić czas na czymś

die Zeit mit etw verschwenden [o. vergeuden]

4. trawić tylko ndk.:

trawić CHEM., TECHNOL. płytę

trawić blachę kwasem

Blech verätzen

I . pławić <‑wi; cz. prz. ‑aw> [pwavitɕ] CZ. cz. przech. podn. (zanurzać)

ins Wasser tauchen

pławić nogi w rzece

die Beine im See untertauchen

II . pławić <‑wi; cz. prz. ‑aw> [pwavitɕ] CZ. cz. zwr.

1. pławić (zanurzać się):

baden

pławić się w basenie

im Becken schwimmen [o. baden]

pławić się we krwi

ktoś pławi się we krwi

an jds Händen klebt Blut r.n. podn.

ktoś pławi się we krwi

jd watet im Blut podn.

2. pławić przen. (rozkoszować się):

pławić się w rozkoszy

in Wonne schwelgen

pławić się w luksusie

im Luxus schwimmen

pławić w szczęściu

in Glück schwimmen

I . ubawić <‑wi; cz. prz. ubaw> [ubavitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

ubawić kogoś czymś

jdn mit etw belustigen [o. unterhalten]

ubawić publiczność anegdotami

das Publikum mit Anekdoten unterhalten

II . ubawić <‑wi; cz. prz. ubaw> [ubavitɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. podn.

ubawić się czymś

sich B. mit etw vergnügen [o. unterhalten]

ubawić się na dyskotece

sich B. in der Disko amüsieren

spławiać <‑ia> [spwavjatɕ], spławić [spwavitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. spławiać (przewozić):

spławiać drzewo

2. spławiać pot. (pozbyć się):

spławiać człowieka

spławiać człowieka

abwimmeln pot.

udławić [udwavitɕ]

udławić f. dk. od dławić

Zobacz też dławić

I . dławić <‑wi; cz. prz. dław> [dwavitɕ] CZ. cz. przech.

1. dławić (dusić):

2. dławić < f. dk. z‑> podn. (tłumić):

dławić protesty, płacz

dławić powstanie

ersticken przen.

dławić powstanie

II . dławić <‑wi; cz. prz. dław f. dk. u‑> [dwavitɕ] CZ. cz. zwr.

dławić się czymś

an etw C. würgen

udławić się czymś

an etw C. ersticken

udławić się czymś

sich B. an etw C. verschlucken

zwroty:

udław się! pot.

ustawić [ustavitɕ]

ustawić f. dk. od ustawiać

Zobacz też ustawiać

I . ustawiać <‑ia; f. dk. ustawić> [ustavjatɕ] CZ. cz. przech.

1. ustawiać (umieszczać):

2. ustawiać (rozmieszczać):

3. ustawiać (wznosić):

ustawiać namiot

ustawiać namiot

ustawiać rusztowania

4. ustawiać (regulować):

ustawiać antenę

ustawiać żagle

ustawiać domyślnie

5. ustawiać pot. (urządzać):

być dobrze ustawionym

gut gestellt sein

II . ustawiać <‑ia; f. dk. ustawić> [ustavjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. ustawiać (stawać):

ustawiać się w szeregu

sich B. in einer Reihe aufstellen

ustawiać się w szeregu

in einer Reihe antreten

ustawiać się przodem do czegoś

sich B. mit dem Gesicht zu etw stellen

ustawiać się w ogonku pot.

2. ustawiać pot. (urządzać się):

ustawić się dobrze w życiu

sich B. im Leben gut einrichten

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski