Tłumaczenia dla hasła „ausbremsen“ w niemiecko » polski słowniku

ạb|bremsen CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

abbremsen

hamować [f. dk. za‑]

du musst hier die Geschwindigkeit auf 60 km/h abbremsen

musisz tu zmniejszyć prędkość do 60 km/h

er hat blitzschnell abgebremst

[on] błyskawicznie zahamował

I . a̱u̱s|brechen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. ausbrechen (entkommen):

[aus dem Gefängnis] ausbrechen

uciec [z więzienia]

[aus dem Käfig] ausbrechen

wydostać się [z klatki]

2. ausbrechen fig (sich lösen):

aus der Ehe/einer Beziehung ausbrechen

zerwać małżeństwo/związek

3. ausbrechen:

ausbrechen (zur Eruption gelangen) (Vulkan)

wybuchnąć

4. ausbrechen:

ausbrechen (losbrechen) (Krieg, Hass, Seuche)

wybuchać [f. dk. wybuchnąć]

ausbrechen Sturm

zrywać [f. dk. zerwać] się

5. ausbrechen (austreten):

ausbrechen

występować [f. dk. wystąpić]

ihm brach der Schweiß aus

[on] zlał się potem

6. ausbrechen (verfallen in):

in Jubel ausbrechen

zagrzmieć brawami

in Jubel ausbrechen

rozbrzmiewać radością

in Tränen ausbrechen

wybuchnąć płaczem

in Gelächter ausbrechen

parsknąć [lub wybuchnąć] śmiechem

II . a̱u̱s|brechen CZ. cz. przech. irr

1. ausbrechen (herausbrechen):

ausbrechen

wyłamywać [f. dk. wyłamać]

eine Wand ausbrechen

wyburzyć ścianę

sich C. einen Zahn ausbrechen

złamać sobie ząb

2. ausbrechen (erbrechen):

ausbrechen Essen

zwymiotować

I . a̱u̱s|breiten CZ. cz. przech.

1. ausbreiten (hinlegen):

ausbreiten Landkarte, Stadtplan

rozkładać [f. dk. rozłożyć]

ausbreiten Decke

rozściełać [f. dk. rozesłać]

etw [vor jdm] ausbreiten

coś [przed kimś] rozłożyć

er breitete seine Ware vor uns aus

[on] rozłożył przed nami swój towar

2. ausbreiten fig (darlegen):

seine Pläne [vor jdm] ausbreiten

przedstawić [komuś] swoje plany

sein Leben vor jdm ausbreiten

opowiedzieć komuś o swoim życiu

3. ausbreiten (ausstrecken):

ausbreiten Flügel

rozpościerać

die Arme ausbreiten

rozłożyć ramiona

der Baum breitet seine Äste [o. Zweige] aus

drzewo r.n. rozkłada swoje gałęzie

II . a̱u̱s|breiten CZ. cz. zwr.

1. ausbreiten (sich erstrecken):

ausbreiten

rozciągać się

2. ausbreiten (übergreifen):

sich [auf etw B. o C.] ausbreiten (Feuer, Seuche)

rozprzestrzeniać [f. dk. rozprzestrzenić] się [na coś]

sich [auf etw B. o C.] ausbreiten (Krieg)

eskalować

3. ausbreiten:

ausbreiten (sich verbreiten) (Unkraut)

rozprzestrzeniać [f. dk. rozprzestrzenić] się

ausbreiten (Nachricht)

rozchodzić [f. dk. rozejść się] się

4. ausbreiten pot. (sich breit machen):

ausbreiten

rozkładać [f. dk. rozłożyć] się

sie breitet sich gern auf dem Sofa aus

[ona] chętnie rozkłada się na kanapie

5. ausbreiten fig (sich über etwas verbreiten):

über ihr Aussehen kann sie sich stundenlang ausbreiten

nad jej wyglądem można się rozwodzić godzinami podn.

I . a̱u̱s|brennen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. ausbrennen (Feuer):

ausbrennen

wypalać [f. dk. wypalić] się

2. ausbrennen (Gebäude, Auto):

ausbrennen

spalać [f. dk. spalić] się

II . a̱u̱s|brennen CZ. cz. przech. irr (wegätzen)

ausbrennen Warze

wypalać [f. dk. wypalić]

a̱u̱s|brüten CZ. cz. przech.

1. ausbrüten (zum Ausschlüpfen bringen):

etw ausbrüten (Vogel)

wysiadywać coś

Hennen brüten die Eier aus

kury r.ż. l.mn. wysiadują jajka

2. ausbrüten pot. (aushecken):

ausbrüten Plan

knuć [f. dk. u‑]

a̱u̱s|blasen CZ. cz. przech. irr

ausblasen

zdmuchiwać [f. dk. zdmuchnąć]

die Kerze ausblasen

zdmuchnąć świecę

a̱u̱s|bringen CZ. cz. przech. irr

1. ausbringen ROLN. (verteilen):

ausbringen

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

2. ausbringen NAUT. (zu Wasser lassen):

ausbringen

spuszczać [f. dk. spuścić]

3. ausbringen Trinkspruch:

ausbringen

wznosić [f. dk. wznieść]

a̱u̱s|büchsen CZ. cz. nieprzech. +sein pot. (ausreißen)

ausbüchsen

wyrwać się pot.

a̱u̱s|beißen CZ. cz. przech. irr

ausbeißen (verlieren):

sich C. einen Zahn ausbeißen

złamać [lub ułamać] sobie ząb

zwroty:

ich habe mir daran die Zähne ausgebissen pot.

połamałem sobie na tym zęby pot.

ich habe mir daran die Zähne ausgebissen pot.

nie poradziłem sobie z tym

I . a̱u̱s|beulen CZ. cz. przech.

