W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „auffall“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

A̱u̱sfall: rzeczownik
Zu̱fall: rzeczownik
Ạbfall: rzeczownik
Ạnfall: rzeczownik
Befạll: rzeczownik
Ụmfall: rzeczownik
Ụnfall: rzeczownik
Bei̱fall: rzeczownik
E̱i̱nfall: rzeczownik
Ẹrbfall: rzeczownik
No̱tfall: rzeczownik
Verfạll: rzeczownik
Vo̱rfall: rzeczownik
We̱mfall: rzeczownik
We̱nfall: rzeczownik
We̱rfall: rzeczownik
Zerfạll: rzeczownik
To̱nfall: rzeczownik
Wẹsfall: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: Zufall , Ausfall , Wesfall , Tonfall , Zerfall , Werfall , Wenfall , Wemfall , Vorfall , Verfall , Notfall , Erbfall , Einfall , Beifall , Unfall , Umfall , Befall , Anfall i Abfall

A̱u̱sfall¹ <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Ausfall:

Ausfall (Verlust: der Zähne)

ubytek r.m.

Ausfall (der Haare)

wypadanie r.n.

Ausfall FIN., WIRTSCH (Fehlbetrag)

deficyt r.m.

2. Ausfall:

Ausfall (Versagen: eines Triebwerks)

awaria r.ż.

Ausfall (eines Organs)

ustanie r.n. pracy

der Ausfall einer Maschine

Zu̱fall <‑[e]s, Zufälle> RZ. r.m.

1. Zufall (ein nicht geplantes Ereignis):

przypadek r.m.

traf r.m.

es war ein glücklicher Zufall, dass ...

to był szczęśliwy traf, że...

es ist kein Zufall, dass ...

to nie przypadek, że...

etw dem Zufall verdanken

zawdzięczać coś przypadkowi

etw dem Zufall überlassen

pozostawić coś przypadkowi

es war reiner Zufall, dass ...

to był czysty przypadek, że...

der Zufall wollte es, dass ...

przypadek zrządził, że...

durch [o. per] Zufall pot.

2. Zufall pot. (Überraschung):

so ein Zufall!

co za niespodzianka r.ż. !

das ist aber ein Zufall!

ale niespodzianka!

Ạbfall¹ <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Abfall (Lossagung):

der Abfall [vom Glauben]

odstępstwo r.n. [od wiary]

der Abfall [von jdm/etw] POLIT.

oderwanie r.n. się [od kogoś/czegoś]

2. Abfall (Druckabfall, Spannungsabfall):

spadek r.m.

3. Abfall (Neigung: eines Geländes):

nachylenie r.n.

Ạnfall² <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Anfall (das Entstehen):

ilość r.ż.

wielkość r.ż.

nakład r.m.

der Anfall an Arbeiten war gering/hoch

ilość r.ż. pracy była niewielka/duża

2. Anfall PR.:

nabycie r.n.

przypadnięcie r.n.

Anfall der Erbschaft/des Vermächtnisses

nabycie spadku/zapisu testamentowego

Befạll <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m. (einer Pflanze)

porażenie r.n.

der Befall mit Schädlingen

porażenie r.n. szkodnikami

bei Befall der inneren Organe

przy zakażeniu organów wewnętrznych

Ụmfall <‑[e]s, Umfälle> RZ. r.m.

Umfall pej.:

Umfall pot.

zmiana r.ż. stanowiska [lub poglądów]

Ụnfall <‑[e]s, Unfälle> RZ. r.m.

wypadek r.m.

einen Unfall bauen pot.

spowodować wypadek

bei einem Unfall

w wypadku

einen Unfall haben

einen tödlichen Unfall haben

mieć śmiertelny wypadek

Bei̱fall <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Beifall (Applaus):

oklaski l.mn.

starker/lang anhaltender/rauschender/schwacher Beifall

gromkie/długie/huczne/słabe brawa ntpl

jdm Beifall spenden

bić komuś brawo

Beifall klatschen

Beifall klatschen

Beifall klopfen a. UNIV

uderzać kostkami palców o ławkę w wyrazie uznania

er wurde mit tosendem [o. stürmischem] Beifall begrüßt

został powitany burzą oklasków [lub burzliwymi oklaskami]

2. Beifall (Zustimmung):

aprobata r.ż.

poklask r.m. podn.

jds Beifall finden

uzyskać czyjś poklask

E̱i̱nfall <‑[e]s, Einfälle> RZ. r.m.

1. Einfall (Idee):

pomysł r.m.

sie hat manchmal seltsame Einfälle

ona ma czasami oryginalne pomysły

2. Einfall WOJSK.:

najazd r.m.

der Einfall des Feindes in unser Land

najazd r.m. wroga na nasz kraj

3. Einfall bez l.mn. (das Einfallen: des Lichtes, der Strahlen):

padanie r.n.

Ẹrbfall <‑[e]s, ‑fälle> RZ. r.m. PR.

śmierć r.ż. spadkodawcy

No̱tfall <‑[e]s, ‑fälle> RZ. r.m.

1. Notfall (Zwangslage):

pilna potrzeba r.ż.

w razie potrzeby

jeśli to konieczne

für den Notfall

na wszelki wypadek

Geld für den Notfall zurücklegen

odkładać [f. dk. odłożyć] pieniądze na czarną godzinę fig

2. Notfall MED.:

nagły przypadek r.m.

bei einem Notfall

w nagłym przypadku

Verfạll <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Verfall:

Verfall (Zerfall: eines Gebäudes)

[za]walenie r.n. się

Verfall (der Kräfte)

zanik r.m.

Verfall (des Körpers)

rozkład r.m.

vom Verfall bedroht sein

byź zagrożonym ruiną

2. Verfall MED. (des Körpers):

wyniszczenie r.n.

3. Verfall (Niedergang: der Sitten):

upadek r.m.

städtischer Verfall

4. Verfall FIN. (das Ungültigwerden: des Schecks, der Karte):

utrata r.ż. ważności

bei Verfall

w przypadku utraty ważności

Vo̱rfall <‑[e]s, Vorfälle> RZ. r.m.

1. Vorfall (Geschehnis):

zajście r.n.

incydent r.m.

2. Vorfall MED.:

wypadanie r.n.

wypadnięcie r.n.

We̱mfall <‑[e]s, Wemfälle> RZ. r.m. JĘZ.

Dativ r.m.

celownik r.m.

We̱nfall <‑[e]s, Wenfälle> RZ. r.m. JĘZ.

Akkusativ r.m.

biernik r.m.

We̱rfall <‑[e]s, Werfälle> RZ. r.m. JĘZ.

Nominativ r.m.

mianownik r.m.

Zerfạll¹ <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Zerfall (das Zerfallen: eines Reichs):

rozpad r.m.

2. Zerfall (Niedergang: vom Land, von der Kultur):

upadek r.m.

moralischer Zerfall

3. Zerfall:

Zerfall (Sturz: von Gebäuden)

zawalenie r.n. się

Zerfall (vom Holz)

zwalenie r.n. się

Zerfall (vom Körper)

rozkład r.m.

To̱nfall <‑[e]s, ‑fälle> RZ. r.m.

1. Tonfall (Sprachmelodie):

intonacja r.ż.

mit singendem Tonfall

melodyjnym głosem

2. Tonfall (Art des Sprechens):

ton r.m.

in freundlichem Tonfall

w przyjaznym tonie

Wẹsfall <‑[e]s, Wesfälle> RZ. r.m. JĘZ.

Genitiv r.m.

dopełniacz r.m.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski