Tłumaczenia dla hasła „erf��llen“ w niemiecko » polski słowniku

I . erfụ̈llen* CZ. cz. przech.

1. erfüllen (nachkommen):

erfüllen Funktion, Zweck

realizować [f. dk. z‑]

erfüllen Forderung, Bitte, Erwartungen

spełniać [f. dk. spełnić]

erfüllen Aufgabe

wykonywać [f. dk. wykonać]

sich C. einen Wunsch erfüllen

spełniać [f. dk. spełnić] swoje pragnienie

ein Versprechen/eine Bedingung erfüllen

dotrzymać obietnicy/warunku

das Gerät erfüllt seinen Zweck

to urządzenie r.n. spełnia swoje zadanie

2. erfüllen (anfüllen):

den Raum erfüllen (Duft, Klänge)

wypełniać [f. dk. wypełnić] pomieszczenie

das Giftgas erfüllte das ganze Gebäude

trujący gaz r.m. wypełnił całe pomieszczenie

3. erfüllen:

erfüllen (durchdringen) (Gefühl)

przejmować [f. dk. przejąć]

von Ekel/Freude/Angst erfüllt

przepełniony obrzydzeniem/radością/strachem

II . erfụ̈llen* CZ. cz. zwr.

erfüllen (in Erfüllung gehen) (Wunsch)

spełniać [f. dk. spełnić] się

mögen sich deine Pläne erfüllen

niech twoje plany r.m. l.mn. się spełnią

he̱r|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. herfallen (überfallen):

über jdn/etw B. herfallen

napadać [f. dk. napaść] na kogoś

über ein Land herfallen

napaść na kraj

über eine Person herfallen

rzucać [f. dk. rzucić] się na jakąś osobę

2. herfallen (kritisieren):

über die Politiker/die Presse herfallen

atakować [f. dk. za‑] polityków/prasę

über jdn mit Fragen herfallen

zaatakować kogoś pytaniami

3. herfallen (sich stürzen auf):

über das Büfett/Essen herfallen

rzucać [f. dk. rzucić] się na bufet/jedzenie

verfạllen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. verfallen:

verfallen (zerfallen) (Gebäude)

rozpadać [f. dk. rozpaść] się

verfallen (Mensch)

opadać [f. dk. opaść] z sił

2. verfallen:

verfallen (sinken, Wert einbüßen) (Preise)

spadać [f. dk. spaść]

verfallen (Sitten)

zanikać [f. dk. zaniknąć]

verfallen (Kunst)

podupadać [f. dk. podupaść]

verfallen (Moral)

upadać [f. dk. upaść]

3. verfallen:

verfallen (ungültig werden) (Fahrkarte, Briefmarke)

tracić [f. dk. s‑] ważność

verfallen (Anspruch, Patent)

gasnąć [f. dk. wy‑]

verfallen (Recht)

tracić [f. dk. s‑] na znaczeniu

4. verfallen (erliegen):

jdm verfallen

ulegać [f. dk. ulec] komuś

jds Charme/Zauber C. verfallen

ulegać [f. dk. ulec] czyjemuś wdziękowi/czarowi

dem Alkohol verfallen

uzależnić się od alkoholu

dem Tode verfallen podn.

dać się pokonać śmierci podn.

in alte Fehler verfallen

powtarzać stare błędy

5. verfallen (kommen auf):

verfallen

wpadać [f. dk. wpaść]

sie verfiel auf die Idee, ...

[ona] wpadła na pomysł, ...

wie konntest du nur auf ihn verfallen?

jak mógł właśnie on wpaść ci do głowy?

zerfạllen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. zerfallen:

zerfallen (auseinander fallen) (Gebäude)

zawalić się

zerfallen (Körper)

rozkładać [f. dk. rozłożyć] się

zerfallen (Materie)

rozpadać [f. dk. rozpaść] się

zerfallene Gebäude

zawalone budynki r.m. l.mn.

zu Staub zerfallen

rozpaść się w pył

2. zerfallen:

zerfallen (untergehen) (Reich, Kultur)

upadać [f. dk. upaść]

3. zerfallen PHYS:

zerfallen

rozpadać [f. dk. rozpaść] się

4. zerfallen (sich gliedern):

in etw B. zerfallen

dzielić się na coś

5. zerfallen (sich zerstreiten):

mit jdm zerfallen sein

być [lub żyć] z kimś w niezgodzie

er war mit sich und der Welt zerfallen

był niezadowolony z siebie i ze świata

I . erhẹllen* CZ. cz. przech.

1. erhellen (hell machen):

erhellen Raum

rozjaśniać [f. dk. rozjaśnić]

ein Lächeln erhellt ihr Gesicht fig

uśmiech r.m. rozjaśnia jej twarz

2. erhellen Zusammenhänge:

erhellen

naświetlać [f. dk. naświetlić ]podn.

erhellen

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić]

II . erhẹllen* CZ. cz. zwr.

erhellen (Himmel)

przejaśniać [f. dk. przejaśnić] się

erhellen (Gesicht) fig

pojaśnieć podn.

erhellen (Gesicht) fig

rozpogadzać [f. dk. rozpogodzić] się