1. ausbeulen:

ausbeulen Kleidungsstück

rozciągnąć

ausbeulen Ärmel, Hose

wypchać

2. ausbeulen Karosserie, Kotflügel:

ausbeulen

wyklepać

II . a̱u̱s|beulen CZ. cz. zwr.

ausbeulen (Rock)

rozciągnąć się

ausbeulen (Hose)

wypchać się

a̱u̱s|beuten CZ. cz. przech.

1. ausbeuten Grube:

ausbeuten

eksploatować

ausbeuten

użytkować

2. ausbeuten pej. (ausnutzen):

ausbeuten

wyzyskiwać

ausbeuten

wykorzystywać [f. dk. wykorzystać]

A̱u̱sbrecher¹ <‑s, ‑> RZ. r.m. (Pferd)

Ausbrecher

koń r.m. wierzchowy zbaczający z toru przed przeszkodą

a̱u̱s|baden CZ. cz. przech. pot.

es ausbaden müssen

musieć odpokutować

das musst du alleine ausbaden

≈ sam musisz wypić piwo, którego nawarzyłeś

a̱u̱s|bauen CZ. cz. przech.

1. ausbauen (baulich erweitern):

ausbauen Gebäude

rozbudowywać [f. dk. rozbudować]

etw [zu einem Studio] ausbauen

przebudować coś [na studio]

2. ausbauen (herausmontieren):

etw [aus etw] ausbauen

wymontować coś [z czegoś]

3. ausbauen (verbessern):

ausbauen Kontakte, Freundschaft

zacieśniać [f. dk. zacieśnić]

ausbauen Markt, Organisation

rozbudowywać [f. dk. rozbudować]

4. ausbauen SPORT:

ausbauen Vorsprung

zwiększać [f. dk. zwiększyć]

a̱u̱s|buhen [ˈaʊsbuːən] CZ. cz. przech. pot.

ausbuhen

≈ wygwizdywać [f. dk. wygwizdać ]pot.

I . a̱u̱s|bilden CZ. cz. przech.

1. ausbilden (beruflich unterweisen):

ausbilden Azubi, Lehrling

kształcić

ausbilden Azubi, Lehrling

szkolić

ausbilden Nachwuchssportler

szkolić

jdn zum Arzt/Sänger ausbilden

kształcić kogoś na lekarza/piosenkarza

2. ausbilden (entwickeln):

ausbilden Fähigkeiten

rozwijać [f. dk. rozwinąć]

eine ausgebildete Stimme

wykształcony głos

II . a̱u̱s|bilden CZ. cz. zwr.

1. ausbilden (sich schulen):

sich zum Pianisten ausbilden

kształcić [f. dk. wy‑] się na pianistę

2. ausbilden (entstehen):

die Blüten bilden sich langsam aus

kwiaty r.m. l.mn. powoli się rozwijają

a̱u̱s|bitten CZ. cz. przech. irr

1. ausbitten podn. (um etw bitten):

sich C. etw ausbitten

wypraszać [f. dk. wyprosić] sobie coś podn.

sich C. etw ausbitten

wyjednywać [f. dk. wyjednać] sobie coś prośbami

2. ausbitten (fordern):

sich C. etw ausbitten

domagać się czegoś

a̱u̱s|bluten CZ. cz. nieprzech.

1. ausbluten +sein (leer bluten):

ausbluten

wykrwawiać [f. dk. wykrwawić] się

2. ausbluten +haben (aufhören zu bluten):

ausbluten

przestawać [f. dk. przestać] krwawić

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Studien sprechen sogar dafür, dass der Alkohol im Schnaps die Verdauung ausbremsen kann.

de.wikipedia.org

Dies sei „eine echte Zumutung für jede Regierung und würde übermäßige Schuldenmacher ausbremsen.

de.wikipedia.org

Wieder wurde sein Einsatzwillen durch die ungelöste Raumfrage ausgebremst.

de.wikipedia.org

Der durch eine gewisse „schmuddelige Hässlichkeit“ und einen „grellen Stil“ erzeugte Eindruck werde durch zu viel Wiederholung allerdings ausgebremst.

de.wikipedia.org

In der Regel wird das Ausbremsen bereits auf einem geraden Streckenstück vor der Kurve vorbereitet.

de.wikipedia.org

In der Spielzeit darauf gelang es ihm nicht an die gezeigten starken Leistungen anzuknüpfen und seine Karriere schien ausgebremst.

de.wikipedia.org

Zu Beginn der Spielzeit 2018/19 Stammspieler wurde er durch einen Kreuzbandriss ausgebremst.

de.wikipedia.org

Ob eine automatische Speicherbereinigung Programme insgesamt beschleunigt oder ausbremst, ist umstritten.

de.wikipedia.org

Der Untergrund muss hart und möglichst glatt sein, damit die Kreiselbewegung nicht ausgebremst wird.

de.wikipedia.org

Nach einem furiosen Beginn wurde er durch eine Verletzung des Ichiasnervs ausgebremst und verließ die Promotion 2008 wieder.

de.wikipedia.org