niderlandzko » niemiecki

af·stof·fen <stofte af, h. afgestoft> [ɑfstɔfə(n)] CZ. cz. przech.

stof·fen1 [stɔfə(n)] PRZYM.

op·dof·fen1 <dofte zich op, h. zich opgedoft> [ɔbdɔfə(n)] CZ. wk ww

opdoffen zich opdoffen (zich optutten):

ver·slof·fen [vərslɔfə(n)] CZ. alleen inf.

1. versloffen (verwaarlozen):

2. versloffen (in het honderd lopen):

verlottern pot.

chris·tof·fel <christoffel|s> [krɪstɔfəl] RZ. r.m.

on·over·trof·fen [ɔnovərtrɔfə(n)] PRZYM.

bal·last·stof·fen RZ. l.mn.

ge·trof·fen CZ.

getroffen volt. deelw. van treffen², treffen³

Zobacz też treffen , treffen , treffen

tref·fen3 <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] CZ. cz. przech.

4. treffen (betreffen, aangaan):

5. treffen (met ‘het’; boffen):

6. treffen (iets onaangenaams):

tref·fen2 <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] CZ. cz. nieprzech. ((goed) uitkomen)

tref·fen1 [trɛfə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

1. treffen (gevecht):

Treffen r.n.

2. treffen (samenkomst):

Treffen r.n.

3. treffen SPORT (wedstrijd):

Treffen r.n.
Wettkampf r.m.

ont·plof·fen <ontplofte, i. ontploft> [ɔntplɔfə(n)] CZ. cz. nieprzech.

stof·fe·ren <stoffeerde, h. gestoffeerd> [stɔferə(n)] CZ. cz. przech.

3. stofferen (opsieren):

in·suf·fen <sufte in, i. ingesuft> [ɪnsʏfə(n)] CZ. cz. nieprzech.

schaf·fen <schafte, h. geschaft> [sxɑfə(n)] CZ. cz. przech.

ont·hef·fen <onthief, h. ontheven> [ɔnthɛfə(n)] CZ. cz. przech.

3. ontheffen form. (vrijstellen):

entheben +D.

4. ontheffen (doen ontstijgen):

be·straf·fen <bestrafte, h. bestraft> [bəstrɑfə(n)] CZ. cz. przech.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski